From The Past

Κεφάλαιο 4

Άκουσα τον Αχιλλέα να φωνάζει το όνομα μου και γύρισα προς το μέρος τους.Περπατησα στο τραπέζι τους και στάθηκα όρθια δίπλα στην Αχιλλέα.
"Γεια σας παιδιά,τι κάνετε εδώ; ",τους ρώτησα.
"Μια χαρά ,εσύ τι δουλειά έχεις εσύ εδώ σπόρε; "
"Πρώτον, ο σπόρος μεγάλωσε, όπως και εσύ και.. "
Με διέκοψε η φωνή του Στράτου λέγοντας:
"Ότι πεις μικρή "
"και όπως έλεγα.. "συνέχισα κοιτάζοντας τον Στράτο "πήρα υποτροφία στο πανεπιστήμιο αυτής της περιοχής και μετακομίσαμε εδώ μαζί με την κολλητή μου"
"Τι σπουδαζεις;",άκουσα την φωνή του Αχιλλέα, καθώς σταμάτησα να κοιτάω τον Στράτο.
"Εγκληματολογία,δευτερο έτος "
"Όντως μεγάλωσες.. Αλλά είναι δύσκολο να κόψω την συνήθεια του να σε αποκαλώ έτσι,εξάλλου σου εξήγησα ότι δεν είσαι σπόρος ,σπόρος ,είσαι τούμπανο σπόρος.. "
"Δεν έχεις αλλάξει καθόλου.. ",του είπα ειρωνικά. Όταν μιλούσα με τον Αχιλλέα αισθανόμουν το βλέμμα του Στράτου κολλημένο πάνω μου.. Είχε που είχε υπερβολική ζέστη, ζεσταινομουν ακόμα περισσότερο..
"Εσείς τι κάνετε εδώ; ",αποφάσισα να ρωτήσω.
"Ανοίξαμε ένα γυμναστήριο εδώ στην περιοχή και να 'μαστε ",είπε ο Αχιλλέας.
"Μη μου μιλάς για γυμναστήρια.. "
"Γιατί; "
"Γιατί έκανα μαθήματα σε κάποια παιδάκια και επειδή όσο πήγαιναν και λιγοστευαν με σταμάτησαν και τώρα είμαι στο ψάξιμο.. "
"Έλα στο δικό μας. Μπορείς να κάνεις προπόνηση στο δικό μας γυμναστήριο και πιο νωρίς που έχουν μάθημα τα μικρά μπορείς να τους κάνεις μαθήματα εσύ. Μαθήματα επίδειξης. ",είπε.
"Ρε μαλάκα θα μιλήσεις και εσύ ή θα μιλάω μονο εγώ;"
Ανάσταση του το είπε..
"Τι να πω εγώ μόνο ακούω και κοίταω αυτό μου φτάνει.. Όσο για την ιδέα του Αχιλλέα συμφωνώ "
"Παιδιά δεν είναι ανάγκη κάτι θα βρω"
"Τι λες ρε;! Θα έρθεις στο δικό μας δεν ακούω κουβέντα! "είπε με ψηλό τόνο ο Αχιλλέας.
"Καλά καλα μην φωνάζεις ντε.. "
"Τόση ώρα κάθεσαι όρθια και δεν σε ρωτήσαμε αν θες να κάτσεις.. "
"Με περιμένει στο πίσω τραπέζι η παρέα μου.. Άλλη φορά.."
"Άλλη φορά σίγουρα ..αύριο θα σου στείλω την διεύθυνση του γυμναστηρίου,το ίδιο νούμερο δεν έχεις;"
"Ναι δεν έχω αλλάξει.. Θα περιμένω "
Πήγα να φύγω ,αλλα είδα την Νεφέλη να μου κάνει νόημα να τους πω να έρθουν στο τραπέζι μας.Γυρισα ξανά στο τραπέζι τους..
"Αν θέλετε ελάτε σε μας... Ούτος ή άλλος μόνες μας είμαστε.. ",τι λέω Παναγία μου...
"Δεν έχουμε πρόβλημα... ",είπε ο Αχιλλέας χτυπώντας κατώ από το τραπέζι το πόδι του Στράτου. Πήραν τα ποτά τους και κάθισαν μαζί μας.
"Από δω ο Στράτος και ο Αχιλλέας και η Νεφέλη και η Λασκαρίνα. Η Λασκαρίνα είναι επισκέπτης. Η Νεφέλη είναι η συγκάτοικος και κολλητή μου"
"Σε πετυχαιναμε Νεφέλη σε κάποιους αγώνες.. Σε θυμάμαι. ",της είπε ο Αχιλλέας.
"Ναι αρκετές φορές είμαι η ψυχολογική υποστήριξη της",του είπε κοιτώντας εμένα που μιλούσα με το Στράτο.
"Τι λέτε εσείς; "μας ρώτησε ο Αχιλλέας με την Νεφέλη με έως χαμόγελο.
"Εσείς τι λέτε; "ρώτησε ο Στράτος.
"Τίποτα "απάντησε η Νεφέλη "ότι θέλουμε "
"Ωραία τότε και μεις λέμε ότι θέλουμε."
Η Λασκαρίνα είχε φύγει κάνα δεκάλεπτο πιο πριν, γιατί ήταν πολύ κουρασμένη και από το ταξίδι.
"Αύριο θα έρθεις έτσι; "με ρώτησε ο Στράτος.
"Δεν ξέρω μπορεί... Απλά είπα καλά γιατί θα με έπριζε μια ώρα ο Αχιλλέας. "
"Μόνο για αυτό το πες; "
