The wild trip

Hoofdstuk 22

Lena

Ik de omkleed cabine bekijk ik mezelf nog een keer. De zwarte bikini die ik draag steek duidelijk af bij mijn witte huid. En ik zoek de kracht om uit het hokje te stappen. Oké, ik ben niet de lelijkste op deze wereld, maar dat wilt niet zeggen dat ik zo zeker ben van mijn uiterlijk. Vooral ik bikini's.
Hoewel dat zullen de meeste meisjes wel hebben. We zien al die super mooie modellen op posters met een bikini die voor hen lijkt gemaakt te zijn en dan zie je jezelf in de spiegel en daar staat geen model met een bikini op haar lijf geschreven. Er staat gewoon een meisje. En al jouw vriendinnen zullen altijd zeggen dat je super mega mooi is, wat je dan wel is, maar ze voor jouw zijn zo actrices of zangeressen of modellen super mooi en je gaat je altijd wel een beetje slecht voelen in een bikini terwijl dat niet moet.
Wauw sinds wanneer ben ik zo een filosofisch denker geworden?
Ik doe de deur open en zie Jasper ongeduldig op me wachten.
'Waarom duurt het altijd zo lang?' Zegt hij zuchtend.
'Wij hebben meer om aan te doen.'
'Voor mij moet je niet zoveel aandoen hoor. Alleen denk ik wel dat ik dan eerst al die kerels uit het zwembad moet zetten.'
Ik lach bij zijn onnozel grapje en ga door het voetbadje naar het zwembad.
'Hé engel, we hebben nog tijd. Jij hebt me twee uur naar een romantische film laten kijken. Wij gaan hier ook twee uur blijven. Ik moet al dat romantisch gedoe van me af zwemmen.'
'Hou toch op, ik weet wel dat je die film leuk vond.' Zeg ik grijnzend terwijl ik mezelf in het water laat zakken.
'Oké het gedeelte dat die dikke zegt geen penis zal binnentreden is wel grappig, maar dan nog anderhalf uur over hoe je single moet zijn?' Vraagt hij met een halve grijns.
'Zou ik stoppen met emoji's te sturen?'
'Wat?! Liefje ik hou van je emoji's.' Zegt Jasper gekwetst.
Hij is echt een slecht acteur daardoor moet ik nog harder lachen als hij het zegt.
'Oké, Jassy in het water voordat ik de enige ben die verrimpeld is.' Zeg ik terwijl ik aan zijn hand trek.
'Ik vind het wel leuk om je te zien spartelen.' Antwoordt hij grijnzend.
'Vind je het ook leuk om me te zien spartelen naar die schattige jongen daar?' Vraag ik fronsend. Jasper kijkt kort naar de jongen die ik aanwees en mompelt iets over het onverhoopt schieten van die kut kop.
Als Jasper ook in het water komt glimlach ik overwinnend. Hij komt naar me toe gezwommen en kust me kort op mijn hoofd.
'Liefje, ik weet dat is super heet ben, maar je moet niet uren naar me zitten staren.'
Ik leg bedenkelijk mijn handen rond zijn hals.
'Wat ben je aan het doen Lena?' Vraagt Jasper als hij me verbaasd aankijkt.
'Vreemd, het is niet veel gegroeid. Je nek bedoel ik hè. Ik dacht dat hij dubbel zo dik zou zijn geworden door je ego.' Zeg ik grijnzend.
'Ik vraag me soms echt af van je jij die haatdragende humor hebt. Weet je zeker dat het niet de schuld van Ellen is?'
'Ja, het is zeker niet van een jongen genaamd Jasper Hamelot.'
Jasper snuift en trekt me dan mee door het zwembad.
'Waar gaan we heen?' Vraag ik nieuwsgierig.
'Dit is een zwembad met vier glijbanen. Ik wil ze allemaal twee keer gedaan hebben.' Antwoordt hij lachend.
Na een korte rij staan we bij een groene glijbaan. Hij is lang, maar niet heel stijl. Terwijl we wachten op het groene licht heeft Jasper zijn armen om mijn zij geslagen.
'Ben je bang?' Vraagt hij achter mijn oor. Het blijft me heerlijke rillingen geven.
Ik lach kort en kijk hem dan aan.
'Dit is niet de eerste keer dat ik ga zwemmen. Ik ben dol op glijbanen.' Zeg ik lachend.
'Dat is jammer, nu kan ik je niet dichter tegen me aan trekken.' Fluistert hij zodat alleen ik het kan horen.
Er stijgt onmiddellijk een liter bloed naar mijn wangen en ik voel mezelf een tomaat worden.
Ik bedenk een goed antwoord als de lamp op groen springt.
Ik ga met een vaart in de glijbaan en ik hoor Jasper hetzelfde doen.
Snel heeft Jasper me ingehaald en ik beland in zijn armen.
'Dit is veel beter dan welke romantische film.' Zegt hij terwijl we nog een keer door een bocht gaan.
Zo gaat de avond verder, wij schuiven aan, wij gaan van de glijbaan en we gaan ook nog een paar keer in het golfbad.

