MERTUN

1. Bölüm

Alarm sesini duyduğumda hızlıca yatağımdan kalktım. Banyoya gidip duş aldıktan sonra Selin'in odasına gittim.

"Selin kalk."

"Beril azıcık daha n'olur."

"Selin kalk dedim. İlk gün bugün geç mi kalmak istiyorsun ?"

"Ya biz 11. Sınıf olduk hocalar bir şey demez."

Tam ağzımı açmıştım ki Can odaya dalıp Selin'e karşılık vermeye başladı.

"Bok bir şey demez. Sen koleje gidiyorsun diye kendini bir bok sandın heralde. "

Selin kükreyerek Can'ın üzerine atladı.

"Bok sensin bir kere! Pislik herif. Ya Beril, bana bok dedi duydun mu ?"

Şaşkınca Selin'in Can'ı dövmesini izliyordum.

"Ahh, ya Beril ne bakıyorsun ! Al şu cadalozu üstümden ahh!"

Kendime gelip Selin'i Can'ın üstünden kaldırmaya çalıştım.

"Ya Selin ya bi dur. Ya Selin kalk."

Selin'i kaldırmayı başardığımda bağırarak banyoya gitti. Hala yerde olan Can'a baktım.

"Ohh beeğğ. Bu kızda da ne güç var ya. Deli kız."

Hiç beklemeden banyodan Selin'in sesi duyuldu.

"Deli sensin, pislik şey."

Can bu sefer temkinli olarak kısık sesle konuşmaya başladı.

"Pislik şey mi? O ne ya ? Daha güzel bir şey mi bulamamış ? Ciddiyim bu kızı anlamıyorum."

Can'ın haline gülerken aklıma Çağlar geldi. Hızlı adımlarla odasına gelip kapıyı tıklattım.

"Çağlar. Pişt hadi uyan."

"Çağlar pişt hadi uyan mı ?"

Arkama baktığımda Can'ın tuhaf yüzüyle karşılaştım.

"Öyle bir uyandırma şeklimi olur ya?"

Ellerimi belime koyarak konuşmaya başladım.

"Ne deseydim peki Dç. Prof. Dr. Can Se-"

"Ay çekil şurdan çekil."

Beni iterek kapının kolunu tuttu. Ve kocaman nefesi akciğerlerine doldurarak tekrar havaya bıraktı. Anlamayarak Can'a baktım.

"Az sonra dayak yeme ihtimalim var da. Biliyorsun genelde sabahları kalkmayı sevmez."

Ne yazık ki biliyordum. Geçen sene -eve ilk çıktığımızda- Can'ı sırf bu yüzden hastanelik etmişti. Sabah kalkmaktan nefret ederdi.

"Can, dikkatli ol karşimm."

Olaya hafif bir ajanlık havası katarak gözlerimi kıstım. Aynı şekilde Can'da bana baktı ve konuştu.

"Hazır mısın ?"

"Evet."

Can hızlıca kapıyı açarak bağırmaya başladı.

"Yavruumm Çağğlaaarr, hadi kalk anne-"

"Çağlar yok."

"Yok mu ?"

Can'a bakarak gözlerimi devirdim. Bazen cidden bir beyninin olduğundan şüpheleniyordum.

"Can görmüyor musun yok işte. Sana bir şey söylemedi mi ?"

"Yoo, hiçbir şey söylemedi."

"Dün eve de gelmemiştir bu şimdi. Arasana şunu."

Beni onaylayarak telefonunu sehbanın üzerinden alıp Çağlar'ı aradı. Bir süre bekledikten sonra Can'ın endişeli bakışları beni de endişelendirmişti.