Yaşam Günlüğüm

Giriş

"Doktor, Susan beni bekleyin!"

Doktor yürüyüş hızını azalttı ama hâlâ yürüyordu. Arkalarından seslenen Rachel di.
Rachel Doktora yetişti. Elini ilk kendi cebine sokup bir anahtar çıkardı sonra bu anahtarı çaktırmadan Doktor un eline tutuşturdu. Bu Tardis in anahtarıydı. Büyük gün gelmiş Bi TARDIS çalıp buradan kaçacaklardı.

Rachel Doktor'un kulağına yaklaştı "Ee sevgili kocam , buradan kurtulduktan sonra ilk nereye gideceğiz"
Doktor gülümsedikten sonra " Seni Şarkı Söyleyen Kulelere ,Darillium a götürmeyi planlıyorum. Orası mükemmeldir..."

Tardislerin bulunduğu yere geldiklerinde rasgele bir tardis seçip içeri girdiler. Doktor içeri girerken bir kız geldi ve büyük bir hata yapmak üzere olduklarını söyledi^

. O tardis in bozuk olduğunu diğerini seçmeleri gerektiğini söyledi. Doktor kıza nedense güvenip Susan ve Rachel e diğer Tardise binmeleri için seslendi ve diğer tardis e girdiler. Herşey kusursuz ilerliyordu.

Rachel bi anda bağırdı "lanet olsun. Ah aptal rachel."
Doktor irkilmişti. Rachel in yanına gelip " ne oldu . Ne unuttuk"
Rachel bir eli ile başını tutup. "Havalanmamız için bir kod gerekiyor. Onu tamamen unutmuştum."

Doktor ceplerini karıştırdı . Cebindeki iki sonik tornavidadan birini Rachel e verdi " hemen kodu bul buna aktar. Direk bendeki tornavidaya gelcek kod. Ben onla ayarlarken sende gözükmeden gel "
Rachel doktorun gözlerine aşkla baktıktan sonra " Beni almadan sakın gitmeyin" dudağına minik öpücük kondurdıktan sonra Rachel tardisten çıktı ve tardis in şehirdeki kontrol odasını aramaya koyuldu. 10 dakika sonra kodu buldu ve Doktora gönderdi. Çaktırmadan geri gitmesi gerekirken birden alarm çaldı ve heryer silahlı zaman lordları ile doldu. Racher bir anda koşmaya başları. Arkalarından silahlılarda koşuyordu...

Etrafda tardisin ışınlanma sesi yayılmaya başları
"Hayır Doktor. Bunu bana yapmış olamazsın. Buna cürret edemezsin. Beni bırakmış olamazsın" Tardis li odaya geldiğinde onların seçtiği tardisin ortada olmadığını gördü. Gözleri doldu ve bağırmaya başladı " hayır hayır. Bunu bana yapamazsın. H ay ır. " göz yaşları yavaşça yanaklarında inerken siyahlılar başına çoktan toplanmışdı.

-3000yıl sonra-

Doktor aynada 13 yüzüne baktı. Öncekinden daha gençti ama hâlâ saçında beyazlıklar vardı . Ve hala kızıl değildi. Yavaşça yürüyerek konsolun tam karşısındaki mor deri koltuğuna oturdu. Bu onun favori koltuğuydu. Şu an yapacak hiçbirşeyi yoktu. Tardis bomboştu. Gözleri ile Bill i aradı. Onu çok özlemişti .Doktor derin düşüncelere dalmaya başladı.
Psişik kağıdından ses gelmeye başladı. Kağıda baktığında bir tarih ve adres vardı. Alttada bir harf "-R"

Bir kaç dakika r harfinin kim olduğunu düşündü. "River mı? Acaba yine başı nasıl bir belada?"
Tardis i o tarihe ve adrese ayarları. Oraya varınca kapıyı dışarı doğru iterek açtı. Dışarısı çöldü ve sadece kaktüsler vardı. Doktor yavaşça dışarı çıktı. Biraz ilerde bir kulübe görülüyordu. Orya gitmesi gerektiğini biliyordu. Yavaş ve sakin adımlarla kulübeye gitti. Kapısının önünde durdu. Kapıyı çaldı ama ses gelmeyince kapıpyı açtı. İçeride büyük bir yatak bir tane minik masa masanın üstünde kitap ve sandalyeden başka hiçbirşey yoktu. Yatakta uyuyan yaşlı kadını fark etmesi uzun sürmedi.

"Afedersiniz. Sizin burda olduğunuzu görmemiştim. Rahatsız vermedim ya ?"
Kadın yüzünü Doktora döndü. Ölü gibi duruyordu. Her an son nefesini verebilirdi. Zorla dudaklarını hareket ettirdi "Doktor , sen mi geldin? Ne kadar erkencisin? Zaman senin yanında tabii. Başkalarını umursamazsın sen"

Doktor hiçbirşey söylemedi. Kadının kim olduğunu tahmin etmeye çalışıyordu.
"Beni hala tanımadın değil mi kocacığım. Merak etme . Sen çok akıllısın "
Kadın öksürmeye başladı " ben artık ölüyüm. 12 jenerasyonumuda kullandım. Son saatlerim "

Kadın gözleri ile masadaki kitabı gösterdi. " Onu oku "

Doctor kitabın başına geçti. İlk sayfalarını açtı. Bu kitap değil Günlüktü.

Derin nefes aldı ve okumaya başladı...

*Multi Racher*