"Και γιατί σκέφτηκα ότι θα κάνω καλές προπονήσεις... "
"Θα παίξεις στων γυναικών; "
"Μάλλον, αλλά δεν είναι δύσκολο με το πανεπιστήμιο και με το πανελλήνιο..αλλα ούτος ή άλλος θα γυρίσω Ελλάδα να δω και την δασκάλα μου μετά την εξεταστική,οπότε ναι.. Εσύ;"
"Μάλλον.. "
"Μάλιστα "
"Αλλαξες.. Εννοώ μεγάλωσες ",μου είπε χαμογελώντας. Τον κοιτούσα μέσα στα μέλι μάτια του.Δεν άλλαξε καθόλου,εμεινε το ίδιο όπως τον θυμόμουν σοβαρός,μετρημενος και πολύ γοητευτικός.
"Ήμουν 17,5 όταν φύγατε λογικό να μεγάλωσα, αλλά δεν άλλαξα πολύ."
"Κι όμως.. Είσαι διαφορετική, πραγματικά άλλαξες "
"Για να το λες.. ",με κοιτουσε μες τα μάτια. Ήταν σαν να τον υπνωνιζα.
Έπρεπε να γεμίσω τη σιωπή και τη αμηχανία.
"Αυτοί τι λένε τόση ώρα;"
"Μιλάνε τουλάχιστον 1 ώρα.. Ιδέα δεν έχω... "
"Εεεεεεεε ρεεεεεε... ",τους φωνάζω.
"Τι θέλετε ρε",ρώτησε ο Αχιλλέας.
"Τι σκατά λέτε; "ρώτησε ο Στράτος.
"Ότι θέλουμε... "απάντησε η Νεφέλη.
"Ααααααα δε θα τα πάμε καλά... Είχα τον εναν θα χω και την άλλη... "είπε ο Στράτος.
"Τι εννοείς; "
"Δεν βλέπεις.. Κολλητοί θα γίνουν... Ή κάτι άλλο ",είπε κλείνοντας μου το μάτι...
"Αποκλείεται πίστεψε με.. Μιλάμε για την Νεφέλη.."
"Ναι μιλάμε για την Νεφέλη και τον Αχιλλέα που το περίεργο;!"
"Αν την ήξερες όσα χρόνια την ξέρω και γω δεν θα την αναγνώριζες αν γίνει κάτι με τον Αχιλλέα άκουσε που σου λέω "
"Πόσα χρόνια γνωρίζεστε;"
"Από την έκτη δημοτικού γύρω στα 8-9 χρόνια ,ήμασταν μαζί και στο φροντιστήριο των αγγλικών..",είπα και έμεινε άναυδος. "Τι με κοιτάς έτσι;!"
"Μου φαίνεται περίεργο τόσα χρόνια μαζί και να έχει κρατήσει τόσο πολύ η φιλία σας.."
"Είμαστε πολύ δεμένες, όταν ήμασταν πιο μικρές όταν μας έβλεπαν στο δρόμο ή σε μαγαζία μας ρωτούσαν αν είμαστε αδερφές.. Τα ξέρει όλα για μένα και εγώ το ίδιο. Την έχω μάθει απέξω και ανακατωτά.. Μου έχει σταθεί στα πάντα. Καλά και άσχημα.. "
Καθ' όλη την διάρκεια που μιλούσα με κοιτούσε στα μάτια πουθενά αλλού, ήταν προσηλωμένος σε αυτά που έλεγα.
"Είσαι τυχερή που έχεις μια τέτοια φίλη να σαι προσέχει από ανθρώπους που θέλουν να σε πληγώσουν...",μου είπε.
"Παιδιά πάμε;"μας ρώτησαν διακοπτοντας μας.
"Ναι.. Ε Νεφέλη τα κλειδιά τα έχεις; εγώ θα δικά μου τα έδωσα στην Λασκαρίνα.. "
"Ναι ρε τα χω... "
"Με τι θα γυρίσετε; ",ρώτησε ο Στράτος.
"Με τα πόδια.. "απάντησα
"Δεν υπάρχει περίπτωση..ξεχασε το θα σας πάμε εμείς. "μου είπε.
"Δεν είναι.. ",είπε η Νεφέλη.
"Είπα κάτι ,τέλος... Πάμε μπείτε. "μας είπε και αφού φτάσαμε στο αμάξι τους μας άνοιξε τις πίσω πόρτες. Στην θέση του συνοδηγού καθόταν ο Αχιλλέας και στου οδηγού ο Στράτος.
"Από δω στρίψε δεξιά.. "του είπα για να τον κατευθεινω.
"Εδώ είμαστε ",είπε η Νεφέλη και το αυτοκίνητο σταμάτησε.
"Ευχαριστούμε πολύ..! "είπα..
"Τίποτα. Σιγά το πράγμα."
"Καλό βράδυ! "τους είπα και ο Στράτος με κοίταξε από τον καθρεφτη του τζαμιού.
"Καληνύχτα... Θα σου στείλουμε αύριο.. "
Του εγνεψα καταφατικά και βγήκαμε από το αμάξι. Έβγαλε τα κλειδιά του σπιτιού η Νεφέλη από την τσάντα της, μπήκαμε μέσα και βρήκαμε την Λασκαρίνα να κοιμάται στον καναπέ. Πήγα στο δωμάτιο μου ,γιατί ήμουν πτώμα και μπήκα κάτω από τα παπλώματα με τα ρούχα.

Γεια σας και πάλι.. Ελπίζω να σας άρεσε περίμενω σχολία σας!!