Vertrouwen

12. Hardlopen

Aangezien het al bijna 5 uur is en ze vanochtend al vroeg zijn begonnen, besluiten Wolfs en Eva dat het wel genoeg is voor vandaag. Ze sluiten hun computer af , trekken hun jas aan en lopen naar de auto. Als ze thuis komen, vraagt Eva aan Wolfs: "Kan ik nog even hardlopen voor het eten?" "Ja hoor", antwoord Wolfs. Hij weet hoe belangrijk hardlopen voor Eva is. En zeker na alles wat er vandaag gebeurd is, weet hij dat ze dit even nodig heeft. "Ik maak straks wel wat lekkers, ga jij maar even lekker rennen", knipoogt hij naar hem. "Je bent een schat", drukt Eva een kus op zijn wang, waarna ze de trap oprent en Wolfs verbaasd in de keuken achterlaat. Op haar slaapkamer trekt Eva snel haar hardlopen kleren en schoenen aan. "Tot zo!", roept ze nog net voordat ze de voordeur achter zich dichttrekt. "Tot zo!" roept Wolfs terug. Eva begint rustig. Na een tijdje, als ze is warmgelopen, versneld ze. Ze loopt langs de Maas en door de groene heuvels, haar favoriete plek om te hardlopen. Zo kan ze alle gedachten op een rijtje zetten en weer tot rust komen. Er is vandaag veel gebeurd. Dat heeft veel gevoelens in haar los gemaakt. Ze is zo blij dat Wolfs er voor haar is. Hij weet wanneer ze het moeilijk heeft en weet haar altijd op de goede manier te steunen. Ze voelt zich zo vertrouwt bij hem. Ze vindt het moeilijk om toe te geven, maar ze blij dat ze alles van vroeger toch aan Wolfs heeft verteld. Het heeft haar opgelucht. Ook heeft ze het idee, dat hoe meer zij verteld over haar gevoelens, hoe dichter zij en Wolfs bij elkaar komen. Ze neemt zich voor Wolfs vanavond nogmaals te bedanken voor alles wat hij voor haar doet.

Vanmiddag het laatste deel!