Jakie to dziwne i niepokojące,
Kiedy chce ostudzić swe serce gorące,
A tu nagle pojawiają się nowe,
Męczące umysł rozterki uczuciowe.
Jakie to dziwne i raniące,
Kiedy chcąc się zwierzyć przyjaciółce,
Musze czekać w kolejce,
Długiej i zawiłej- prawie rzece.
Jakie to dziwne i radosne,
Kiedy się człowiek w końcu otrząśnie,
Zrzuci jarzmo z pleców i zanuci,
Koniec fałszywych przyjaźni i miłości.
Jakie to dziwne i wspaniałe,
Móc obudzić emocje zapomniałe,
I krzyknąć im wszystkim bardzo dojrzale,
Mnie nie złamiecie moi drodzy "przyjaciele"!!!
