"Huy, okay ka lang?" Tanong ni Maine kay Alden after nilang ayusin ang mga gamit nila.
Mang Joey made them stay sa isang kubo, yung hindi naman masyadong maliit at sakto lang para sakanilang dalawa. May isang electric fan, isang bed na gawa sa kahoy at siyempre may kulambo para iwas na rin sa lamok.
"Yeap." He replied.
"Weh? Kanina ka pa badtrip eh, galit ka kay Sam?"
"Di naman. Ano kasi-- di niya naman kailangan magsinungaling saakin eh. Papayag naman ako kung bakasyon. I mean, you know how dedicated I am pagdating sa work, di ba? Ayoko lang nung na pressure pa ako tapos yun pala, di naman pala trabaho ang pupuntahan natin dito."
Tumango naman si Maine in agreement, "Wag ka ng magalit. I'm sure ginawa lang niya ito because he knows that you needed this. Mukha namang mag eenjoy tayo dito eh."
"Sa tigas ng kama? Sa dami ng lamok? Sa layo ng kabihasnan dito? Oo nga, meng. Mag-eenjoy nga tayo dito." He said sarcatically, rolling his eyes in annoyance.
Pati si Maine medyo nainis na sa attitude na pinapakita ni Alden towards her. "Sige, pahinga ka muna diyan. Labas lang ako."
Di na hinintay ni Maine ang isasagot ni Alden and instead, tuluyan na nga siyang lumabas. She have no idea kung saan siya pupunta, gusto lang talaga lang niyang lumayo muna kay Alden dahil sa inaasta nito. Sa haba ng biyahe nila, napagod din siya at alam niyang kapag pinahaba pa niya ang usapan nila, away lang ang ending nila. She was expecting na susunod si Alden sakanya but when she looked back, wala siyang nakita.
"Oh, hija. Bakit nandito ka sa labas? 'Di ba dapat nagpapahinga ka?" A middle aged woman approached her, nagulat naman ng very light si Maine dahil nga nakatulala lang siya sa baba habang naglalakad at di niya napansin na may papalapit na pala sakanya.
Maine gave the woman a questioning look.
"Ah, oo nga pala. Ako nga pala si Lety. Asawa ni Joey, 'yung sumalubong sainyo kanina. Aling Lety nalang itawag mo saakin."
Ngumiti naman si Maine, "Hello po, aling Lety. Sa totoo lang po 'di ko po alam kung saan ako pupunta eh."
"Sige, tuloy ka muna doon sa bahay namin. Ipaghahanda kita ng meryenda."
Sumunod nalang si Maine kay Aling Lety, hindi rin naman ganun kalayo ang bahay nila sa tinutuluyan nila ni Alden.
Maliit at simple lang ang bahay nila. Walang second floor pero keri na, malinis naman.
"Upo ka muna dito. Gusto mo ba ng kape?"
"Sige, busog pa po ako."
"Teka nga, nasaan ba ang asawa mo?"
She didn't respond.
"Alam ko na, nag away kayo, ano?"
She sighed. "Hindi naman po. Lumayo lang po muna ako sakanya kasi di ko po nagustuhan yung inaasta niya eh."
"Baka naman dahil lang sa pagod niya sa biyahe, hindi kaya?"
"Hindi ko po alam eh. Basta naiinis din po ako sa pinapakita niya."
"Hayaan mo muna siya at mamaya nalang kayo mag usap. Pahinga lang 'yun."
"Salamat po, aling Lety. Uhm... Meron po ba kayong alak dito?"
---
Pag gising ni Alden, wala pa rin si Maine. Medyo nag alala na rin siya dahil madilim na rin sa labas. He tried calling her pero cannot be reached. Na-realize din niya that he acted like an asshole a while ago and napansin din niya na nainis si Maine pero he didn't do anything about because he knows that Maine just wanted to give him space for a while, and he appreciated that.
