Found by a Jedi Knight [NL]

Allaska

-P.O.V. Allaska-

Met een ruk open ik de kast. Wat moet ik aan? 'Lima!' roep ik. Slaperig komt mijn vriendin uit bed en loopt slaapdronken naar me toe. Haar helder blauwe haar staat alle kanten op en ze heeft roze wallen onder haar ogen. 'Wat?' gromt ze en komt naast me staan. 'Wat moet ik aan?' vraag ik en gelijk is Lima klaarwakker. Lima is gek op mode en kleding en weet altijd wat iedereen op Coruscant draagt. Ze duikt bijna letterlijk in mijn kast en begint kleren uit de kast te pakken. Bij een paars, kort jurkje en een roze lange blijft ze twijfelen. 'Lief en onschuldig of romantisch en sexy?' vraagt ze en kijkt met samengeknepen ogen naar de jurken. 'Geen van beide.' antwoord ik en kijk Lima aan. Drie jaar bij elkaar in één kamer, en toch weet ze nog steeds niet waar ik van houd. 'Doe maar iets avontuurlijks, iets wat bij me past.' Gelijk duikt ze weer in mijn kast. 'Hebbes!' roept ze en ze houdt een felgroen jurkje omhoog. Ik bekijk het jurkje kritisch en kom tot de conclusie dat het jurkje prachtig is. Ik knik en loop naar de badkamer. Ik trek mijn nachtkleding uit en doe het jurkje aan. Mijn nachtjapon gooi ik op de grond. Het jurkje zit strak tot en met de taille, waar het in laagjes naar beneden valt tot aan mijn knieën. Een zwart, dun lint zit om de taille, en zit in een keurige strik op de rug. De rug is tot aan de strik bloot, maar het jurkje is niet strapless en heeft korte, kanten mouwtjes. Het geheel geeft een energieke uitstraling. Ik besluit mijn haren in een losse vlecht te doen en groene oogschaduw op te doen. Mascara heb ik niet nodig en met een zwarte eyeliner breng ik een dun, zwart lijntje op. Ik gebruik een zachtroze lipgloss en bekijk mezelf. Netjes. Ik ga de badkamer uit en in de kamer staat Lima voor het raam. Ze kijkt kalm naar buiten. Nou ja, haar neus heeft ze tegen het glas aangeduwd en ze kijkt gefocust op iets naar buiten. Lima heeft een paars jurkje aan, die precies hetzelfde is als de mijne. Ze heeft een paars oogpotlood op en mascara, en als finishing touch heeft ze lipgloss op haar lippen. Haar blauwe haren zijn opgestoken en het uiteinde van de knot krult vrolijk. Ze kijkt me aan en glimlacht. 'Je ziet er prachtig uit, Las.' zegt ze. Ik straal en kijk haar aan. 'Jij ook.' zeg ik. Allebei glunderen we, hoe lang hadden we hier al op gewacht? Sinds we van de Ceremonie hoorden fantaseerden we wat we aan zouden doen. Ik dacht er zelfs aan om in een joggingbroek en nachthemd te komen. 'Je schoenen staan naast je bed. Ik heb gekozen voor paarse hakken.' zegt Lima en ik loop naar mijn bed. Er staan twee platte schoenen naast mijn bed. Ze zijn net zo groen als mijn jurkje maar hebben een beetje weg van Sneakers van Nike. Vroeger op Aarde droeg ik altijd Nike schoenen. Ik trek ze aan en kijk tevreden naar Lima. 'Hup, Las, straks komen we nog te laat.' zegt ze en we giechelen. We lopen naar de deur en openen die. De wachter kijkt ons aan en zegt: 'Jullie zien er fantastisch uit.' We glimlachen en lopen door de gang. 'Spannend, hè.' zegt Lima en ik knik. 'Wie denk je dat jouw meester wordt?' vraag ik. Ze fronst haar wenkbrauwen. 'Ik denk... nou ja, ik hoop meester Skywalker.' Ik proest het uit en ze kijkt me gekwetst aan. 'Dat wil je niet, Lima. Geloof me.' zeg ik en kijk haar met een twinkeling in mijn ogen aan. 'Weet je wel hoeveel straf die gast opgeeft? Niet normaal!' Ze kijkt teleurgesteld naar haar schoenen en gaat iets sneller lopen. 'Tegen mij is hij anders heel erg vriendelijk. Ik had een keer gerend in de gang en hij zei alleen maar "Niet meer doen!".' zegt ze en kijkt me hoopvol aan. 