Triple Aces

TA6

GODESS's POV.

After what happen sa store na iyon, ARGH! Naalala ko na naman kaya hinawakan kong muli ang labi ko naka-ilang beses na akong nagmouth wash pati na rin ang tooth brush waaah! Swear hindi na ako babalik sa store na iyon huhuhu! Ang FIRST KISS KO!!! Kung sa ibang babae okay lang mawala ang first kiss nila sa isang stranger ibahin niyo ako, Napaka-importante nang first kiss ko noh?! Gusto kong ibigay to sa taong magiging kasama ko na habang buhay hayy! At sa isang iglap lang nawala na ang First kiss ko! Ugh! Imbes na isipin ko ang presentation bukas ito ang inaatupag ko, makita ko lang talaga yung lalaking iyon-- WAIT WAIT! Hindi ko nga pala siya namukhaan the heck?! Paano na ito?! Pero kung sakali man na makita ko siya eh sasampalin ko siya ng malutong sa ginawa niya he doesn't know me when I'm mad tss.

"Hey! Lazy Lauren! Come downstairs its time to eat..." Sigaw ng magaling kong kapatid na si Christian ang bait niyang kapatid no? Insert sarcasm there.

"Ugh! Oo na! Don't shout! You sound like a freaking damaged radio!" Sigaw ko pabalik sa kanya.

"Yeah yeah... Whatever Lazy Lauren." Pagkatapos niyang sabihin narinig kong bumaba na siya. Nakakainis talaga yang Christian na yan hindi na nga ako tinatawag na ate hindi pa ako ginagalang tss. Inayos ko lang ang sarili ko at bumaba na...

***

Pagkababa ko nagulat ako dahil nandito sila Mom and Dad tss. Business na naman ang bukambibig ng mga iyan, kaya malayo ang loob ko sa kanila mas binibigyan nila ng focu si Rendel at ang Business psh.

"So, Rendel how's your studies?" Seryosong tanong ni Mom. She's serious always.

"Top 2 naman po ako mom ngayong quarter na ito..." Sabi ni Rendel habang may laman pa ang bibig tss. Walang Manners.

"And ohh Anak gumanda ka ngayon ah, No Glasses, Wearing dresses and even wearing heels... Sabihin mo kaninong Stylist ka nag-paayos?" Tanong ni Dad kay Rendel habang naka-ngiti... Nadissapoint ako sa tinanong ni Dad, Bakit ano sa tingin nila na hindi ko kayang maayusan si Rendel? Masakit lang! Napansin ko namang nalungkot si Rendel ng makita niyang nawala ang ngiti ko.

"Uhmm, Dad hindi stylist ang nag-ayos sa akin, Si Ate Lauren po..." Sabi niya.

"Ahh..." Ang tanging sagot ni Dad. WOW! Nice comment! Kapag ba dating sa akin wala silang maikomento?! Argh! Useless Parents! Hindi sa bastos akong anak pero may damdamin din ako nasasaktan din naman ako, ako yung panganay pero they treat me like I'm invisible, kaharap ko nga sila pero ang tangi lang nilang kinakausap ay si Rendel o kaya si Christian kapag ako yung kakausapin ang saya saya ko dahil baka tataungin din ako katulad ng tinatanong kayla Rendel but I was wrong kinakausap lang nila ako para sa business thing na yan kaya since then lumayo na ang loob ko sa parents ko...

"I lost my appetite, I'm going upstairs..." Sabi ko and you know what they just did? DEADMA lang sila as in WOW! See?! I'm invisible to their eyesight. Tinawag ako ni Rendel and I didn't bother na lumingon pa kaya dumiretso na ako sa room ko.

Pagkadating na pagkadating ko I felt that there's something streaming from my face ah! I'm crying Ugh! Stop crying Lauren you'll look like weak! No! I'm not weak! Never!... I immediately went to the bathroom and examine my precious face, Namumugto ang mata ko and still, meron pa akong ganang ngumiti psh. Pinunasan ko na lang ang mga luhang tumutulo and nag-ayos. Lumabas na ako ng bathroom saka sumalampak sa kama ko...

"They never love me ugh! I hate them! I wish I was never born!" Pagsigaw ko dito sa loob, hindi naman nila ako maririnig eh sound proof lahat ng room dito sa Mansion and I thought kung hindi nila ako kayang mahalin bakit pupunta pa ako sa pisteng kumpanya nila at magiging host pa sa presentation? Diba? You're so smart Lauren! But, ano kayang gagawin nila sa akin kapag hindi ako pumunta bukas?

"I know what you're thinking Lauren..." Nagulat ako sa nagsalita at hinarap siya. He's smirking.

"What do you care? You're just my freakin' brother. -___-" Sabi ko at inirapan na lamang siya.

"You're right I'm just you're freakin' brother but, I care..." He seriously said.

"AHHAAHAH! You're funny!" Natatawang saad ko at nakita kong nalito siya sa naging reaction ko... "You care? bwahahah! Fvck! You never care about me, NO ONE CARE ABOUT ME! So stop acting like your a kind person just leave..." Mahinahon kong sabi habang nakatingin sa ibang direksiyon.

"Don't you believe me?" Malungkot na tanong niya.

"Ask yourself if I really believe you..." Seryosong saad ko saka binuksan ang pintuan. "You're free to leave, So, LEAVE!" Inis na sigaw ko.

"Fine! Don't believe me! Tss. But, Lauren you have to go to the presentation tomorrow you don't know what will happen..." Sabi niya.

"Yeah right!" Sagot ko saka ko sinara ang pintuan, Sumandal ako sa pintuan saka ko tinanong ang sarili ko, may nagawa ba akong mali? bakit ganito ang nangyayari sa buhay ko?

Hayy, Buhay nga naman parang Life... What to do? Matawagan na nga lang si Matutina...

(And now that Im without you're kisses I'll be needi-)

Himala ang bilis sagutin!

[*sobs* W-What do you need L-Lauren?*sobs*] 0____0

"Anong nangyari sayo?! The Heck Kendall you're making me worry!" Sigaw ko over the phone. Hate ko kasi talaga na naririnig ko ang mga bestfriend ko na umiiyak or nasasaktan...

[D-do you still remember L-Lewis E-Edra? *sobs*] She suddenly asked.

"What's with him?" Naguguluhan na talaga ako kay Kendall, Anong kinalaman dito nung Lewis na yon?!

[He's my fiance *sobs*] As in 0__________0

"I thought you hate that guy? And now his your fiance? Unbelievable!"Isaid through the phone.

[*sobs* I don't love him, It's a fixed marriage... I don't know the reason why Dad puts me into this fixed marriage thingy *sobs*] sabi niya.

"Hayy, Don't worry we'll make a solution... And oh! Just a remember! Pumunta ka bukas sa presentation ah! Pakisabi na din kay Sandra para naman may energy ako bukas haha!" Natatawang sabi ko.

[Haha! Oo naman! We'll be there! Sige bye na! Matutulog na ako. Love yah bitch!]

"Oo na! Tulog na!" Sabi ko and I ended the call.

Tinignan ko muna ang wrist watch ko and it's 9:00 pa lang naman ang aga naman matulog nung matutinang yun! Naboboring na ako dito sa kwarto ko eh!...Ayy! 9:00 na pala! Matutulog na nga ako may presentation pa bukas eh ayaw ko namang magpakita nang may eyebags eew! But, before I sleep may nag-text sa akin...

From: Unknown Number

Better watch out, you don't know who's you're messing with >:)

WHAT THE?! Wala naman akong nakaaway ah!

To be continued...

 ~*~

Sorry for the lame update! :) Peace!