Okul başlayalı bir hafta olmuştu. Bir çok şeye alışmıştım buna kuzeyde dahil iyi birisiydi benden iki yaş büyük oldugunu ögrendim sınıf tekrarı yapıyodu bütün okulun onu tanımasının sebebi buydu. Kuzey hariç iki arkadaşım daha olmuştu Handan ve Mert. Handanla yakın arkadaş olmaya başladık çok iyi kalpli tatlı sarışın bi kızdı benide anlıyordu. Mert ise samimi çok şakacı biriydi yanında hep egleniyoduk.
Haftasonunu mert handan ve kuzeyi düşünerek geçirdim tabi ders de çalışmaya başlamıştım. Annem ve babamın uyarıları daima aklımdaydı. Sabah okula gitmek için hazırlanırken bişey fark ettim önceden sadece cillerimi kapatmak için kapatıcı sürerken bugün ruj da sürmüştüm bu istemsiz ve farkında olmadan yaptıgım bişydi okulun etkisi oldugunu düşünüp okula gittim sınıfa girdiğimde handan ve Kuzey daha gelmemişti. Mert ve bi kaç kişi vardı .
Çantamı sıraya koydum ve oturdum o sırada mert yanıma gelip oturdu. Günaydın bu ne güzellik dedi. Günaydın dedim sadece ne alakaydı şimdi bu bana asılıyomuydu çok sacma o komik ve düşüncelerini hemen söyleyen biri diyip konuyu değiştirdim. Handanı gördün mü? Hayır daha gelmedi galiba dedi. O sırada kuzey kapıdan içeri girdi bi anda yüzündeki hafif gülümseme yok olmuştu sıraya yaklaşıp kalk yerimden dedi merte. Ne oldugunu yine anlamamıştım mert bişy demeden kalkıp yerine geçti.
Kuzeyde yüzüme bile bakmadan oturmuştu. Son ders kadar hiç konuşmadı benimle bende üstüne düşmedim zatn sonucta daha bir haftadır tanıyorum konuşmak zorunda degildik. Zil calmıştı eve gitmek için sınıftan cıktım koridorda ilerlerken bi andan ayağım burkuldu tam sendeledim düşecekken biri elimden tutup düşmemi sağladı. Kafamı kaldırıp baktığımda mertin oldugunu gördüm birz ileride de kuzey bize bakıyodu. Kendimi toparlayıp yürümek istedigimde ayağım üstüne basamayıp istem dışı ahh diye bağırdım bilegim cok acıyodu. Bi kac deneme daha yaptıktan sonra bilegimde ki acı daha da cogaldı. Mert istersen seni evine kadar götüreyim dedi. O sırada kuzey gerek yok ben götürürüm onu sen işine bak dedi. Mert yine hiç bişy söylemeden gitmişti. Kuzeye dönüp gerek yok ben giderim diyip adım atmaya calıştım ayağımın üstüne basamayıp tam tekrar düşecekken bu sefer kuzeyin elimden tutmasıyla kurtulmuştum ama ayağımın acısı gittikce artıyodu. Kuzey sert bi tonla sana ben götürürüm dedim diye cıkıştı. Tamam dercesine kafamı salladım elimi boynuna attım oda belimden tuttu eve dogru gittik ama hala sert duruyordu. Canın mı sıkkın bi sorun mu var diye sordum. Hayır yok diye kısa bi cevap verdi. Mertle aranızda bişey mi var diye sordu bu soruyu hiç beklemiyordum. Gülümseyerek nerden cıktı bu saçma soru dedim. Bu gün cok yakındınız dedi. Tekrar gülümseyerek benim kimseyle aramda bişey olmaz dedim. Neden diye sorduğunda ise şifa hanımın anlattıklarından korktum yada babam ve annem kızar demek istemedim ilk okul degildi sonuçta liseydi. Kendi kararım hayatımda kimseyi istemiyorum diye cevap verdim. Bu kadar emin olma diyip göz kırptı ne yapmak istedigini yine anlamamıştım. Büyümek gerçekten zor bişy galiba. O sırada eve artk cok yakın olduğumuzu farkettim. Senin artk gelmene gerek yok gerisini ben giderim dedim.
