Dumb Love Of ✅ ✅

FİNAL

Merhaba Sehun;

Ben Rei, ölmedim Sehun yaşıyorum. O sarıldığınız beden ben değildim Sehun, onun ben olduğunu anlayamadınız. O sadece bana fazlası ile benzeyen bir kızdı o kadar..
Bugün düğün gününüz değil mi? Mutlu olun Sehun. Ablamı üzme, onu sakın üzme çünkü o üzülmeyi hak etmiyor. Ben gitmiştim Sehun, Güney Kore'den kaçmıştım.
Mutluluğumdan, acılarımdan en önemlisi anılarımdan kaçmıştım. Ablam ile seni böylesine yakın görmek kalbimin sınırlarını zorlarken sizin mutluluğunuzu izleyemezdim. Ölmedim ben Sehun, ölemezdim. Sensiz olacak bir diyarda huzuru bulamazdım ki ben. Ölüm kaçış yolum değildi, olmamalıydı..
İyileştim Sehun, iyileştim ben..
Artık kan kanseri değilim ben, aksine artık tertemizim. Beni öptüğünde içimdeki pişmanlık kendini yavaşça huzura bırakırken, gittim senden. Yıldızlar bir daha bir araya gelemeyeceklerdi tıpkı bizim gibi...
Sen benden uzaklaştın, bende senden uzaklaştım.
Sonu mutsuz bitmemeliydi bu hikâyenin.
Mutluluğu bulduğum adam, ömrüm seninle güzel benim.
Ben konuşamasamda, kalbim konuşuyor Sehun.
Bu kalp sadece sana adadı kendini, artık istesede duramaz.
Seni seviyorum...

Genç beden ağlayarak elindeki pembe defteri kapattı. Gözlerinden birer birer yuvarlanıyordu yaşları Sehun'un. Kalbindeki acı çok fazlaydı, pişmandı onu göremediği ve aşkını bulamadığı için pişmandı. Elindeki defteri kalbine bastırarak hıçkırmaya devam etti. Düğün falan umrunda değildi, umrunda olan tek şey küçük hastası Rei'ydi. Ve o yanında yoktu Sehun'un.

Genç beden çökmüş suratı ile kendine gelmeye çalışırken gözlerinde ince parmaklar hissetti. Hızla büyük elleri minik parmakları kavrarken, oturduğu yerden ayağa fırladı. Ancak gördüğü beden ile olduğu yere çivilenmişti. Gözleri büyürken, çoktan yuvarlanmaya başlamıştı yaşları.

Rei ona gülümseyerek bakıyordu, ve üzerinde bir gelinlik vardı. Bu Seulgi'nin gelinliği değildi, Rei'nin kendisinin hazırladığı bir gelinlikti. Sehun şaşkınca dumura uğramıştı, Rei ise bir adım daha atarak Sehun'un önünde durdu.

"Rei ama sen.."Rei sıcak avuçlarını beyaz olan yanaklara bastırırken Sehun hızla sarıldı genç kıza. Damarlarında gezen pişmanlık gitmiş yerini saf sevgiye bırakmıştı..

"Ben ölmedim, sensiz olan her yerde mutsuz olan ben ölümde huzuru bulamazdım."Rei Sehun'a fısıldadığında Sehun şeftali kokusunu derince içine çekti. Mutluluktan ağlıyordu iki bedende, sonunda mutlu olmuşları. Sehun aklına takılan şey ile hızla gözlerini açtı.

"Konuşuyorsun..."Rei tebessüm etti ve Sehun'un ensesindeki saçları sevdi.

"Senin için."

"Sesin çok güzel. "

"Sadece sana güzel. "

Sehun Rei'nin minik yüzünü kavradı ve alınlarını birleştirdi. Rei heyecanlanmıştı.

"Bin yılda olsa, sonsuza kadar beraberiz."

"Bin yılda olsa, sonsuza kadar beraberiz. Mutlu sonsuzum."Ve iki dudakta birleşmişti.

Rei ve Sehun artık imkansız değillerdi, çünkü onlar kader annenin oyununa gelmişlerdi. En başından beri beraberdi kalpleri onların..Sonsuza kadar HunRei kalacaklardı onlar..

Forever~