Stupid me (nederlands)

stupid me: 3

Arnoud was niet alleen mij opgevallen. Het leek wel of de hele school over hem aan het praten was. Hij zelf leek er weinig last van te hebben maar ik vond het erg irritant. Ik wist wel dat ik concurrentie zou hebben maar zoveel. Ho wacht! Was ik nou over concurrentie aan het denken. Ik maak geen schijn van kans met mijn klunzigheid. Nog niet gesproken over het feit dat het een oude vriend van mijn broer is. Wat zou hij er wel niet van moeten denken. Nee ik ben totaal geen optie voor hem. Wat ik stiekem wel jammer vind. Veel meiden dachten wel een kans te maken en hingen al uren aan zijn lip. Ik en Susan vonden dat maar niks en kwamen hem alleen tegen als hij bij ons in de les zat of als hij toevallig bij ons groepje stond. Het ergste van allemaal was nog dat mijn broer het ook opviel en de meest belachelijke grapjes over maakte. Iedereen lachte dan mee maar ik vond ze helemaal niet grappig. Eerder pijnlijk omdat het voor mij steeds duidelijker werd dat ik nooit zijn vriendin kon worden. Susan vroeg of ik na school met haar mee ging. Eerst wou ik "nee" zeggen want ik was nou niet echt in een vrolijke bui maar Susan wist me altijd er van te overtuigen om mee tegaan. Gelukkig heeft Susan haar eigen auto, dan hoefde ik niet aan mijn broer te vragen om ons af te zetten. Tijdens de auto rit wat best wel lang duurde want Susan woonde nou eenmaal best verweg praten we over alles wat er vandaag was gebeurd. Over dat ene meisje waarvan ik de naam niet ken die bijna tegen de deur aanliep omdat ze net oogcontact gehad had met Arnoud of over de jongen uit 3B die maar al te graag een praatje met Arnoud wou hebben. Susan gaf geen kik als Arnoud langs kwam wat maar goed is want dat zou Max totaal niet leuk vinden. Ik daar in tegen werd nog onhandiger dan ik al was. Iets wat vaak gebeurde als er knappe jongens om mij heen waren maar dit keer had het wel zijn hoogte punt bereikt. Gelukkig verzekerde Susan mij ervan dat het niemand was opgevallen. Niet dat het mij echt geruststelde want ik wist dat ze er over loog. Maar daar zijn beste vriendinnen voor. Toen we aankwamen bij Susan moest ze eerst nog 10 minuten zoeken naar haar huissleutel. Typisch haar. Nadat we eindelijk binnen waren pakte een groot glas Cassis met ijsklontje en plofte we op de bank. Even waren we rustig en konden we even bijkomen. Tot dat ik een liedje op de radio hoorde waar ik enorm veel herinneringen aan heb. ( Tijdens bepaalde periodes luister je dat dan en dan blijft het je voor altijd herinneren aan die ene tijd) Susan hoorde het ook en vroeg meteen hoe het met mij en de liefde ging. Precies de vraag die ik het meeste haat. Mensen bedoelen en vaak zoveel mee terwijl jij er op dat moment niet op zit te wachten. Ik keek haar met de "don't ask" blik aan en veranderde snel van gespreksonderwerp. Susan mocht echt niet weten dat ik stiekem een oogje heb op Arnoud. Zij had namelijk net verteld dat ze niet wist of ze Arnoud nou echt aardig vind. Dan word het wel erg pijnlijk als je beste vriendin daarna verteld dat ze hem leuk vind. Daar nog boven op is Max haar vriendje en is Max tevens ook nog eens een oude vriend van Arnoud netzoals mijn broer. Dan word het allemaal veel te lastig. De dag bij Susan verliep voorderst heel gezellig. Ik heb nog gegeten bij haar en daarna ben ik naar huis gegaan. S'avonds kon ik niet slapen want ik moest steeds nadenken over de reactie van iedereen als ze er achterkwamen dat ik hem leuk vond.