Arabasına döndürdüğü bakışları üzüntülüydü. Alalı daha bir hafta olmuştu. Ayrıca gideceği yere de geç kalmıştı. İyice sinirlendiğini hissettiğinde ellerini sarı saçlarından geçirdi hızla. Zehra adamın sinirli halinden biraz korkmaya başlamıştı.
Bir şekilde telafi etmeliydi hatasını.
" Bakın zararınız neyse öderim. "
Kutay karşısındaki kıza alaylı gözlerle baktı. 'Nasıl ödeyecekti acaba. Bu arabanın fiyatından haberi var mı ki '
"Tabiki ödeyeceksin."
Zehra adamın verdiği ukalaca cevaptan sonra bütün çekiciliğinin kaybolduğunu hissetti. " Ukala odun "
Zehra hemen çantasından kağıt, kalem çıkardı. Evinin adresini ve adını yazıp adamın eline tutuşturdu.
"Masrafları bu adrese gönderin. Şimdi acelem var Üzgünüm. "
Genç kız hızla aracına bindi ve trafiğe karıştı. Kutay ise elinde kağıtla giden kızın ardından bakakaldı.
"Kıza bak resmen kaçtı. Şaka gibi "
Bakışlarını elindeki kağıda çevirdi. Üstünde yazan ismi okudu. Zehra ARAL
&&&&&
Zehra toplantıya 5 dakika kala şirkete gelebildi. Halil Bey sinirden kuduruyordu. Müşteriler gelmiş herkes onu bekliyordu. Hemen piyasaya yeni çıkacak olan ürün için hazırladığı reklam önerilerini anlatmaya başladı. Yaklaşık bir saatlik bir sunum ve konuşmalarının ardından zehranın fikirleri beğenilmedi. Müşteriler yeni fikirler için bir hafta süre verip şirketten ayrıldılar.
Şimdi ise patronun karşısında ayakta duruyor, adamın söyleyeceklerini bekliyordu.
"Olmuyor zehra hanım
İşe başlayalı 3 ay oldu en az 7 kere geç geldiniz. Verdiğiniz 5 fikirden 4'ü beğenilmiyor. Sizinle bu şartlar altında daha fazla çalışamayız."
Zehra anlayışla kafasını salladı ve odadan çıktı. " Reklamcılık serüveni de buraya kadarmış "
Çabuk bir şekilde eşyalarını topladı. Arkadaşları ile vedalaştı ve şirketten çıktı. Acelece çıktığı evine yavaş yavaş geri dönmüştü. Kapıdan girdiğinde kendini televizyonun karşısındaki koltuğa attı resmen. Para durumundan sıkışık değildi. İzmirde yaşayan ailesi her ay düzenli olarak para gönderiyordu zaten. Ama zehra kendi ayaklarının üstünde durmak istediği için çalışmak istemişti. Okulunu geçen sene bitirmiş ve istanbulda yaşamaya karar vermişti. İşletme okumasına rağmen babasının bir tanıdığı sayesinde reklamcılık sektöründe bir iş bulmuş o da 3 ay sürmüştü. Şimdi yeni iş arayacaktı. Ama önce biraz tatil yapmayı hak ediyordu. Gülümseyerek oturduğu yerden kalktı.
&&&&&&&&
Zehra bir hafta gezmiş tozmuş tatil yapmıştı. Her gün geç uyanmış öğle saatinde kahvaltısını yapmış geceleri sabahlara kadar arkadaşlarıyla vakit geçirmişti.
Şimdi ise elindeki zarfla oturmuş boş boş karşıya bakıyordu. Bu gün gelen postada geçen hafta yaptığı kazanın masrafları vardı. Ve sigorta bu parayı ödemiyordu. "50 Bin nedir yahu. Ben o parayla yeni araba alırım be. "
Tamam maddi durumu kötü değildi. Ama bu kadar parayı bir hafta içinde bulması imkansızdı. Hele ailesi bu kazayı duysa bırak yardım etmeyi hemen İzmire geri çağırırlardı. Zaten babası işten kovulduğu için bir ton laf etmişti. Telefonda babasının azarlamalarını dinlerken ecel yerleri dönmüştü resmen. Sinirle oturduğu yerden kalktı. Elindeki kağıdın üstünde yazan isme baktı. Kutay AKMAN. O adamla konuşacaktı. Durumu anlatacak ve süre isteyecekti. Elbet anlayış gösterirdi.
TESADÜF MÜ ?
Start from the beginning
