a/n: hi, hindi ko naitutuloy yung dapat na "ititigil ko na tong story na'to" napag isip isip ko, wag nalng. ganun naman diba? mag sisimula mo na sa konti? lumalaon dadami din. :) kaya i'll continue this story no matter what!:)
ps. uso naman po kasi mag vote eh hahahaha! salamat. and follow me on twitter. (@arjoefanph) thanks again.
babaeng walang utak
babaeng walang utak
babaeng walang utak
Paulit- ulit ko paring naririnig sa utak ko, walang utak? maiisip ko bang mahal ko s'ya if idont have a brain? im just kidding ok? pinapatawa ko lang sarili ko pati nagbabasa nito. palakad lakad lang ako sa koridor ng school namin. hanggang sa may humatak sa'kin, hindi na'ko magtataka kung sino sila. sila lang naman mga chismosa kung mga kaibigan.
bess?kamusta?-*tanong sa'kin ni althea, si althea kasi ang super close ko sa'ming lima. pero close ko din naman sina Marissa,Anna at Rizza.*
yah,how are you girl?nagseselos na kami kasi lagi ka nalang dun kay joseph. -*sabi ni marissa, hindi ko akalaing masasabi n'ya yun. lagi nalang ba akong na kay joe? hindi ko na din kami nakakapagbonding lima*
AL.pumasok ka naman. nako sabi ni prof. kapag wala ka pa daw ng dalawang araw drop ka na daw. -*sabi ni RM(Rizzamay) ganun na pala akong katagal hindi pumasok, lagi naman gnyan panakot ng prof ko e, dalawang taon nakong ganito. lagi naman nila sinasabi na i dodrop nila ako. pero pumapasok naman ako kapag wina-warningan na ako. after 1week back to work nanaman ako .*
napatingin kami kay anna, umiiyak?srsly? pero sanay na kami sa kanya tuwing may nagkaka problema saamin, kung kami paiyak palang sya. ubos na luha nya kakaiyak nya, bigla bigla nalang s'yng nangyayakap, kaya nakakawalang problema yakap nya.
at hindi nga ako nag kamali niyakap n'ya ako nang mahigpit.
bi, dito lang kami ah! no matter what happen. ang dami mo ng namimiss na lesson, pero mas madami kang namimiss na bonding saamin, namimiss kana namin. -*sabi ni anna, habang umiiyak, ang dami ko na plang pagkukulang sa mga kaibigan ko its time naman para sa kaibigan ko naman ibigay ang atensyon ko.*
hindi ko na napigilan ang kanina pang nag babadyang pagluha ko, sinuklian ko na din ang yakap ko kay anna. at yumakap na rin sila althea,marissa at si RM.
im so sorry guys! hindi ko akalaing namimiss n'yo ako. promise, babawi ako. *sabi ko sa kanila sa gitna ng pagyayakapan namin.*
naramdaman ko ang pag luwag ng yakap nila saakin. nakita ko silang nakangiting nakakaloko.
promise babawi ka saamin?*habang ngiting nakakalokong tanong saakin ni althea*
anong ngiti nanaman yan althea lorenzo ah? *natatawa kong sagot*
wala naman, nagugutom na kasi kami e. sabi mo babawi ka diba? tara kain na tayo vikings tayo, treat mo ah! * sabi ni althea habang tumatawa *
oo na, as always. come on! bago pa bumaha ng luha dito. * sagot ko habang umiiling*
kundi ko lang kayo mahal - sabi ko sa isip ko.
/
pauwi nako ng makita ko papa ko, nilalagay ang gamit namin sa sasakyan habang umiiyak? hindi ko maiwasang tumakbo sa papa ko.
