Kötü Kız (Tamamlandı)

13. Bölüm

Sabah kalkıp üstümü giyindim, bizimkilere bir bahane uydurarak evden çıktım ve hastaneye geldim... Selçuk beyin odasının kapısını çaldım içeriden 'gel' komutunu duyunca içeri girdim

"Gel deniz!... Hoşgeldin!" dedi selçuk yani doktorum

"Hoşbuldum!" dedim ve koltuğa oturdum

"Durum ne?" dedim elindeki kağıtlara baktı

"Aynı!" dedi

"Selçuk yapma allah aşkına! Bir çözümü yok mu bu hastalığın?!" dedim

"Var deniz ama sen ellerinle itiyorsun!" dedi

"Elimden geleni yap-" demeden sözümü kesti

"Elinden gelen seni kurtarmicak! Kendini toparlamalısın deniz!" dedi
"Başka bir çözüm yok mu?!" dedim

"Var!" dedi

"Ne bekliyorsun selçuk! Söylesene!" dedim

"Hastanede yatacaksın bir süre!" dedi o anda donup kaldım

"Saçmalama selçuk arkadaşlarıma ne dicem?!" dedim

"Onu da sen düşün!" dedi sinirle soludum

"Gitmem gerek!" dedim ve ayağa kalktım

"Deniz istersen bir düşün!" dedi kafamı sallayarak oda dan çıktım... Eve gidip demirle konuşmam lazımdı

*************

Eve vardığımda yine herkes burdaydı demiri mutfağa çağırdım

"Noldu deniz?" dedi

"Geç otur!" dedim sandalyeyi göstererek... Oturdu bende karşısına

"Demir ben hastaneye gittim" dedim

"Eee?" dedi

"Yine aynı durum!" dedim

"Yani?" dedi

"Bak bu hastalığın başka bir yolu var!" dedim

"Ne duruyorsun deniz!" dedi

"Ama, olmaz!" dedim

"Deniz saçmalama ya ölmek mi istiyorsun? Anlamıyorum seni!" dedi

"Bir süre hastanede yatacakmışım!" dedim

"Git o zmn bekleme!" dedi

"Yapamam anlaa!" dedim

"Neyi anlayım deniz! Allah aşkına neyi anlayım?!" dedi ve devam etti

"Öleceksin! Bunu bilip tedavi görmemen tuhaf!" dedi

"Bilmiyorum demir ne yapacağımı bilmiyorum!" dedim ve derin bir nefes aldım

"Bende yoruldum deniz tamam mı? Senden yoruldum bundan sonra ne yaparsan yap!" dedi sinirle ve gitti... Odama çıktım aynada kendime baktım... Selçuk haklıydı tedavi olmam lazımdı ve en kısa zamanda yağıza ve özlem söylemem gerek yoksa geç olabilirdi

Neden hayat bana hep sırtını dönüyor? Neden diğerleri gibi normal bir hayatım yok? Bilmiyorum

Yatağa oturdum... Annem bizi yılbaşında terk etmisti saat tam 12 de. O zamanlar küçüktüm bilmezdim... Babam bana hep geleceğini söylerdi. Ama gelmiceğini anladığım zaman babama bağırmış ve tokatı yemistim ama şimdi o tokatı umursamıyorum... O anda selçuk un söyledikleri beynimde yankılandı

Elinden gelen seni kurtarmicak!

Doğru kurtarmicaktı zaten yaşama şansım azdı ben niye uğraşıyorumki en iyisi vazgeçmek! Aslında ben bu zamana kadar asla hiç birşeyden vazgeçmedim yada pes etmedim!... Yatağa uzandım kafamı yastığa koydum ve bir an önce sabah olmasını diledim