In De Verkeerde Armen

2

Ik lig in bed te denken over mijn dag.
Ik wil net gaan slapen, als ik onder mijn hoofdkussen getril hoor.
Alsjeblieft.
Ik hoop dat dit een prank call is?
Of dat het verschrikkelijk belangrijk is. Dat ik het gewoon niet moet missen of zoiets.
Zuchtend neem ik op.
'Yo met Jess.'
'OMG Jess ik ben zo blij dat je opneemt.'
Wow.
Wacht even.
Met wie bel ik?
OMG. Het is Bram. En ik heb opgenomen.
Ik ben zo'n sukkel.
'Wat moet je. Waarom probeer je me uberhaubt te bereiken terwijl je verdomme wee-'
'Ik weet het, maar ik moet het je gewoon uitleggen,' kapt hij me brutaal af.
'En wat als ik niet wil luisteren?'
'Dan dwing ik je.'
'Wat ben je van plan te gaan doen dan?' Vraag ik aan hem, lichtjes lachend dat hij me wil gaan dwingen.
Wat een loser.
'Dan kom ik naar je huis en-'
'Nee doe maar niet, ik luister al,' kap ik nu hem af. Ik zit hier in mijn veel te korte short en een doorschijnend hempje. Daar kan hij me echt niet in zien.
'Okee thanks.'
Ik rol met mijn ogen.
Ik kon toch nog niet slapen, dus dan kan hij me mooi nog even vermaken met zijn bullshit-verhaaltjes.
En ja.
Ik had gelijk.
'Ze zou tegen de HELE school vertellen dat ik homo was.... En dat zou me niets verbazen. Omg Jess, ik wou dit echt niet. Ze heeft me gedwongen...'
Uhuh.
Als hij echt van me had gehouden, dan zou het hem niets schelen dat hij homo werd genoemd. Zolang hij mij maar had.
Zo graag wil hij me dus niet terug.
Idioot.
'Ben je klaar?' Vraag ik droog.
'Jess ik....kom op geloof me nou...'
'Dus je bent klaar? Mooi, dan smeer ik hem. Bedankt Bram. Fijne nacht nog.'
En met die zin hang ik op.
Wat. Een. Sukkel.
Ugh.

Sorrie voor het korte hoofdstukje, maar ik vond het opzich een goed einde voor het hoofdstuk... weer met een ik-werd-wakker-stuk beginnen, had ik geen zin :')

X ender