pa!bakit mo nilalagay tong gamit natin sa sasakyan? ano nanaman ba nangyare pa? sumagot ka naman, b't ka umiiyak pa naman baki-
*hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil
sige paano ko makakasagot kung nag sasalita ka pa? gusto kong humingi ng tawad sa'yo anak, ang totoo lang kasi itong bahay natin na to, hindi talaga saatin to anak. nangungupahan lang tayo dito anak, hindi naako nakapag bayad kaya pinalayas na tayo anak patawarin mo ako- *bigla akong niyakap ng tatay ko, s'ya nga pla si ahcai, half taiwanese half fil. s'ya na tumayong nanay ko. hindi ko na nasilayan ang nanay ko, bata pa lang kasi ako binawian na ng buhay ang nanay ko. sa totoo lang, namatay ang nanay ko dahil sa panganganak saakin, pero ni minsan hindi ako sinise ng tatay ko. sinasabi n'ya nlng saakin, "nawala man ang nanay mo, may iniwan naman syng anghel para maalagaan ako" and im proud i have a father like him.*
pa,wag ka ng umiyak. hindi mo naman kailangang humingi ng tawad saakin e, oo sabihin nanating nag lihim ka saakin. pero wala ng mas hihigit pa nung inalagaan mo ako ng twentyfive years pa. wag ka ng umiyak pa ah! pero pa saan tayo titira?*pakalma kong sagot sa kanya*
meron na anak, buti nalang may magandang loob na tumulong satin.
dun nga tayo pupunta e, patawarin ako anak ah, buti nalang nagmana ka sa kabaitan ng nanay mo.
ngumiti nalang ako sa papa ko, sumakay na kami sa sasakyan dahil gabi na din kaya minadali nanamin ang pag lipat ng gamit sa sakyan.
habang nag mamaheno papa ko, hindi ko maisawang magtanong saknya kung saan ba kami titira at kanino kami titira. at kilala nya ba ito?
kilala naman daw n'ya, at matalik na kaibigan naman daw n'ya. sa sobrang dami na nangyari ngayon araw hindi ko namalayan na nakatulog ako.
nak,andito na tayo. -
*tapik saakin ni papa, 1hour din ako nakatulog, infairness, ang ganda ng bahay. creative ang pagkakagawa, bumaba na ako sa kotse at ibinaba na din ang mga gamit*
ahcai,kamusta na!!! - nabitawan ko ang dala kong gamit dahil sa sigaw ng isang matabang lalaki, parang may hawig sya kay? nevermind. wag mo na syng isipin.
ahli!!! nako, pare. salamat dahil pinatuloy mo kami dito. salamt sa tulong mo pare.-
Hindi maiwasan ng papa ko ang emosyon at napayakap sya kay tito ahli, sympre tito na tawag ko. kasi kumpare sya ng papa ko, lumapit ako sa papa ko para pakalmahin sya, at bigla bumitaw ang papa ko sa pag kakayakap at ipinakilala ko kay tito ahli, at hindi nagtagal pumasok na kami sa bahay nila.
habang papasok kami sa bahay may isang nakasulat sa pinto nila ng "welcome to jiang family" wait what?jiang? baka ka apilyedo lang, at dumeretso na kami pumasok.
pag pasok ko, may sumalubong saakin isang babae.
hi!!iha, ang ganda ganda mo naman! ako nga pla si tita zi, tara may hinanda akong cake para sa'yo.
at pumunta kami sa kusina, ang ganda ng bahay ang ganda pa ng loob ng bahay. ang bait pa nila tito at tita. ang cool nya, siguro ang babait ng mga anak nya.
pagtapos mo dyn, papakilala ko sa'yo ang mga anak ko. yung panganay ko, parehas daw kayo ng school. hindi kana mahihirapan pag papasok ka kasi may kasabay kana. * sabi nya habang nakangiti. *
kilala mo ba sya?*tanong nya saakin*
"sino po?"
"yung anak ko, na kaparehas mo ng school?"
"e, tita madami pong studyante dun. hindi ko pa naman po sya nakikita paano ko po sya makikilala?"
"hahahaha bagay kayo ng anak ko na yun, parehas kayong maloko siya nga pla si-"
napalingon ako sa likod ko ng may nagsalitang lalaki hindi ko maiwasang magulat
IKAW?! sabay naming sabi ni JOE
OMG!iisa kami ng bahay? it's real?
to be continue.....
a/n: hi! salamat sa isang tao na nagparealize paasakin lalo, actually sya yung kauna unahang nag comment. salamt sayo! this chapter. this is for you and for my silent readers. :) seeyou next chapter.
#SBMSG
