KÖTÜ KIZ KÖTÜ ÇOCUK

Özel Bölümmm 2

Yaklaşık bir saat boyunca isim tartıştık ama hiçbir şeye karar veremedik. “Tamam buldum!" herkes kafasını yatakta yatan Seda'ya baktık. “Eren. Eren olsun ismi." Ege karısının alnına dudaklarını bastırdı “Olsun bitanem."

Ehh ismede karar verdiğimizde göre artık evimize gidebilirdik. Bir sorunda yoktu ortada. “Tamam o zaman biz gidelim. Sizde biraz başbaşa kalın, dinlenin. Yarın eve çıktığınızda akşama geliriz. Sen yemeği falnda düşünme sakın biz hallederiz onları tamam mı?"

Seda her zaman yaptığı gibi itiraz etmeye niyetlendi ama bizden önce Ege izin vermedi. “Hayır haklılar, sen kendinin yorma lütfen." Seda mı ne yaptı? Gözlerini devirip Ege'ye söylenmeye başladı. Şu Büşra ve Seda' da olan çene kimsede yok. Valla Ege'ye de Selim'e de acıyorum valla. 24 saat bunların çenelerini çekiyorlar.

Eve geldiğimizde yere attığım pijamaları üzerime geçirip tekrar hasret kaldığım yatağıma gidecektim ki belimden tutulup çekildim. Burnum Aras'ın burnuna sürtü. Sonra nefesini dudaklarımda hissettim. Ne çok isterdim o tadına doyamadığım dudaklarını öpmeyi. Onu kendimi iyice çekip sarılmayı, ezbere bildiğim kokusunu biraz daha içime çekmeyi ama olmaz. Bir saat önce hastanede ona ceza vermiştim ve tükürdüğümü yalamaya hiç niyetim yok. Madem bu kadar çocuk istiyor misafir odasında ki yatakla çalışmalara başlayabilirdi.

“Şu bebek çalışmalarına başlasam mı?" hırıltılı sesi yüzümü okşarken gözlerimi kapattım. Böyle sesini kısıp konuşunca bu adama hayır nedemek çok zor oluyordu. Böyle konuşunca beni ona çektiğini o kadar iyi biliyordu ki inadına yapıyordu. Sırf ona hayır demiyeyim diye yapıyor biliyorum ama bu sefer yemezler.

Dudaklarımı dudaklarına sürttûm. Gözlerini kapatıp mırıldanmaya başladı. Dudaklarını aralayıp beni öpmek için hamle yapmıştı ki geri çekilip yatağa doğru ilerledim. “Misafir odasında yatacaksın Aras."

“Saçmalama Defne öyle bir şey olmayacak." yatağa girerek yorganı üzerine çekti ve kafasını yastığa koymaya niyetlendi. Altını çizerim, koymadı niyetlendi. Çünkü tam kafasını koyacakken hızla yastığını çektim. “Ya kızım! Bırakta uyuyayım, yarın işe gidicem!" İşe mi gidecek? Biraz evvel aklında yoktu ama iş!

“Biraz evvel bebek çalışmalarına başlayalım derken işe gitmeyecektin sanki." beni hiç umursamadan yüz üstü yatağa uzandı. Yok yok deli edecek bu adam beni. Yok öyle yama beyfendi. Ben misafir odasında yatacaksın dediysem misafir odasında yatacak!

Onu bütün gücümle yataktan ittim ve yeri boylamasına neden oldum. Tamam sıçtım! Şimdi ağzıma sıçacak! Olsun hak etti o! Etti dimi? Aras yerden kalkarak büyümüş ve öfke saçan gözlerini bana dikerek yaklaşmaya başladı. “Sen beni yere mi attın?!" yataktan kalkarak geri geri giderken bir yandan da yelkenleri suya indirmemek için çabalıyordum.

“Hak ettin sana misafir odasında yatacağını söyledim ama sen beni dinlemedin." sırtım soğuk duvara değince kaçacak yerim kalmamıştı. Aras'ın da bana iyice yaklaştığını var sayarsak sanırım kapıdan da kaçamazdım. “Bende sana saçmalama dedim ama bak sende beni dinlemedin." Evet sanırım tek seçenek yelkenleri suya indirip azcık şirinlik yapmak.

Bana iyice yaklaşmış olan Aras'ın boynuna kollarımı doladım. “Haklısın aşkım saçmaladım" dudaklarına küçük bir buse kondurup geri çekildim. ”Yağcı" gözlerimi kıstım. “Kaşınma istersen Aras, vallaha bu sefer misafir odasını boylarsın ona göre!" Aras kollarını belime dolayıp azönce benim yaptığım gibi dudaklarıma öpücük kondurup geri çekildi.

“Tamam karıcım, kızma sen." elini tutup yatağa girerken eskiyi düşünmeden edemedim. O okula ilk geldiğimde gördüğüm Aras'tan eser yoktu. Tamam hala kavgacı sayılırdı ama eskisi gibi değildi. Birbirimizi tamamlamıştık. O durmadan kavga eden, insanlarla uğraşan, pislik yapan Aras yoktu artık. Bana bağlı, evine bağlıydı. Arada didişip dururduk ama nerdersem yapardı, beni hiç üzmezdi.  Nerdeyse 8 yıl olacaktı ama o lisenin son senesinde yaşanan olaydan beri hiç ayrılmamış ya da ayrılmanın eşeğine bile gelmemiştik.

_____

1 yıl sonra

Emin olmak için iki test daha yaptım. Hepsi pozitifti! Hamileyim! Hamileyim! Banyodan çıkarak kızların yanına bittim. İkisine de sıkıca sarıldım. “Hamileyim!" Kızlar oturdukları yerden kalkarak bana sıkıca sarıldılar. “Bebeğim, tebrik ederim. Bu çok güzel bir haber!" Aras'a söylemek için sabırsızlanıyorum. Çok mutlu olacak!

Hemen güzel bir haber vereyim size. Düşündüm ki bir çok kişi bu kitabı bitirmeme üzüldü ve ikincisini çıkarmamı istedi. Bende o yüzden ikinci bir itap çıkarmaya karar verdim. Kitabımda tabiki Aras ve Defne olacak ama bu sefer onların aşkı yerine Eren ve Masal'ın aşkını anlatıcam. Büyük ihtimalle şuan yazdığım üvey kardeşler final verir vermez ona başlayacağım. Hemen ismini de paylaşmak istiyorum...

BU MASAL'I YAŞAMAK İSTİYORUM..