D: ömer bey?
Ö: defne.
D: ben şey sudeyi cağırıyım sey Neriman hanımlar evde yoklar. Bende böyle çok ev hali gibi oldu kusura bakmayın-
Ö: tamam tamam nefes al bi önce.
Ömerden...
Defne karşımda öylece bana bakıyor. Böyle altında bi kot pantolon üstünde tişört. Saçlarını da topuz yapmış. Makyaj da yok. Ne sevimli olmuş ya böyle.
D: ömer bey?
Ö: efendim?
D: şey iyimisiniz? 5 dakikadır burada öylece duruyorsunuz da....
Ö: ha seyy evet. Giriyim ben.
D: buyrun.
D: ben o zaman çağırıyorum Sude'yi.
Ö: yok çağırma.
D: n-niye ki?
Ö: belki konusuruz senle biraz.
D: benle niye konusacaksınız ki?
Ö: bu sabah-
D: haklısınız ömer bey tabi canım siz koskoca padsionis in patronu benimki mahalle kızını napsın. Hem ayrıca benim size karsı öyle duygularım yok yani sevinebilirsiniz pesinizde bi mahalle kızı dolaşmamış olacak.
Ö: defne sen gerçekten bunları mı düşünüyorsun?
D: benden önce siz bunları düşünmüyor musunuz zaten?
Ö: kendini mahalle kızı olarak mı görüyorsun.
D: ben zaten bi mahalle kızıyım ömer bey. Yasemin hanımın dediği gibi şans eseri böyle şirketlerde çalışan mahalle gülüyüm.
Ö: yasemin?
D: ay yasemin mi dedim ben!
Ö: demek yasemin.
D: ömer bey o da bana sizin söylediğiniz şeyleri söyledi işte bu kadar kızmanıza gerek yok yani.
Ö: ben böyle bir şey asla söylemem!
D: .........
Ö: defne!
D: e- efendim ömer bey?
Ö: nolduk iki günde....
D: bize ne olabilirdi ki ömer bey?
Ö: biz.....
D: neyse ömer bey saat geç oldu ben artık gidiyim anneannem merak eder beni. Bi sudeye haber veriyim de önce.
