Hoofdstuk 28- Epiloog

2.7K 72 30
                                    

Hee lieve mensen,

SORRY SORRY SORRY echt tienduizend keer sorry. Ik heb zo lang niks meer geüpload. Het spijt me echt heel erg. Maar het loopt allemaal niet zo lekker meer. Ik heb geen inspiratie meer en ik wil er ook niet meer over schrijven. Ik was verliefd op mijn leraar en steeds als ik aan dit boek schrijf wordt ik weer aan hem herinnert. Ik kan het gewoon niet meer. Het spijt me echt. Ik ga nog wel epiloog voor jullie schrijven en dat word dan ook het laatste hoofdstuk sorry. Maar ik vind dat jullie een einde verdienen en daarom dus dit hoofdstuk voor jullie bijzondere lieve lezers.

__________________________________________________________________________________

2 Jaar later

P.O.V FLEUR

Mijn wekker ging. Ik deed mijn gordijnen open en ik zag dat het zonnetje scheen. Het is nu al weer twee jaar later. Ik zit nu in het tweede jaar van mijn studie. Ik doe de studie rechten. Het is heel erg leuk en ik had eerst nooit verwacht dat ik deze studie zou gaan doen. Zo zie je maar dat dingen veranderen. Alles was twee jaar geleden heel anders. Ik woonde thuis, had geen vrienden, mijn beste vriendin Merel had zelfmoord gepleegd. Merel ik mis haar nog elke dag ik keek naar de knuffelbeer die in mijn kamer stond. Het geeft me een warm gevoel en ik moet dan altijd aan haar denken. Een ding is nog wel het zelfde als twee jaar geleden: Mijn relatie met Dan en onze fotografie lessen. Ik woon dan nu wel op mezelf in Amsterdam, maar ik ga nog elke vrijdag met de trein naar mijn oude woonplaats om naar fotografie te gaan en natuurlijk Dan te zien. Het is vandaag weer vrijdag dus ik ga na school naar Dan toe ik heb er heel erg veel zin in. Ik liep naar mijn keuken en keek of er nog wat brood in de vriezer ligt. Niks, dat wordt dan nog even snel langs de supermarkt. Gelukkig is twee minuten van mijn huis een supermarkt. Ik ging snel naar de supermarkt en kocht wat broodjes en fruit. Ik ging weer naar huis toe en ik pakte een broodje voor school en at er een op. Ik pakte mijn tas en stopte daar mijn schoolboeken in. Het is nu heel anders dan op de middelbare, niemand boeit het wat als je te laat komt of niet komt op dagen. Je doet het voor jezelf. Ik ben er wel elke dag en meestal ook op tijd. Je ziet dat er verschillende personen zijn. De ene is er wel altijd en is gemotiveerd en gaat het ook waarschijnlijk halen en de andere is er bijna nooit en haalt het niet. Er zijn wel enkele die niet vaak komen en het wel halen. Die hebben zo veel mazzel. Ik pakte mijn fiets en fietste naar school. Ik had nu eerst een les over indeling strafrecht. Daarna heb ik nog Nederlands en twee uur belastingrecht. Ik pleurde mijn fiets in een fietsrek en ik zag Zouala staan. Zouala is mijn vriendin die ik door deze studie ontmoet heb. We zijn heel erg close en ze is heel aardig. Als je samenwerkingsopdrachten moet doen dan doen wij dat meestal samen. Ik gaf haar een knuffel en we liepen samen naar binnen. We gingen naar de les. We gingen naast elkaar zitten en de les ging snel voorbij.

P.O.V DAN

Het is nu twee jaar geleden dat Fleur in Amsterdam is gaan wonen en dat ze niet meer bij mij op school zit. Ik mis haar best wel. Maar ik begrijp natuurlijk ook dat ze moet gaan studeren en ik ben echt heel blij voor haar dat ze het leuk heeft in Amsterdam en dat ze vrienden heeft gemaakt. Ik kijk ook elke week weer uit naar vrijdag, want dan komt Fleur. Soms blijft ze zelfs ook bij me slapen of bij haar ouders en dan zie ik haar ook nog in het weekend dat is altijd zo gezellig. Ik ben blij dat ik haar vandaag weer zie. Ik ga haar van het station ophalen en dan gaan we samen naar fotografie. We hebben samen besloten dat we vandaag tegen iedereen gaan vertellen dat we iets hebben. De meeste dachten het al zoals Jaquliene maar misschien komt het toch nog onverwachts aan. Ik ga zo naar mijn werk toe. Ik pakte mijn boek en stopte de proefwerken in mijn tas die ik had nagekeken. De klas had het erg goed gemaakt en het gemiddelde was een 6.8.

P.O.V FLEUR

Ik ben klaar met school en zit nu in de trein onderweg naar Dan. Ik ga het vandaag tegen iedereen die bij ons met fotografie zit zeggen dat Dan en ik wat hebben. Nee, we zeggen het samen en hebben het ook samen besloten. Ik ben best wel zenuwachtig over hoe ze zouden reageren. Ik ben er bijna, maar nog niet helemaal. Toen ik er was en de trein uitstapte zag ik dat Dan er al was een hij zwaaide naar me. Ik zwaaide terug. Ik liep op hem af en we gaven elkaar en knuffel. Daarna gaf hij een kusje op mijn mond en ik gaf hem een kusje terug. Hij pakte mijn hand vast en we liepen samen naar zijn fiets. Ik sprong bij hem achter op zijn fiets. Hij fietste en ik pak me vast aan zijn middel.

Ben ik verliefd op mijn leraar? (Compleet)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang