3.Bölüm

201 38 13
                                    

Multimedya: Berk soydan

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum , iyi okumalar

şu anda bulunduğum yerden soyutlanıp gitmek istiyordum.
Neden mi ? Çünkü şu anda karşımda bana ölümcül bakışlar atan çocuk duruyordu.

Yavaş adımlarla yanıma gelerek o ela gözlerini yeşil gözlerime dikti

"Kimsin sen " dedi o korkunç , ama bi o kadarda bir genç kızı kendine hayran edecek sesle

Bi yanım cevap vermem gerektiğini haykırsada , diğer yanım cevap vermemem ve buradan koşarak uzaklaşmam gerektiğini söylüyordu.
Cevap vermem mantıklı bi fikir gibi geldiğinde konuşmam için dudaklarımı araladım

" şey ben " dedim titreyen sesimle
" b-ben buraya yeni taşındım " dedim çatallaşmış sesimle ve onun cevap vermesini beklemeden arkamı dönerek olay yerinden uzaklaşmaya başladım tâ ki birisi kolumu tutuna kadar.

Kolumu tutan kişinin suratını görmek için usulca arkama döndüm. Döndüğümde o ela gözlere rastladım. İnsana huzur verirken aynı zaman da da derin bir uçurumu anımsatan gözler.

Ona bakarak ne var derecesinde tek kaşımı havaya kaldırdım o ise gözlerime ifadesizce bakıyordu kolumu tutan elleri 1 kat sıkılınca dudaklarımın arasından tiz bir çığlık kaçtı

"Neden bizi izledin " dedi soğuk ve ürpertici sesiyle

Iyide ben onları izlememiştim ki bakkala ekmek almak için çıkmıştım bu neyin siniriydi böyle. Hem onları izlediysem bile kötü birşey duymamıştım ki. Sadece silah dayamıştı çocuğun kafasına!!

"Hayır ben sizi izlemedim " dedim kendimi savunmaya alırken
"Sadece bakkala-" bir dakika ya ben ona neden açıklama yapıyordum ki ahh cidden malım...

" bir dakika ya "dedim yeşil gözlerimi onun elalarına dikerken
"Ben sana neden açıklama yapıyorumki , ben gidiyorum " diyerek kolumu tutan kolunu sertçe çekerek ona arkamı döndüm ve koşar adımlarla yürümeye başladım .

Ne güzel havalı havalı yürüyorum derken arkamdan bir ses ;

" seni bulucam " diye tıslamıştı.

O cümleyi duyar duymaz olduğum yerde civilenmiştim.
Cidden yapabilirmiydi böyle bişey bulabilirmiydi beni ? Ah Hayır tabikide bulamazdı saçmalama melek.

arkama bile bakmadan yürümeye kaldığım yerden devam ettim.
Neymiş beni bulacakmış ah gerizakalı anca rüyanda...

Hızla olay yerinden uzaklaştıktan sonra ara sokaklardan geçerek en sonunda evi buldum hızla evin kapısını açarak , içeriye girdim.

Şu anda ellerim titriyordu, panik atak krizim başıyordu koltuğa kendimi atıp bacaklarımı kendime çekip , titreyen ellerimi kafamın arasına koydum ve saçlarımı çekiştirmeye başladım hastalıklı bir insanın bedeni gibi titriyordu bedenim.

"Ya beni bulursa ya benide o adam gibi evire çevire döverse " diye haykırıyordum gözlerimden usulca yaşlar akmaya başlamıştı bile. Ah şuanda cidden çok panik olmuştum , işte bu huyumdan nefret ediyordum biri beni tehtit etse korkmazdım ama o adamın bakışları bile beni yerin dibine sokarken şu anda panik olmamam elimde değildi.

"Melek , noldu sana " diyerek yanıma yaklaşan elife kafamı kaldırarak usulca baktım.

Kızarmış gözlerimi onun kahverengi gözlerine diktiğimde gözlerinde endişe gördüm ah tabi ya bende sabahın 7 sinde salonda oturup kriz geçiren bi kız görsem bende endişelenirdim.

Ah cidden ne diyecektim ben bu kıza istanbula ilk geldiğim gün başıma belami aldım diyecektim malesef bunu demekten başka şansım yoktu çünkü o buraları ve insanları çok iyi tanıyordu ve bana bulaşan çocuğu da eminim tanıyordur.

Derin bir nefes alarak baştan sona kadar başımdan ne geçtiyse hepsini anlattım.

Elif bir an durdu ve sonra gözlerini kapatıp açtı derin bir nefes alarak titreyen ellerimi saçlarımın arasından alarak ellerinin içine aldı.

"Melek sakin ol tatlım " dedi beni sakinleştirmeye çalışarak.
"Bu çocuk nasıl biriydi " diyerek ardından ekledi

"Ş-sey uzun boylu , kumral, ela gözlü ve simsiyah giyinen bir çocuk " dedim gözlerine bakarak.

Bir an gözlerinde tedirginlik gördüm ama ifadelerini benim gibi kolaylıkla saklayabilen bi kız olduğu için kendini toplayıp konuşmaya başladı.

" ah kahretsin " dedi avuç içini anlına vurarak.
"BU DORUK ÖZKAN " dedi endişeli sesiyle.

Tek kaşımı havaya kaldırarak
" yani " dedim meraklı sesimle

"Melek tam olarak doruğun son sözü neydi " dedi sesine bakılırsa merak ediyordu anlaşılan

"Seni bulucam dedi ama ben onu umursamadım yani umursancak bişey olmadığı için kafama takmadım" dedim ve konuşmasıni beklemeden devam ettim
" sonuçta hayatımda ilk defa gördüğüm kişi nasıl olurda bulabilirdiki beni ?" Ona doğru bakarak.

Ewet dediklerimin kesinlikle arkasındaydım , evet o çocuktan baya bi ürpermiştim ama o beni bulamazdı hem nasıl bulabilirdiki sizce de bulamaz değilmi ?

"Ohaa ciddenmi " dedi elif ani bir çığlık atarak ve elini dizimin üstünde duran elimin üstüne getirerek güven verici bir şekilde sıktı.

"Bak melek seninle açık konuşucam bu çocuk doruk özkan, lakabı gecelerin kötülük prensi " dedi nefesini dışarıya vererek , devam etti " ve bu çocuk söylediği sözlerin hepsini bir bir yapmıştır hiç söyleyip te yapmadığı bir söz bile yok " dedi beni hayretler içinde bırakarak.

Ah cidden nasıl bir belaya çatmıştım ben böyle...

Bölüm sonu :)

Nasıl buldunuz vote ve yorumlarınızi bekliyorum ;)

Kötülük Prensim Where stories live. Discover now