Yağmurdan Sonra

Sen Tamamla

Birkaç gündür ruh halimi anlamakta zorluk çeksemde bu durumu düzeltmek için birşey yapmadığımı az önce bir aşk romanının sayfalarını karıştırırken fark etmiştim.

Bunlarda kavuşamadı zaten diyip ağlamaya başladığımda hayatıma yön vermem gerektiğinden emin hale de gelmiştim. Aynadaki yansımama bakarak ayağa kalktım.

Bu gece bizim kızlarla dışarı çıkıp dağıtsam mı ya da bir klasik pijama partilerimizden birinimi tekrarlasak diye düşünürken Taksim'de yeni açılan hem de ortamı ve canlı müziğiyle çok konuşulan bar tarzı bi yer daha cazip gelmişti.

Tek yapmam gereken bizim kızlara ruh halimin buhramdan öte gitmediğini söylemekti. Bundan bin yıl sonra dünyayı ele geçirebilecek güçte olan whatsapp gruplarından bizim kızlarla biz de bitane açmıştık.

Whatsapp grubuna "Kızlar beni içinde bulunduğum durumdan sadece siz kurtarabilirsiniz."yazarak sonuna en cicili emojileri koydum.

Mesajın iletilmesinden birkaç dakika sonra kızlar mesajlara hucum etmiş telefonum kasılmıştı.
Son karara göre bu gece kafaları dağıtıp hayata ve hayatın önümüze çıkardığı insanlara sövüp rahatlıycaktık.

Telefonu ahşaptan yapılmış çalışma masamın üstüne hafif atarak bıraktım. İçeriye geçerek odalarda halamı ararken birden arkamdan gelen kapı açma sesiyle irkildim.

Arkamı dönüp baktığımda halamı görünce rahatlamıştım. Halam bişey mi oldu der gibi bakarcasına konuşmamı bekliyordu. Bende lafı fazla uzatmadan;

"Halacım gece kızlar beni canlı müzik yapan bi cafeye çağırdı. Ya sen tanıyosun Doğa varya hani benim samimi arkadaşım onun canı çok sıkkınmış onu eğlendiricez biraz.." derken halam sözümü kesip tamam geç kalma diyerek lavaboya girdi.

Tabi biraz yalanla güzel sonuçlar alsamda başarılı sonuçlanmıştı. Beyaz kılıflı saatime baktığımda saat akşam 22.08'i gösteriyordu. Hızlı adımlarla odama geçip kapıyı kapamam bir olmuştu.

Telefonumda bulunan müzik listemi açarak telefonu yatağa bıraktım. Dolabımı açarak düzenle asılı kıyafetlerimi karıştırmaya başladım. İçlerinden en severek aldığım beyaz önü kalp şeklinde gelen altı kabarık olan elbisemi giyinmeye karar verdim.

Elbiseyi askıdan alıp yatağımın üstüne bıraktım. Ardından güneşliğimde dahil odamı loş yapan kalın fon perdemide kapattım.

Üzerime beyaz elbisemi giyer giymez sade bir makyaj tercih ettim. Gecenin sonunda bu makyajdan eser kalmıycağını bilsem de istisnalar düzeni bozmamalı diyerek kırmızı rujumuda sürmeyi unutmadım.

Çantama yeterli nakit parayı koyduktan sonra telefonumuda alıp kapıya doğru yöneldim. Renkli ayakkabılığı açarak içinden Çokda topuklu olmayan siyah kadife topuklu ayakkabılarımı giyindim.

"Hop nereye böyle?" cümlesinden sonra arkamı dönmek zorunda kaldım. Şimdide Savaş'ın meraklı gözleriyle karşı karşıya kalmıştım.

"Kız kıza eğlenmeye gidiyorum hemcinslerinle takılmak istersen senide aramıza alırız."diyerek göz kırptım.

Sinirlenmişti ki "Dikkat et."diyerek içeri geçmeyi seçti. Bende aldırış etmeden evden çıktım. O sırada çağırdığım taksi evin önüne parketmiş beni bekliyordu. Taksinin kapısını yavaşça açarak arka koltuğa bindim. Taksim'deki bar'ı tarif ederek camdan dışarıyı izlemeye başladım.

Bar a geldiğimizden adamın uyarmasıyla haberim olmuştu. Ücreti ödeyerek arabadan yavaşça inerek içeri girdim. Bizim kızları görür görmez yanlarına gidip selam verdim. Çok geçmeden 3-4 bardak viskiyi kafama dikmiştim.