The Lost Crafter Princess

Chapter 26

Dedicated to: samanthaalbanez

Myrtle POV

Myrtle! Ahh!" Irish screams,

Ang sabi ko wag syang sumigaw babalik at babalik yon sa kanya, pagod na pagod na ako, puno na ng galos ang buong pangangatawan ko, lumalalim na ang mga mata ko.

I opened my mouth in half, I inhale until my lungs got full, I started to release it, producing a big tornado.

The tornado stayed a little in the mid air, but then the tornado starts spinning back to my place.

"Volo enim vos reversi." I whispered, closing eyes, trying to control the air, but,

Shit!

"Ahhhhhh!!" I screams in faint,

Lahat ng impact, Shit! Bumalik lang saakin.

Pero napasalampak ako sa flooring ng tuluyang mawasak ang lock na humahawak sa kamay ko, I feel so dizzy.

I sigh,

My whole body being was soring, full of bruise and scratches, not only physical as well as emotional.

Napatingin ako sa harapan ko, I saw Irish, inhaling and exhaling so heavy, nakayuko, pawisan at namumula na dahil sa mga natatamo nya, sabing wag nyang sayangin ang lakas nya dahil kakailanganin ko yon.

Kahit nahihirapan, sinubukan kong tumayo, natumba pa ako ulit nong una kong subok, pero nakatayo din kalaunan.

Pagiwang-giwang akong naglakad papunta sakanya at humihingi ng suporta galing sa puting pader, umaalingasaw pa din ang baho sa lugar, kahit na ang linis-linis ng kwartong ito, ang baho-baho naman.

Walang ni isang nakakaalam kung bakit ito ganito.

Nang makarating ako sa harapan nya, bigla na lamang akong nabato at natumba galing sa pagkakatayo sa kanyang harap.

Nanlilisik ang kanyang mga matang nakatingin saakin, gustong-gusto nyang makawala, para na syang baliw sa ginagawa nya, nang matauhan ako, humawak ako at kumapit ako sa pader, tsaka ko ninimbang ang aking sarili.

Nagwawala na sya, ngunit mas lalo lamang nadadagdagan ang sakin na kanyang nararamdaman,

Bigla ko syang sinunggaban at niyakap, upang kumalma sya.

"Shhhhh." bulong ko sakanya, habang hinahaplos ang kanyang buhok, sinusubukan nyang kumawala, ngunit unti-unti din naman syang kumalma, hindi ko din sya maaaring bitiwan, sapagkat kapag bumitiw ako, mawawalan ako ng balanse at maaari nanaman akong bumalik at lumagapak sa maputi at malamig na sahig.

Habang nakayakap ako sakanya, naririnig ko ang kanyang mahihinang hikbi.

"Just calm down, everythings gonna be alright, Shhh" bulong ko sa pagitan ng aming yakapan.

What to do? Kapag ginamit ko ang kapangyarihan ko, masasaktan ko sya..

"Gawin mo." seryoso nitong sabi, my eyebrows arch,

What is she talking about?

"Gawin mo na ang binabalak mo, bago pa tayo mahuli." dugtong nito sa sinabi nya

Someone's POV

Tahimik at nakayuko akong lumiko sa pasilyo ng kastilyo, habang tago-tago ang kanyang wand.