Terwijl ik me terug aankleed klopt Jasper verveeld op mijn deur.
'Serieus Lena? Hoe kan het nu langer duren?' Vraagt hij verbaasd. Ik zucht terwijl ik mijn broek aantrek.
'Jasper ik ga niet in een jogging broek naar buiten. Ik wil er nog degelijk uitzien.' Antwoord ik zuchtend.
'Maar ik verveel me. Ga je morgen mee een snelle auto kopen?' Vraagt hij plots.
'Wat?! Jasper, je gaat geen auto kopen. Zeker niet hier en zonder dat je vader het weet. Wat ga je hier zelfs doen met die auto?'
'Het gebruiken tot we terug naar Oklahoma gaan en dan als we hier terug heenkomen koop ik hier een vakantiehuisje en dan rij ik hier in die auto.' Zegt hij logisch.
'Waarom zou je hier een vakantiehuisje willen? Dit is België.'
'Omdat ik dacht dat je misschien later wel vaak bij je familie wou zijn.' Antwoordt hij door mijn deur.
Ik doe mijn deur met grote ogen open en kijk verbaasd naar Jasper.
'Jasper niet doen. Wat als we niet meer samen zijn? Of als er iets met jouw of mij gebeurd? We moeten allebei nog naar een universiteit en misschien groeien we uit elkaar. Of weet ik veel wat er kan gebeuren.' Zeg ik benauwd.
'Lena, dat gaat niet gebeuren, oké. Ik laat je niet meer gaan. Ik hou van je en ik wil alles aan jou geven.' Zegt hij duidelijk leerwinkel hij teder mijn hoofd vasthoud tussen zijn twee handen.
'Koop geen auto. Alsjeblieft, ik zou me er heel slecht over voelen.'
Jasper zucht, maar knikt toch.
'Kom dan gaan we naar huis.' Zegt hij als hij mijn hand vast neemt.

Twee uur later liggen we samen in het bed.
Jasper heeft een arm over me liggen en mijn oor luistert naar het bonzen van zijn hart.
'Ik meende wat ik daarstraks zei.' Murmelt Jasper.
'Wat bedoel je?' Vraag ik vermoeit en ik doe moeite om mijn ogen open te houden.
'In de kleedkamers. Over dat ik altijd met je ga samen zijn.'
Het idee lijkt me geweldig, het zou net een droom zijn. En dromen komen meestal niet uit.
'Ik wil daar eerlijk gezegd nog niet aan denken, Jasper. Ik moet eerst afstuderen en dan zullen we zien hoe het loopt.'
'Waarom heb ik toch steeds het gevoel dat je me niet wilt?'
'Dat is niet, ik hou zo veel van je, maar ik weet niet wat er gaat gebeuren in de toekomst en daar heb ik schrik voor.' Fluister ik en neem de hand van Jasper vast.