The wild trip

Hoofdstuk 33

Lena

Een hele avond. Een hele fucking avond doet Jasper al alsof er niets gebeurd is.

Hij is rond zeven uur aan de eettafel komen zitten en rustig gegeten. Eerst dacht ik, hij zal het liever straks vertellen voor we gaan slapen, maar dat heeft hij niet gedaan. Ik ben me al zes uur aan het druk maken en hij verteld me niets. Elke keer dat ik er iets over vraag zegt hij dat het niets was en dat het al opgelost is. Zelf nu we in het bed liggen is hij zo koppig om er niets over te zeggen.

'Alsjeblieft Jasper, Cyn belt me uit het niets omdat Dylan jou nodig heeft. We moeten onmiddellijk naar huis gaan en je sluit jezelf voor uren op in de kamer. Je zei dat je het later zou vertellen. Wel nu is het later.' smeek ik terwijl Jasper met zijn hand over mijn arm gaat.

'Maar het is niets belangrijk, stop met je mooi hoofdje over alles te breken.' antwoordt hij verveeld.

'Het was wel belangrijk anders zou Dylan je niet via Cynthia proberen te bereiken.'

'Zo belangrijk was het niet, het moest gewoon snel gebeuren. Voortaan neem ik mijn gsm wel mee.'
Ik zucht.

'Waarom wil je me nu niet vertellen wat er gebeurd is?'

'Waarom wil je het zo graag weten, er is helemaal niets gebeurd.'

'Omdat er wel iets gebeurd is. En ik het niet leuk vind dat je dingen voor me achter houd.'

'Maar je wilt zelf niet in de familie verwikkeld raken.'

'Ja, maar nu ben ik er soort van in verwikkeld.' Daar moest Jasper over grinniken.

'Ga gewoon slapen liefje, stop met je zorgen te maken over onbelangrijke dingen.'

Ik zucht opnieuw en kruip onder zijn arm uit. Ik slaag het deken van me af en gooi mijn kussen op de grond.

'Wat ga je doen?'

'Op de grond slapen. Als jij zoiets "onbelangrijk" al niet tegen me wilt vertellen hoe moet ik je dan nog vertrouwen in andere dingen?'

'Dus dit is dan mijn straf?'

'Ja.' Ik neem een dekentje van het bed en leg het op de grond. Dan kruip ik eronder en schud het kussen nog een keer op.

'Engel doe nu niet kinderachtig en kruip terug in het bed. Straks ben je nog ziek.'

'Je hebt gelijk.' Ik sta recht en ga op mijn hurken op het bed zitten.

'Jij moet op de grond slapen.' zeg ik en duw Jasper uit het bed.

'Ben je nu serieus?' vraagt hij ongelovig terwijl ik me terug onder het ware deken nestel. Jep, dit bed ligt veel beter dan die harde grond.

'Ja Jasper. En ik ben trouwens niet kinderachtig, ik ben redelijk.'

'Prima, ik vertel je wat er gebeurd is, maar hou je overdreven reactie intoom.'

Ik knik met een glimlach en klop op de lege plek naast me dat Jasper er terug mag komen liggen.

'Jij bent echt de duivelse vriendin die er bestaat.' mompelt hij terwijl hij zijn naakte borst bedekt met het deken.

'Oh schattie, ik hou ook van jouw.' zeg ik en kus zijn schouder. Ik leg mijn arm over zijn romp en leg mijn hoofd op zijn schouder.

'Er hebben mensen in het appartement ingebroken en in de gegevens van de familie gezeten.'

'Wat?!' vraag ik geschokt, maar slaag snel een hand voor mijn mond en mompel verontschuldigingen omdat dat waarschijnlijk wel een overdreven reactie was.