Until We Meet Again ( ON-GOING )

CHAPTER 1

Courtney's POV

Its been many years since we lived apart,
I missed you badly.....

Bakit ba nila tinu-tutol ang pagmamahalan natin?

Hayy.....maybe, may tamang panahon para magkita uli tayo....

Im here, kung saan tayo nag-simula,
Kung saan tayo bumuo ng magagandang ala-ala....The Most Memorable Place that We cant Forget, Ang Park of Love natin...

I hope that, pag-nag kita uli tayo,
Hindi magbabago ang tingin mo saakin,
Di ako umaasa na ganun parin ang Feelings mo saakin, but, I will wait for the time na babalik sa dati ang pagmamahalan at maayos na buhay natin.....

Hayyy....masakit parin, masakit parin ang damdamin ko tuwing nakikita ko dito sa Park ang mga sweet and memorable moments namin ng 'First and Last Love' ko....

Itong Park na ito ay nag-si simbolo sa Feelings namin dati,

Wala parin nagbago...ang tagal na nung huli kaming nagkita dito mismo sa Bridge ng Park...

Wala masyadong tao dito dahil nakatago ito malapit sa budok...

Kami nga lang ata ang nakaka-alam ng lugar na ito, so, It means so much to us...

"Ummm...Miss, pwede bang maki-upo?" Tanong saakin ng isang....pwede na ring gwapong lalaki.

"Ahhh...yes you may..." Sagot ko, wait....paano niya na-tuklasan ang lugar na ito?

Mai-tanong na nga lang...

"Ah...excuse me lang ah..curious lang ako, paano mo nalaman itong lugar na ito?" Tanong ko sakanya habang nakatingin sa maliit na ilog, yung nasa ilalim ng bridge namin...

"Haha~Dito kasi kami lagi nung Girlfriend ko dati ehhh...this place is meaningful for me~haha! ikaw? Onti lang kasi ang nakaka-alam ng lugar na ito ehh.." Sagot niya, nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot na nadadama niya ngayon....

Haha! parehas lang pala kami ng pinagdadaanan, yung word niya na dati,
But, still curious ehh...

"Ano pala pangngalan mo miss?" Tanong niya saakin.

"Ahhh...Im Courtney Jessamine Hanazono, 21 years old, pure Filipina at Heartbroken...hahaha!!!" Pagpapakilala ko sakanya.

"Im Kosh Hendrix Madrigal, 22 years old, pure handsome/Filipino at Heartbroken~ hahahaha!!!! parehas pala tayo ehhh..." Pagpapakilala niya.

Ohhh...I think naman siguro na magkaka-sundo kami dahil same feelings kami...

"Naka-Move on ka na ba...Kosh?" Tanong ko.

"Actually, sa ngayon hindi pa ehhh...ikaw ba, Courtney?" Sagot niya.

"No...? maybe, ang sakit ehhh...we are childhood best friends and turned into lovers...nalaman ito ng maga magulang namin, kesyo masyado pa daw kaming bata nun kaya....ughh! do I have to continue?" Aish! wala ehhh...masakit parin ehhh...

"Ummm...pwedeng hindi na, kaya mo pa ba?" Tanong niya saakin.

Of course, I can, im not weak...maybe?

"Okay...tapos, nilayo nila kami sa isa't isa, iniiwasan niya ako hanggang sa isang araw, nabalitaan kong umuwi sila sa U.S kasama ang Family niya at dun na raw siya mag-aaral...its the worst day happened in my life, Kosh....masakit...ang mahal ko, inilayo saakin, mas masakit pa, sabi niya mahal niya ako pero bakit niya ako hindi ipinaglaban?! *sobb* yun nalang ba yun? *sobb* everyday, everyday I tried to forget him, pero ni-isang segundo hindi ko siya maalis sa puso't isipan ko....hanggang ngayon, no communication, I dont know if his on a stable situation...halos mamatay ako araw-araw dahil sa iniwan niya ako ng biglaan, without any last words....does he really love me? huh? *sobb* " Okay....it really hits my heart whenever I think my painful life days...parang bang yung sakit kahapon lang nangyari kaya hanggang ngayon hindi parin humuhupa...

But, Im just saying to myself na stay strong and Just Forget Him....

"If that's the case...mine, she left me without any words..it hurts me so much...umuwi siya sa States dahil sa sakit niya...she has a stage 1 brain tumor...until now I dont know her life and situation...haha~ sad right? hayy...parehas tayo ng nararamdaman, yung mga kinwento mo saakin , it hitted me, but we dont have the same situation of the scene..." Awww...napaka-walag puso naman yung babae!

"I think we are going to have a good understanding huh? hahaha~~~ ahhhh...sige uwi na ako ah, padilim na ehhh...and please, dont tell anyone this place....its only for us, Kosh....please..."

"Okay...Promise, sige ingat ka....bye! nice to meet you!"

"Hahha same! wait lang pala, lets have a communication, here's my number...."
Binigay ko sakanya ang Phone number ko...baka kasi di na kami magkita ehhh...

"Yan! sige bye~" Paalam ko sakanya...

"Salamat din dahil kahit papaano, gumaan ang loob ko..." dagdag ko pa...

Habang naglalakad na ako palayo, tinawag niya uli ako.

"Courtney...would you mind if....Lets Move-On together?"

..........

...........

............

I answered him without any hesitation...

"Sure...It would be really great..."

Hayyy....sana maging useful ito...
Good Luck nalang saakin....

Until Tommorow, Yesterday, Next Day, Next Month, Next Year...Forever, matatanggap ko na, yung mga nangyari..

I will try to have a day without thinking about you....

~~~~~~~~~~~~

Yehey!!! tapos na ang Chapter 1~~~

Hehehe~ di ko alam king bakit, wala lang, nagaganahan lang mag-type! ^  ^

Please dont hesitate to lend me your Feedback's and please Vote, Comment & Share!!! ^   ^

♡♡♡♡UWMA♡♡♡♡