If Only (ON HOLD)

Chapter 4: Back Again

YANNIE's POV:

Napagod kami nila ate nadia kalaro si princess after kasi nung usapan namin kahapon sa kwarto bigyan ba naman ng chocolate ni mama si princess ayun kung hyper siya nung una lalo naging hyper. Nako, kakaibang bata yun.

Tumayo na ako at nag hilamos. It's already 7am kakain pa ng breakfast ang LAHAT. After kong mag hilamos nag tooth brush na ako after that nag punas na ako ng face towel.

Then, someone knocks on my door. "Bukas yan!" sigaw ko.

"Tita yannie! breakfast is ready! hurry up!" utos ni princess.

"okay princess! Wait for me ha. Don't eat yet." biro ko.

"yes, i'll wait for you in the dining room!"

tapos sinara niya na pinto. Nakakagigil na bata ito.

Bumaba na ako tsaka ako pumunta sa dining area namin nakita kong kumpleto ang lahat kahit nakatalikod siya hugis palang nung buhok at ang malaking poknat sa may babang ulo niya halatang siya yun....si kuya ivan.

huminga ako ng malalim. Kaya mo toh, kung ano man ang nangyari sa nakaraan dapat nang kalimutan. Wag itaas ang pride yannie rodriguez hindi ka ganon. bulong ko sa aking sarili.

ngumiti na ako ng todo sakanila para masaya diba? Nang makaupo na ako sa upuan ko nanatili akong nakayuko at kunwaring tinitignan ang aking pagkain huminga muli ako ng malalim tsaka ko inangat ang ulo ko sanhi ng pagkita ko kay kuya ivan at kaharap ko lamang siya.

Tinignan ko siya sa mata ngunit hindi siya nakatingin rito dahil busy sa pag abot ng pagkain kaya't agad kong inalis ang aking titig baka makita pa niya.

pinalibot ko tingin ko, nakita kong may katabi sa bandang kaliwa si kuya ivan. Brunette ang kanyang buhok, napaka puti niya, kita mo ang pekas sakanyang mga pisngi at nang makita ko ang mga mata niya naalala ko si arthur yung anak na lalaki ni kuya ivan. Napaka ganda niyang babae.

"Okay, now our foods are on the table, who'll volunteer to say a prayer?" sabi ni mommy na nakangisi.

biglang tinaas ni kuya ivan ang kanyang kamay pero wala pa rin akong lakas ng loob na tumingin sa mga mata niya.

Nag sign of the cross kaming lahat.

"Dear Lord, thank you for this wonderful day for you have given us happiness, peace and love. Now, we are here to claim the blessings you have given us. May you always guide us and protect us. Thank you for this food Lord. In Jesus' name. Amen."

Then, sign of the cross tapos ayun nag kuhaan na kami ng pagkain. Putcha, si kuya ivan ba talaga yung nag dasal kanina? Grabe, parang naging banal bigla? Grabe ka talaga yannie.

Sinusubukan ko talagang patigilin mag isip ng kung anu-ano ang utak ko pero ayaw tumigil na isipin kung si kuya ivan ba talaga tong nasa harapan ko.

Tahimik. Sobrang tahimik tila ang plato at kutsara't tinidor lamang ang maingay.

"ehm. So, how is the food?" biglang tanong ni mommy.

"taste good 'ma"

"masarap po"

"taste great."

mga sagot nila. Ok, masarap naman.

"good. madami pa yan ha. kuha lang kayo." sabi ni mommy na enjoy na enjoy pa.

Grabe, kahit iniiwasan kong isipin na awkward wala e. Sobrang awkward talaga!

Lahat kami nag tatawanan lang kasi kung ano ano lang pinag uusapan namin.

"I want you to meet my gorgeous and successful daugther her name is Yannie Rodriguez." Sabi ni mama sa babaeng katabi ni kuya ivan sa kaliwa.

"Yes po, I know her." sabi niya kay mama tapos biglang humarap sakin "I'm a big fan of your published books yannie. I was so excited when I knew that you were ivan's sister!" sabi niyang tuwang tuwa.

"Thank you so much ate?"

"Rose."

"Thank you so much ate rose for supporting my books it means a lot." Sagot kong naka ngiti.

"Alam mo ba adik na adik yan sa mga libro mo yan-yan. Kolektado niya na ata lahat e." Biglang salita ni kuya ivan.

Napatingin ako sakanya kaya nag tama mga mata namin kaya naman nginitian lang namin ang isa't isa pero... grabe ngiti ni kuya ivan tila ba sobrang saya niya pero di naman obvious sa mukha niya.

"Ganun ba? Well, that's great." Sabi kong ngumisi.

Yun nalang naisagot ko ewan ko ba medyo di ko alam paano ako sasagot sakanya.

~

"musta breakfast yan-yan?" Pag bibiro ni kuya gave

"kuya talaga e. Sakto lang naman nag usap naman kami." sagot ko.

"Ok na yun diba? pero ewan ko may mali kay ivan parang... naging anghel?" sabi ni ate nadia.

bigla naman kinotongan ni kuya gave "Sabi ko na nga ba't ganyan mga reaksyon niyo e. Kayo nga ha tigilan niyo yung mga ganyang pamimintas."

"Kuya gave di pamimintas yun ha. Sinabi ko lang bumait bigla si ivan. Ito nakakainis."

tumawa nalang ako ang kulit talaga nentong dalawang toh e.

"Sige na. Tutulungan ko nalang si mama mag hugas sa baba. Ingay niyo e." Sabi kong pabiro.

Tapos bumaba na ako pero silang dalawa nag kukulitan pa rin.

Nung makababa ako deretso agad ako sa hugasan kaso nang makita ko wala nang mga pinggan. Ay, akala ko makakatulong pa ako.

Kumuha nalang ako ng tubig sa refrigerator nilapag ko ito sa table at kumuha ako ng baso habang nag lalagay ako ng tubig dumating bigla si arthur yung anak ni kuya ivan.

"Hi tita yan-yan!" bati niya.

"Hi arthur! Do you need anything?" Tanong ko.

"Wala naman po tita..." Umupo siya bigla sa isang upuan "I just wanted to ask if maybe you could tell some stories? You know about our family?" Pag papatuloy niya

napatigil ako ng konti. Hindi sa ayoko na kasi balikan ang dati pero isa na yun sa dahilan.

"but it's okay po if you don't want to talk about it or anything." napansin ata ni arthur na nag dadalawang isip ako mag kwento.

"Hindi. Okay lang, but is it okay if I just tell you it maybe tomorrow?"

"Sige okay lang po. Thanks tita yan-yan!"

At ayun nga. Umalis na siya.

Kailangan ko mag ready....

Kaya ko toh....

***********************************
A/N

Hey guys! Sorry for the long wait!! Medyo natatagalan pa ako gumawa ng chapters huhu the past few weeks kasi busy agad sa school. Kaloka. Anyway, Sana you liked this chapter! :)

Please don't forget to Vote, Comment and Share!