Si Milo at ang Kwaderno (Book 1 Now Available for Pre-order)

KABANATA XXXIV - VZYPZGZSZ

"Ano nang gagawin natin ngayon, pupuntahan lang natin yung rebulto ni Bonifacio? Hindi kaya medyo delikado? Baka may mga patibong, ganun." Tanong ni Tifa.

"O baka mga traffic enforcers, bawal ata magpunta dyan sa gitna eh. O kung masagasaan pagtawid, ang bibilis ng mga jeep oh." Sagot ko.

Kumakain kami ng sundae ng mcdo sa gilid ng kalsada habang tinitignan ang monumento ni Bonifacio(*1). Tanghali na. Sa suhestyon ni Tifa nagpasya kaming magpalipas ng gabi sa Sogo hotel. Hiwalay ang babae at lalaki syempre. Walang tumutol, pakiramdam kasi namin nabawasan kami ng kaluluwa sa naganap na DiWa at byahe namin sa Buwanang Dalaw ni Mayari kaya kinailangan namin ng pahinga. Tutal naman may limang araw pa naman kaming palugit, di naman siguro masamang matulog.

Parang pagliban lang din kasi yun sa klase. Kung may limit kang 10 absents bago bumagsak, umabsent ka na nang 10x. Sayang kasi kung di mo magagamit lahat. Logic diba?

Nahiwagaan parin ako kung anong ginawa ni Makie at nakakapasok kami nang di tinatanong yung edad namin sa hotel. At nahiwagaan lalo ako kay Jazz. Natutulog nang nakasquat sa kama, at nakaipit yung ulo sa isang braso. Ok lang sa manok yon eh. Pero sa tao, weird. Nagising ako nung madaling araw muntik nako tumili nung nakita ko sya, akala ko nasa The Grudge ako eh.

Eniweys, balik tayo sa kwento...

"Hindi ko makita yung sinasabi mong mga bata. Wala rin akong maramdaman sa paligid na mga Napili. Ano ba itsura nila?" Tanong ni Makie na kumakain ng burger.

"Magkapatid sila eh, maliliit lang yung babaehanggang taas ng tyan ko siguro, mga 5 yrs old lang, hanggang balikat yung buhok. Tapos... bulag sya." Pahina kong sabi. "Yung lalaki naman yung kuya nya, mga 8yrs old yun."

"Malamang lalaki yun, kuya nga eh."

"Malay mo ngayon lang yun. Baka trip nyang maging ate sa future. By choice na ngayon yun noh."

"Siraulo."

"So, yun nga. Basta mukha syang masungit, pero maalaga sya sa kapatid nya. So pag may nakita tayong batang lalaking may akay na batang babaeng nakapikit lagi, baka sila na yun."

"Ay, tignan nyo oh!" Biglang sabi ni Jazz habang may tinuturo sa rebulto gamit ang kutsara ng chowfan rice ng chowking.(ayaw na naming mag chicken meal sya)

Sya namang tingin namin sa tinuro nya, baka yun na yung mga bata. Pero bukod sa rugby boy na nagwawalis gamit ang sakong butas sa bandang gilid, wala na akong nakitang ibang taong malapit.

"Ano ba yung tinutukoy mo, wala naman eh?" Sabi ni Tifa.

"Anong wala, ayun oh" turo nya uli.

Tingin naman kami, nagkandahaba ang leeg namin kasisilip pero wala talaga.

"Saan ba kasi kayo tumitingin? Eto yung tinutukoy ko oh!" Tinuro nya yung kutsara. "Tignan nyo yun dulo ng kutsara ko, diba parang madumi? Ayan oh. Haha."

Pakyu Jazz. Di ko alam kung nanadnadya syang mantrip o seryoso sya sa sinasabi nya.

Tinadyakan sya ni Makie tungo sa kalsada.

"Aray ko naman binibini! Masakit! Muntik pakong masagasaan!"

"Tigilan moko sa kaartehan, saksakin kita ng kutsara mo. Mauna kang magpunta sa rebulto, tignan mo kung ligtas yun bago kami magpunta, para kung may patibong lamunin mo lahat."

"Masusunod binibini." Masunurin nitong tugon saka nagtungo sa monumento.

Para syang nakipagpatintero sa mga sasakyan. Iwas dito iwas dyan sabay patakbo takbo. Nung nakarating sya sa bukana ng monumento huminto sya at tumayo lang ng ilang segundo bago naglakad pabalik sa amin na pinagtaka namin.