WAITING FOR YOU

Part II

THIRD PERSON POV

Tumakbo ang siyang unang pumasok sa unang isip ng dalaga para makapag isip isip.Nakarating siya sa isang lugar na malapit sa bangin, may isang puno dito at napakaganda ng tanawin kung tutuusin ay maaari itong maging isang secret place.

Bakit lahat ng pagkakataon ay ngayon pa niya nalaman ang lahat kung saan mahirap na itong balikan at sabihin harap harapan sa kanyang kakambal ang lahat , pero natigil siya. alam ba ng kakambal niya? gaya rin kaya niya na hindi pa alam?

"Argh why are you so noisy?"

natigil ang pag iiyak niya ng may marinig na nagsalita. luminga linga siya pero wala pa siyang nakita.

"argh! up here."

Tumingala siya at nakita ang isang lalaki na hindi pa niya nakikita. pinunasan niya na ang kanyang mukha at nag ayos bago nagsalita.

"s-sorry."

"psh. how did you know this place anyway?"

"I don't know either, with all the tears in my eyes I never knew where I was going."

"crybaby huh?"

"but the way, how did you get up there anyway? aren't you afraid of falling? "

"I heard that you are intellegent then why cant you answer your own stupid question."

"psh, If I knew you're a cat." I chuckled.

"stop blubbering stuff and go home, Im sleeping and you're disturbing my sleep."

"Just a minute."

pinikit niya ang kanyang mga mata at saka huminga ng malalim at saka ngumiti.

"Aalis na ako."

"Better."

ang sungit ang nasa isip ng dalaga.

umuwi na siya habang naglalakad ay nag isip isip na siya. isang linggo na at matatapos na ang first sem nila at ang kanyang second sem ay sa london niya ito tatapusin pero pagakatapos noon ay hahanapin niya ang kanyang kapatid at sasabihin ang lahat ng ito. Pagbibigyan niya ang hiling ng kanyang magulang pero sa ganitong bagay ay siya na dapat ang mag decisyon, para sa kapatid niya, .

kailangan niya ng sagot at mukhang pati si Danny ay tatanungin niya dito, naghihinala siya na baka may alam din ito sa lagay ng kapatid niya. pero sana ay wala, dahil isa itong malaking kasinungalingan at pagtatago para sa kanya na hindi niya alam kung mapapatawad pa niya ito. Maaaring mababaw lamang ito na dahilan pero para sa kanya ay masakit ito sa kanya.

"hai babe!"

Hindi niya alam pero dito na lang siya pumunta at siguro nga ay kailangan  din niya ng lakas na mag isip ng tama.

malapit ng mawala ang araw pero hindi niya ito nahalata. sabay ng pagpatak ng luha ay siyang pagwala ng araw.

"Wish me luck babe, sana magawa ko ito ng tama."

Iniwan ko ang isang pirasong bulaklak na naputol ko at tumayo, umalis na.

Haharapin ko anuman ang kahahantungan ng lahat ng ito at sana magawa ko ito ng lahat.

ng tama.