Χτυπάει 7 η ώρα η αφύπνιση του κινητού που εχω βάλει. Ένας ήχος, καταπληκτικός. Το Crazy in love της beyonce. Τον αγαπώ αυτόν τον ήχο. Η μαμα μου φωνάζει από κάτω:
"Άρη παιδί μου...!!! Ξυπνά...!!! Θα αργήσεις για το σχολείο. Είναι και η πρώτη σου μέρα...!!!"
"Καλά μαμα... Τώρα!!!"
"Να βάλεις τα ρούχα που σου εχω βαλει πάνω στο γραφείο σου. Για να είσαι μοντέρνος" λέει η μητέρα μου.
Να τα μας! Αυτή η συνήθεια της κας Σοφίας ήταν υπερβολικά ενοχλητική... Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι μόλις είχα μεγαλώσει.. Έμπαινα Α Λυκείου και τα ρούχα μου πάντα στο γραφείο... Είτε της έλεγα ότι αυτό με ενοχλεί είτε όχι, από το ένα αυτί έμπαίνει και από το άλλο έβγαινε...!!!
Ας συστηθω λοιπόν... Λέγομαι Άρης Στεφανακης, είμαι 16 χρόνον, καταγομαι από ένα χωριό της Κρήτης και το Καλοκαίρι μετακομισαμε με την μητέρα μου στην Αθήνα επειδή χάσαμε τον πατέρα μου πριν 6 μήνες και για αυτό το λόγο, έπρεπε η μητέρα μου να δουλέψει στην Αθήνα, αφού της δόθηκε μια εξαιρετική επαγγελματική πρόταση.
Αφού λοιπόν πηγα στο μπάνιο και ετοιμάστηκα γαι την πρώτη μέρα στο νέο μου σχολικό περιβάλλον, κατέβηκα κάτω για πρωινό.
"Καλημέρα μαμα...!!!"
"Καλημέρα Άρη...!!! Άντε φάε γιατί σε 10 λεπτά θα περάσει το σχολικό...!!! Δεν πρέπει να αργήσεις...!!! Εγώ πρέπει να φύγω για τη δουλειά...!!! Σε φιλω και να έχεις καλή μέρα" λέει με μια ανάσα η μαμα.
" Εντάξει μαμα!!"
Αφού τελείωσα και είχα στη διάθεση μου ακόμα 5 λεπτά, είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη...!! Το μόνο θετικό ήταν ότι ήμουν ψηλός... 1.74... Αλλά ήμουν υπερβολικά εύσωμος και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά είχα και μυωπία...!!!
Αφού πηγα στη στάση, βλέπω το λεωφορείο να περνάει... Τότε με πιάνει ένα συναίσθημα άγχους, διότι στο γυμνάσιο είχα μόνο ένα φιλο, τον Κώστα και ήλπιζα ότι φέτος θα είχα πιο πολλούς.
Καθώς σταματάει το λεωφορείο, μπαίνω μέσα, καλημεριζω τον οδηγό και τα αλλά παιδιά που βρίσκονται μπροστά και βλέπω 3 παιδιά να κάθονται στην τελευταία θέση και να γελάνε κοιτώντας με...!!!
Υπήρχαν πολλές θέσεις για να κάτσω αλλά όλες ήταν μη διαθέσιμες για εμένα, σύμφωνα με τα παιδιά, αφού κρατούσαν τις θέσεις για τις τσάντες τους. Υπάρχει βεβαία μια κενή θέση στην προτελευταία σειρά... Προτού καθήσω λέω:
"Καλημέρα σας!" στα παιδιά της τελευταίας σειράς.
"Καλημέρα χοντρέ!!!" λέει το ένα παιδί...!!!
أنت تقرأ
Η Ζωή Χωρίς Φιλία Και Έρωτα
قصص المراهقينΦιλία... Μια σημαντική λέξη,ένας σημαντικός δεσμός, από τους σημαντικότερους! Άρης. Ένα παιδί με μεγάλες φιλοδοξίες. Όμως, λίγο διαφορετικό από τα παιδιά της ηλικίας του. Τα παραπάνω του κιλά, η μυωπία που έχει, δίνει την ευκαιρία στον Στέφανο και σ...
