HE'S INTO HER Season 3 | COMPLETED |

CHAPTER 172

Agad akong pumara ng jeep. At nang makasakay ay doon ko lang naalala na naiwan ko ang mga pinamili ko sa kanila. Pero sa halip na mainis ay agad kong naalala ang kakaibang pamumula ng labi ni Sensui. Ang pag-iwas niya sa halik ko. At maging ang kakaibang pakikitungo niya. Nanlulumo ako, napapraning, kung ano-ano ang bumabagabag sa akin.

Sana ay wala kang ginagawang kalokohan. At kung meron man, pagsisihan mo na ngayon pa lang. Dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag sinabi mo sa akin na hindi na ako ang gusto mo. 'Wag mong gagawin 'yon, Sensui.

Ramdam ko ang pagkakakunot ng aking noo. At hindi ko man makita ang mukha ko ay batid ko kung gaano iyon kalungkot. Apektado talaga ako. At wala akong ibang maisip kung hindi siya.

Bumuntong-hininga ako at basta na lang nag-abot ng barya. "Bayad, oh."

Maganda ang ngiti ng may edad nang lalaki sa harapan ko nang kunin iyon. Pasasalamatan ko pa sana siya nang hindi ko magustuhan ang haplos niya nang abutin ang bayad ko.

"Oh, bayad nang napakagandang binibini,"nakangising anito saka muling nilingn ako.

"Aba'y maganda nga, ano?" hindi ko inaasahang magsasalita ang nasa harapan ko, at siyang nasa kabilang parte ng dyip. "Napakasarap mong titigan," malaswa nitong sinabi at halos silipin ang pagitan ng bawat hita ko. Bahagya pang lumiyad ang loko upang ipakita sa akin ang kaniyang katawan.

Kunot-noo akong bumuntong-hininga at sinuyod ang kabuuan ng dyip. Doon ko lang napagtanto na puro lalaki ang kasabay ko. Anim na lalaki. At napaggigitnaan nila ako.

Ang tatlo ay nasa estribo. Ang dalawa ay nasa tabi ko. Ang isa naman ay nasa harapan ko. Pawang malalaki ang katawan, at mukhang may anak na kaedad ko lang.

"Kay bango-bango mo," anang nag-abot sa bayad ko. "Siguro ay maalaga ka sa iyong balat at katawan?" sa sobrang laswa ng kaniyang pananalita ay umabot sa 'kin ang hininga niyang amoy alak.

"Hindi ka na dapat nag-iisa kapag ganitong malalim na ang gabi," nakangising anang nasa kabilang banda.

Sa halip na pansinin sila ay nag-iwas ako ng tingin. Pero ang malakas na kabog sa dibdib ko ay mahirap nang pigilin. Tuloy ay nagulat ako nang bigla ay mag-vibrate ang cellphone ko. Aligaga ko iyong kinuha at nakahinga nang maluwang matapos makita ang pangalan ni Sensui.

"Taguro, bakit ka umalis?" agad na singhal niya. "Where are you?"

"Nasa jeep," halos pumiyok ako sa sobrang kaba.

"What?" asik niya.

"Para!" sabi ko nang matanawan ko ang village namin. Ngunit gano'n na lang ang gulat ko nang hindi huminto ang driver. "Para ho sa tabi!" sigaw ko. Ngunit sa halip na sumunod ay natanawan ko pa ang nakakalokong ngisi ng driver.

"Taguro?"

Gusto ko pa sana siyang sagutin ngunit ang lalaki sa harap ko ay tila gumagapang nang papalapit sa akin. Nakangisi at nakapandidiri ang hitsura. "Babe..," bulong ko.

"What, Taguro?" galit si Sensui.

Damn it! Nilalamon ako ng kaba at hindi makapag-isip nang tama. Sa sandaling iyon ay gusto kong sisihin ang pagiging emosyonal kanina lang.

"Sino ba iyang tumatawag sa 'yo?" nakakaloko ang ngiti ng lalaking papalapit sa akin. "Hindi mo ba maaaring ibaba muna 'yan at kami na muna ang kausapin mo?"

"Who's that?" nag-iba agad ang tono ni Sensui. Ang kaninang inis ay napalitan na ng pag-aalala. "Taguro? Who's with you? Babe?"

"Manong, para na sa tabi," muling sigaw ko. Pakiramdam ko ay noon lang ako pumiyok. Para bang kinakain ko ang sarili kong salita. At lahat nang iyon ay dahil sa kaba.