Parang Tayo,Pero Hindi [On-Going]

"Bestfriends for Life"

This is a work of fiction.Names,characters,events, are fictitious unless otherwise stated.Any, resemblance to real person,living or dead,or actual event is purely coincidental.

All rights reserved.No part of this story may be reproduced,distributed, or transmitted in any form of by any means without the prior permission of the author.

Prologue:

Havin' a bestfriend is more than enough,kadalasan,sila yung nagiging karamay natin sa lahat ng problema,sabi nga nila,they're our siblings from different parents.Maybe not sisters/brothers by BLOOD but sisters/brothers by HEART...

Yin's POV

Ako si Yin Chua,I'm 16 years old,at may boy bestfriend ako na ang pangalan ay si Yang Santos,16 years old din sya.Simula nung 7 years old pa lang kami, malapit na kami sa isa't isa ni Yang ^_^ ,halos nga hindi na kami mapaghiwalay sa sobrang lapit namin sa isa't isa eh.More like,parang magkapatid na talaga kami.Hindi rin naiiwasan sa mga magbestfriends ang mag-away,katulad namin ni Yang,pero hindi naman namin ito pinalalaki dahil pag nag-aaway kami,maya-maya lang ay nagkakaayos rin naman.Si Yang kase ang humihingi parati ng tawad eh,tsaka ako hihingi rin ng tawad sa kanya.Oo,napakabait ni Yang,siguro pag nagkagirlfriend to,ang swerte nung magiging girlfriend nya.

Nga pala andito kami ngayon sa park,nagsta-stargazing kase kami dito gabi-gabi.Nakasanayan na kase namin gawin itong magkasama.Ni minsan hindi ako nagpunta dito na mag-isa.

"Yin! tingnan mo ohh!"sabay tapik ni yang sa'kin at tinuro yung constellation na nakita nya.

"Haha! Oo nga!diba yan rin yung nakita natin kagabi?"

"Ewan.Siguro."

"Uhm,Yang pwede magtanong?"

"Ano yun?"

"Sa tingin mo,yung crush ko sa school magkaka-crush din yun sa'kin?"

mukha syang nalungkot sa tanong na yun..bakit kaya? 0_o??

"A-Ahh,O-Oo naman! ikaw pa! maganda ka kaya." sabi nya tsaka umiwas ng tingin.

"Hmmm..Sure? eh kase parang hindi naman ako napapansin nung isang yun eh! parang wala lang ako sa kanya,samantalang ako patay na patay sa kanya.Ang hirap naman yatang magpapansin sa taong manhid Yang (ToT)."

"Aysus...Yin,ayan kana naman eh.Malungkot kana naman dahil sa lalaking kahit kailan hindi naman napapansin ang halaga mo."

Hmmm..parang ang seryoso yata ni Yang ngayon?? 0_o?? okay lang ba tong timang na'to??

"Uyy.Hindi naman ako malungkot ahh! atsaka bakit ba ang seryoso mo ngayon??hindi ako sanay! >3<"

"Tss.Andami mong tanong.Uwi na nga lang tayo Yin lumalalim na ang gabi.Baka mapa'no pa tayo."

"Sige."

At sabay na kaming umuwi ni Yang.Magkapitbahay lang kase kami.Di na kami sumakay ng taxi naglakad nlng kami kase di naman masyadong malayo yung bahay namin dun sa park.

Pagdating ko sa bahay sinalubong kaagad ako ni mommy.

"Yin,get inside gabing-gabi na."

"Yes Mom."

"Yang,Hijo? salamat sa paghatid kay Yin.Halika magkape muna tayo."dagdag ni mom.

"Ahh.No tita,thank you nalang uuwi na po ako."

"Ok.Ingat."

"Yang! ingat ka! bukas sunduin mo ako rito ahh!"

"Oo naman! sige Yin! goodnight! see you tomorrow!"

To be continued...

-Vote and Comment-

-for the next chapter readers...

Yours Truly,
MM_HoneyLemonBh6