Δεν Πρέπει!

Part 15

Ηρθε ο γιατρος και μας ειπε τα νεα. 

- Γιατρε? τον πλησιαζει ο Αρης με τον Μαρκο. Εγω ημουν αγκαλια με την Μονικα και ο Γιαννης ηταν διπλα μας.

- Παιδια δεν σας εχω καλα νεα. λεει ο γιατρος.

- Ωχχ λεω εγω η Μονκα και ο Γιαννης και πλησιαζουμε.

- Οι φιλοι σας δεν αντεξαν. Νομιζω καταλαβαινετε. λεει ο γιατρος.

- Οχιι αρχισα να φωναζω και να ουρλιαζω. 

Επεσα κατω και ουρλιαζα. Ηρθε και με σηκωσε ο Μαρκος και με αγκαλιασε και με χαιδευε στο κεφαλι για να ηρεμησω και ο Μαρκος δακρυσε. Απο την αλλη η Μονικα ειχε μεινει σαν φυτο και την αγκαλιασε ο Αρης και εκλεγαν μαζι. Ο Γιαννης ηταν ακουμπισμενος στον τοιχο δακρυσε και αυτος. 

Εγω συνεχισα να ουρλιαζω και δεν μπορουσαν να με ηρεμησουν. Ειχα παθει υστερια τρελα. Ημουν χαλια. Τα παιδια ηταν μονα στην ζωη τους. Ο Μανος μεγαλωσε με την γιαγια του γιατι οι γονεις του σκοτωθηκαν με αεροπορικο δυστυχημα αλλα συντομα πεθανε και η γιαγια του και η Δημητρα μεγαλωσε με την μαμα της αφου ο μπαμπας της τους εγκατελειψε και η μαμα της στην ηλιακια 15 χρονων πεθανε απο καρκινο και μετα εμεινε μονη της. 

- Ατυχα παιδια λεει η Μονικα. 

Μας αφησαν να μπουμε μεσα να τους δουμε μια τελευταια φορα. Μπηκαμε ηταν διπλα διπλα και κρατιονταν απο τα χερια σφηκτα.

Δεν μπορω να τους βλεπω. Αρχισα να φωναζω και με πηρε αγκαλια ο Μαρκος και με εβγαλε εξω στο μπαλκονι να παρω καθαρο αερα και να ηρεμησω. 

- Ειρηνη μου δεν εισαι καλα ηρεμησε σε παρακαλω μην μου παθεις κατι. Σε παρακαλω ηρεμησε.

Δεν μιλησα και συνεχισα να κλαιω. Τα δακρυα μου εβγαιναν ποταμι. Δεν μπορουσα να σταματησω τους αγαπουσα και τους δυο. Ο Μαρκος με πλησιασε με αγκαλιασε και με φιλησε. Μου σκουπισε τα δακρυα μου με το δαχτυλο του. Αλλα εβγαιναν κι αλλα. 

....

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΜΗΝΕΣ.

Εγω ημουν ακομα με τον Μαρκο και ειμασταν πολυ ευτυχισμενοι. Οι γονεις μας δεν ειχαν καταλαβει κατι. Αλλωστε μονο ταξιδια πηγαιναν που καιρος για φροντιδα των παιδιων τους. Η Μονικα με τον Αρη ηταν κι αυτοι μαζι και ηταν κι αυτοι ευτυχισμενοι.  Ο Γιαννης τα ειχε με ενα κοριτσι την Μελινα και αυτος ηταν μια χαρα.

Μετα τον θανατο του Μανου και της Δημητρας ημουν χαλια για ενα μηνα και κανεις δεν  μπορουσε να με ηρεμησει. Εκλαιγα ασταματητα ουρλιαζα σαν την τρελη. Ημουν πολυ χαλια. Με βοηθησε παρα πολυ ο Μαρκος σε ολο αυτη και ο Αρης και η Μονικα δεν με ειχαν αφησει καθολου. Σιγα σιγα αρχισα να ηρεμω αν και ποτε δεν τους ξεχνω.

Η Μονικα ειχε μετακομισει στο σπιτι του Μανου μιας και οι γονεις του μετακομισαν στην Αγγλια. Εγω μενω κανονικα με τον Μαρκο και οι γονεις μας ειναι σε ταξιδι στην Αυστραλια οπου γυρνανε σημερα. 

- Μωρο μου ελα να δεις τι εχει στην τηλεοραση μου φωναζε ο Μαρκος.

-Γιουπιι garfield. τρελενομαι.

Με πηρε αγκαλια και βλεπαμε μαζι παιδικα. Καποια στιγμη βαζει εκτακτο δελτιο ειδησεων. Πηγαμε να αλλαξουμε καναλι μεχρι που ακουσαμε αεροπορικο  δυστυχημα.

- Ψηλωσε λιγο την τηλεοραση λεω στον Μαρκο. 

- ( δημοσιογραφος) ενα αερπορικο δυστυχημα συνεβει κοντα στην Αυστραλια οπου ενα αεροπλανο εφυγε απο την Αυστραλια με 500 επιβατες για να γυρισει πισω στην Ελλαδα. Δυστυχως δεν υπαρχει κανενας επιζων. 

- Μαρκοο κλεισ το τωρα αρχισα να ουρλιαζω και να κλαιω. 

Ηρθε ο Μαρκος και με πηρε αγκαλια και κλαιγαμε και οι δυο. Ξαφνικα χτυπαει το κινητο μου και ηταν ενας αστυνομος που μας ειπε πως οντως οι γονεις μας ηταν νεκροι..

_______________

Ευχαριστω για το διαβασμα. Μικρο με αποτομο κλεισιμο. Συγκινηθηκα οταν το εγραφα. 

καντε vote και σχολιο. 

Φιλια μεχρι το επομενο <3