Tanıtım müziği:Aydilge-Takıntı
***
Bugün annem gideli 6 yıl oluyordu.Onu çok özlemiştim.Ama o belki de bizi özlememiştir.Eğer bizi sevseydi bırakıp gitmezdi.Artık ondan iğreniyordum! Çıkıp gelecek olsa onun yüzüne bile bakmazdım bakamazdım.Öyle bir anneyi kim affedebilirdi ki? İki kızını da bir adamı sevdiği için bırakıp gitmişti.Babam da annem bizi terkettikten sonra üzüntüden ölmüştü zaten!
Ben pencerenin önünde bunları düşünürken Nehir sesizce yanıma oturdu.Beynimi kemiren düşüncelerden kurtulup kafamı Nehir'e çevirdim ve gülümsedim.
"Nehir bir şey mi oldu?"çatallaşmış sesime bir kez daha lanet ettim ve öksürerek sesimi düzelttim.
"Hayır,aslında evet ya abla ben sana birşey söyleyeceğim."buruk bir gülümsemeyle karşılık verdim meleğime."Söyle"
"Abla izin ver ben çalışayım bütün gün iş aradın ama uygun bir iş bulamadın belki ben bulurum."sesinde umut vardı,ben de bile olmayan umut.Kaşlarımı çattım."Nehir olmaz! Senin çalışmana izin veremem!"
"Ama abla!"itiraz etmesi sinir sistemimi allak bullak ediyordu.Ve ben bunu ses tonumla baya bir belli ediyordum."Hayır Nehir itiraz istemiyorum! Senin okulun var okul açılınca ne olucak?"
Nehir'in yüzü asılmıştı.Onu böyle görmeye dayanamıyordum.Hafiften yumuşayarak sıcak gülüşümle kollarımı açtım "Gel buraya"dedim ve kollarımı ona sardım.
Hava kararmıştı,ay ışığının altındaki ağacın gölgesini aldım odağıma.Gözlerim çığlıklar içinde isyan ediyordu ve kapanmak için fazlasıyla çaba sarf ediyordu.Yorgun bedenimi daha fazla yormamak için odama çıktım.
Kapının kulpunu açıp sanki yabancı birisiymişim gibi içeride bir göz gezdirdim.Yeşilin hakim olduğu bir odam vardı.Yeşili çok seviyordum.Yeşil,benim huzurum olmuştu.Yeşil,benim hazinem olmuştu.
Yorgun bedenimi yatağın içine bırakıp pikeyi üstüme çektim.En acı hikâyem eskilerde kalmıştı.Ve ben acı dolu geçmişimin önüne tuğladan duvarlar örmüş,kendi yolumu çizmiştim.O kadına karşı beslediğim kin ve nefreti başkasına yakıştıramıyordum.O benim yaralarıma tuz basmıştı.Siz olsaydınız böyle bir kadını affeder miydiniz?
Göz kapaklarımı yavaşça kapatıp,kendimi yeşilin ve huzurun varolmasını dilediğim bir uykuya teslim ettim.
°•°•°•°•
Kulaklarımı işgal eden alarmın sesiyle yüzümü buruşturdum.Ellerimle yavaşca şakaklarımı ovup esnedim.Bu güne enerjik başlamamın verdiği sevinçle yatağımdan kalktım ve küçük bir kız çocuğu edasıyla banyoya doğru ilerledim.
Tüm rutin işlerimi hallettiğimde banyodan çıktım.Gardrobumdan sarı bir bluz ve beyaz bir şort alıp yatağın üstüne fırlattım.İkisini de üstüme geçirip aynanın karşısına geçtim.Bedenime bir göz gezdirip kendi etrafımda bir dönüş gerçekleştirdim.Tarağımı elime alıp dans ederek saçımı taradım.Ardından da tarağı mikrofon misali ağzıma götürerek dudaklarımı oynattım.Sonra da bu yaptığıma göz devirip tarağı rastgele bir yere fırlattım.Elime rimelimi alıp özenle kirpiklerime sürdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Takıntı (Düzenleniyor)
Teen Fiction"Paramparça bir dünyada yaşıyorduk.Onun sevgisini kazanmak için elimden geleni yapıyordum.Fakat onun tuğladan ördüğü duvarlar yüzünden uğruna kendimi feda ettiğim gözlerine bakamıyordum..." "Konuşmadığımız her dakika seni kaybetmekten korkuyorum.Ya...
