Chapter 1: Teenage Life

3 1 0
                                    


Lorraine

"Congratulations Graduates! Hope you'll enjoy the new path you'll going to take. Remember this is not the end. This is not the beginning of the end but it's probably the end of the beginning!" Sinabi ni Ms. Shiella sa aming mga graduates ng grade 12.

Muntik na ako maiyak sa sinabi ni Ms. Shiella. Syempre nasanay na ako sa mga kaibigan ko. Kasama ko sila for 12 years. Magseseperate ways na kami after grade 12. Magkakaroon na kami ng sariling buhay. New friends and new life.

"Oh teary eyes ka ahh." Tinawanan ako ng best friend kong si Nikki.

"Baliw ka! Bakit naman ako iiyak? Aber?" Sinabi ko sa kanya. Syempre nagmaangmaangan pa ako. Sabihan pa akong madrama eh.

"Awww. Paano na kayo ni Miguel? Yung honey mo?" Tinawanan ako ni Nikki, alam ko namang nangaasar na naman siya.

Sinakyan ko na lang, "Ay, eto going strong pa rin eh, sorry." Kahit alam ko namang di na kami magkikita sa dreams ng baby ko.

"Gagraduate na nga lang, nagjojoke ka pa rin."

"Haysss, pwede ba Nikki, epal ahh." Tumawa lang ako. Ganyan talaga si Nikki minsan sinasakyan yung pantasya ko kay Miguel minsan nilalaglag ako. Sanay na ako.

"Naku, Raine, tigil tigilan mo na yang si Miguel. May napapala ka ba sa kanya? Di ka naman kilala nung tao, papakahirap ka lang." Nagsimula na namang nagseryoso si Nikki. Saket kaya pagginigising niya ako sa katotohanan kase alam ko namang di totoo si Miguel sa buhay ko.

"Tama na Nikki, masaket na." Sinabi ko sa kanya nang half joke at half true.

"Loka ka ba? After ng 4 na lalaki na pinanganga mo, di ka pa nagigising. Brad! Wala ng pumatol sayo dahil diyan kay Miguel."

"Ouch, yun lang masasabi ko." Nagtawanan kaming dalawa. Pero totoo yun noh masaket. Grabe naman kase sila porket ba kpop fan ako weirdo na? Normal pa rin naman ako. I don't care if they don't like me, so what? Bahala silang mangjudge.

"Oo na friend, feeling ko bibitawan ko na muna si Miguel. Mahirap na sa college eh baka madistruct pa ako ng honey ko." Umamin na ako kay Nikki. Wala naman akong tinatago dito kay Nikki eh. Pati nga pagtae ko alam niya eh.

Pumalakpak si Nikki nang marinig niya yung sinabi ko at bigla akong niyakap. Loko talaga tong best friend ko napaksupportive. Kaya mahal na mahal ko to eh.

"Go friend, I know you can do this."

Kinotongan ko na lang si Nikki.

"Babalikan ako ni Miguel kapag naging doctor na ako. Who you ka saken." Niyabangan ko na lang si Nikki.

"Babalikan ka o babalikan mo?" Tablado na naman ako.

"Oy promise ko sayo magkikita kami. 2 years lang pagitan namin noh." Binigyan ko siya ng evil laugh ko pang-asar lang sa kanya.

"Goodluck!" Kinindatan ako ni Nikki. Kadiri hahaha.

Sige na gigising na ako. Tablado talaga ako sa real life. Oo na ako na nabuhay sa pantasya. Saket nun ahh. Matagal ko naman nang pinagiisipan kung itutuloy ko ang karerang pagiging fan ni Miguel. Pero I need to choose. At nakapagdesisyon na ako I chose my career before Miguel.

I Married My IdolDonde viven las historias. Descúbrelo ahora