It' always been you

Κεφάλαιο 19ο

Τα πρωινά του χάδια ηρεμούν τον ψυχικό μου κόσμο και η σωματική μου ταλαιπωρία από εχθες το βράδυ μοιάζει να καταπολεμειτε με το άγγιγμα του

Ανοίγω τα μάτια μου και σηκωνομαι το κορμί μου πάνω
Γυρίσω στα δεξιά και τον παρατηρώ γαι λίγο

Δεν είχα ποτέ την τύχη να τον δω το πρωί και θέλω λίγα λεπτά για να τον κοιτάξω

"Καλημέρα" Ή πρωινή βαριά φωνή του αντηχεί στα αυτιά μου. Τα τατουάζ του κοσμούν τα γυμνασμενα μπράτσα του

Ξαπλωνω στην αγκαλιά του και κλεινω για λίγο τα μάτια μου

"Καλημέρα " λέω

Το άγγιγμα του επανέρχεται και νιώθω γαλήνη
Φοβαμαι να κουνηθω
Φοβαμαι μην χαλασω την στιγμή μας
Φοβαμαι μην έχει μετανιώσει τα εχθεσινο-βραδινα του λόγια

"Τι ώρα είναι;" μουρμουριζω και τριβω το μάτι μου με την μπουνιά μου

"Πρέπει να είναι 12" ακούω να λέει αλλά δεν με νοιάζει και πολύ αυτή την στιγμή γιατί είμαι σχεδόν κοιμισμένη

Ξυπναω και πηγαίνω στο μπάνιο. Βρίσκω ένα σημείωμα του δίνοντας μου την ελευθερία να κάνω τα απαραίτητα

"Καλως την" περπατω στην κουζίνα και του χαμογελαω

"Γεια " λέω και κάθομαι στην καρέκλα

Πλησιαζει κοντά μου και κάθεται απέναντι μου

"Λοιπόν έχω φτιάξει φαγητό " λέει και τρίβει τα χερια του

Σηκωνω το φρύδι και κάνει και ο Μάνος το ίδιο

"Τι;" Ρωτάει χαμογελαστός "Μην το συνηθίσεις" λέει και ξύνει το σβέρκο του

Γελαω και κάνω το κεφάλι μου πίσω. Με γαργαλαει και χτυπτιεμαι σαν χταπόδι

Γελαω τόσο πολύ που έχω δακρυσει

"Σταμάτα" φωνάζω αλλα η φωνή μου βγαίνει τσιριχτή και γελάει και αυτός πιο πολύ

Μου αρέσει αυτή η παιχνιδιαρα πλευρά μας

"Καλά καλά " λέει και με σηκώνει από την μέση μου.

"Τι κανείς παλι;" τσιριζω ενθουσιασμένη χωρίς να σταματήσω να γελαω

Τα πόδια μου τυλίγονται στην μέση του όπως το βράδυ

Είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και του χαμογελαω

"Μην είσαι ανυπόμονη " λέει

Χαιδευω τις γωνίες του και τα μαγουλα του και εκείνος γελάει

"Εισαι τόσο γλυκιά Μάγια " υγραίνει τα χείλια του με την γλώσσα του

"Μανο" ψελλιζω

"Ναι " ψιθυρίζει

Ξαπλωνω το κεφάλι μου στον ώμο του και κλεινω τα μάτια μου

Εκείνος κάθεται στον καναπέ και αφηνω τα πόδια μου δεξιά και αριστερά από τον καναπέ. Κάθομαι πάνω του ξανά σχεδόν κοιμισμένη και νιώθω υπεροχα

"Δεν θέλω να τελειώσει " του ψιθυριζω και σηκώνω το κεφάλι μου

"Ούτε εγώ Μάγια " Τα χείλια του έρχονται και αγγίζουν τόσο τέλεια τα δικά μου

Απομακρυνω τα χείλια μου και ξανά ξαπλωνω πάνω του

"Τι έγινε με το ραντεβού σου;" Συγγνώμη ;

"Τι θες να πεις;" ρωταω απορημένη

"Είμαι ξεκάθαρος " λέει ανέκφραστος

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και αναστενάζω

"Τίποτα " λέω

"Ποιος ήταν ;" Ρωτάει

"Σωτήρη τον έλεγαν και είναι διάδοχος της εταιρείας του μπαμπά του " λέω κοροϊδευτικά και ο Μάνος γελάει

"Δεν χρειάζεται να μεγαλοποιεις τα πράγματα Μανο "

" Σίγουρα " λέει και στριφογυρίζει τα μάτια του

Γελαω και με φιλάει στον λαιμό

"Θέλω να μείνεις εδώ απόψε "

"Όσο και να θέλω δεν μπορώ να αφήσω τα παιδιά μονα τους "

"Εντάξει ρε Μάγια " λέει και με κάνει πέρα

Σηκώνεται από τον καναπε και πηγαίνει στο δωμάτιο του

"Ρε Μάνο " φωνάζω

Πηγαίνω προς το δωμάτιο του και την ίδια στιγμή βγαίνει από εκεί

"Μάνο " γυρίσει να με κοιτάξει και αναστενάζει

"Ναι εντάξει το ξερω είμαι μαλακας και δεν έπρεπε να θυμωσω μην αρχίσεις να φωνάζεις σαν υστερικη σκύλα" λέει απότομα και φέρνω κοντά τα φρύδια μου μεταξύ τους

Τι συμβαίνει με την παρτη σου Δαριυγιαννακη

"Δεν θα το έκανα " σταυρωνω τα χέρια μου κάτω από το στηθος μου

Φεύγει πάλι και τρέχω από πίσω του

"Μάγια ρε γαμωτο πρεπει να "

"Σταματα να μιλας επιτέλους " φωνάζω και τον πιάνω από την μπλούζα του

Φιλιομαστε για τρίτη ; τέταρτη; πέμπτη φορά;

Δεν ξερω και δεν με νοιάζει απλα θέλω να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο