GRİ: DEĞİŞİM(RAFLARDA)

3.Bölüm- Aşık mıydım?

Medya: Mayıs Akım

Yarın bir mucize olacak!

Gözlerimi iğrenç sesten dolayı açmış bulunmaktaydım. Doğru tahmin alarm denilen alet yüzünden. Yataktan kalkıtığım gibi, Odamın içindeki Banyo'ya girip rutin işlerimi hallettim ve tam çıkıyordum ki, bugün okul olduğunu tamamen unutmuştum.

Odama gidip, yatağımın yanında olan, komidinin üstündeki saate baktım. okul saatini geçmişti. İlk günden geç kalmak, ne kadar da şaşırtıcı ama değil mi? Şu uykuma hemen bir düzen kurmalıydım. Dolabıma doğru yürüdüm. Kapağını kaydırıp, dev dolabımın içindeki kıyafatlere baktım. Dünden kararlaştırdığım kıyafetlerimi çıkarıp, yatağıma attım. Ayakkabı olarakta beyaz supralarımı seçtim. Hemen üstümdekileri çıkarıp, yatağa attığım gri elbisemi üzerime geçirdim. Aynaya bakarak elbiseyi düzeltmeye çalışıyordum. Sırt dekoltesi vardı ve çok hoş görünüyordu. Dizlerimin üstündeydi elbise. Kendime bakmayı bırakıp makyaj masamın önüne geçtim. Siyah kalem çekip, Rimel ve dudaklarım için koruyucu sürdüm. Ayakkabılarımıda giydiğim gibi aynaya tekrar baktım. Masamdaki büyük kutuyu açtım. Eklem yüzüklerini içinden çıkarıp, parmaklarıma taktım. Siyah deri olan bilekliğimi de alıp, taktım. Daha sonra ise gözüme çarpan, Siyah Capi alıp taktım. Hazır olduğumdan emin olduğum gibi odamdan çıktım. Hızla merdivenlere inmeye çalıştım.

Okul gününe kadar bizimkilerle eğlenceli vakitler geçirmiştik. Ara sıra Melike ve Derinle konuşmalarımız beni oldukça keyiflendiriyordu da. Uzakta olsalar bile sanki yanımda gibi hissettiriyorlardı.

Annem ve Babamda beni mutlu gördükleri için onlarda mutlu oluyorlardı. Keşke Güneyde yanımda olsaydı, o gittiğinden 5 kere telefonla konuşmuştuk. Görüntülü konuşmamıza bile izin vermiyordu. Nedense artık!

"Gecikmedin mi canım sen? Hadi otur bakalım. Şunları ye zihin açıklığı yapar." Deyip, beni sandalyeye oturmamı sağladı Hatice Teyze. Gülümsemekle yetindim. Ne zihin olacak ama! Annemle Babam bana bakıp gülümsüyorlardı niye ne oldu acaba.

"Siz yine neden gülüyorsunuz?" diye masumca sordum.

"Güneyin gittiğini telefonla öğrendim, yarı yıl tatilde geleceğini söyledi." Babam konuşmaya başladığında gülümsemem biraz düştü. Güneyi ve Ailemi 2 aydır görmediğim için biraz durgunluk vardı üstümde. Ailem yanımdaydı istediğim zaman görebiliyordum ama Güneyi göremiyordum.

Babamı incelemeye başladım istemsizce. Buğday teni, kumral saçlarının arasına karışmış hafif beyaz saçlar ve en sevdiğim mavi gözleri onu çok yakışıklı gösteriyordu. Ama fazla kıskançlığı sayesinde Türklüğünü gösteriyordu. Babam yarın alman yarı Türk vatandaşıydı. Annem ise yine Babam gibi buğday tenli, açık kumral saçlarıyla ve kahverengi gözleriyle çok güzel bir kadın yapıyordu. İkisininde birbirlerinden etkilenmeleri gayet normaldi. Annem ve Babam, Aras ve Rüzgardan pek hoşlanmasada 1 hafta boyunca uzun uğraşlar sonucu birbirlerine alıştılar. Ve bunda Sılanın büyük bir payı vardı, ama size şunu söylemeliyim ki bu olayları yaşarken kahkaha krizine girmekten ölüyordum.

"Ne o yoksa kardeş mi geliyor?" Diye sorup, kahkaha attım. Annemle Babamda bana katılıp güldüler.

"Ben istiyorum da nerde o günler Anneni ikna etmemiz lazım kızım" Dedi Babam. Anneme baktığımda kızarmış yanakları şaşırmama neden oldu. Birbirlerini çok sevdikleri her hallerinden belliydi.

Annem uyarıcı bakışları Babama yollayıp, bana ise masum bir öpücükle karşılık verdi.

"Siz ikiniz hemen kahvaltılarınızı yapıp, gidiyorsunuz" Küçük isyan bakışlarını bu sefer banada yolluyordu. Hemen Ellerimi 'Ben suçsuzum' diye kaldırdım. Babam ise yaptığımı anlamış bir şekilde tekrar kahkaha attı. Annem ise kızgınlığına son verip güldü.