'Geluksvogel.' brom ik en kijk kwaad voor me uit. Zij rent een keer door de gang zonder reden: geen straf. Ren ik door de gang omdat ik haast heb en al straf heb: mijn straf wordt vrolijk verdubbeld. We zien al een rij staan bij de deur naar de Centrale Kamer leidt. We gaan keurig netjes in de rij staan en kijken elkaar aan. Meester Solo loopt langs de rij en zorgt dat we allemaal in een bepaalde volgorde gaan staan. Zijn norse gezicht klaart op als hij mij ziet. 'Allaska, je moet achter Lima en voor Peter staan.' zegt hij en trekt me achter Lima. 'Lima, jij moet voor Allaska blijven staan. Jullie gaan zo door de deur naar de Centrale Kamer, waar jullie in precies dezelfde volgorde moeten blijven staan. Degene die vooraan staat moet met de wachter meelopen en die wijst de juiste zaal aan. Loop in die zaal helemaal naar voren, en verder weten jullie het wel. Zwaard aannemen, naar de meester luisteren, enzovoort. Moet lukken!' Hij klopt me op de schouder en loopt naar twee jongens die een meisje lastigvallen. Moet lukken... Hopelijk lukt het inderdaad. Opeens voel ik me aangetikt worden en draai me geschrokken om. Een wachter wijst naar voren en zie dat de rij al in de Centrale Kamer staat. Ik glimlach naar de wachter en fluister 'Bedankt.' Snel loop ik naar voren en ga achter Lima staan. Officieel mag geen enkele Padawan met een wachter praten. Zelfs de Jedi die niet in de Raad zitten mogen niet met de wachters praten zonder toestemming van een Jedi Ridder die wel in de Raad zit. Er staat ook een zware straf op het praten met een wachter, omdat de Raad bang is dat er een relatie tussen een Jedi en wachter ontstaat. Daarom is het ook ontzettend aardig (en dapper) van een wachter om toch iets te zeggen tegen mij. 'Volgende!' roept iemand en verschrikt kijk ik op. De rij is al vijf mensen korter! 'Zit mijn haar goed?' vraagt Lima en ik kijk in haar paarse ogen. 'Uuuh, ja.' stamel ik en inspecteer haar haren. 'Ja.' zeg ik beslist na een grondige inspectie. Lima draait zich tevreden om en begint te kletsen met iemand voor haar. Ik staar naar de grond. Wat als ik niemand kreeg toegewezen? Als ik naar huis moest? Het is wel vaker voorgekomen dat iemand naar huis is gestuurd. Ik begin te trillen en krijg moeite met ademhalen. Ik heb van iedere leerling het hardst gevochten om me aan te passen en meester Solo tevreden te stellen. Als ik dit niet had gewild, dan had ik de basis wel minstens twintig keer in brand gestoken. Ik kijk naar voren. Nog drie mensen te gaan. Zenuwachtig wip ik op en neer. Ik kijk toe hoe Lima wordt geroepen en knik bemoedigend. Ze glimlacht zelfverzekerd naar me en loopt met een zelfvoldane tred naar de zaal. Lima is altijd degene met het meeste zelfvertrouwen van ons geweest. 'Volgende!' wordt er geroepen en ik wil ernaar toe lopen, maar een wachter houdt me tegen. 'Blijf maar even wachten.' zegt hij en ik knik. O nee, dit is vast niet goed, ik wordt zo weggestuurd gaat het door me heen. Ik kijk machteloos en doodsbenauwd hoe iedereen die achter me stond, naar voren wordt geroepen. Als de laatste is geweest, wordt er geen 'Volgende!' geroepen en ik kijk benauwd naar de wachter. Die staart voor zich uit en door de witte helm zie ik zijn ogen niet. Ik frons en kijk naar de deur. De minuten verstrijken en ik zie machteloos toe hoe de grote wijzer van de klok van de zes naar de twaalf gaat. Een applaus klinkt en de gedempte stem van meester Yoda. Mijn frons wordt dieper en ik kijk verward naar de deur. Meester Yoda zegt normaal nooit iets, één keer was hij niet eens aanwezig. Wat zou hij hebben gezegd? 'Je mag komen.' zegt de wachter en ik loop opgelucht naar de deur. Die wordt geopend en ik zie de zaal vol met leerlingen. De zaal is groot, hoog, wit en behangen met gigantische wandtapijten waar de geschiedenis van de Jedi op staat. Op één wandkleed staat een soort zwarte robot/man met een zwarte cape en een rood lichtzwaard. Rood is toch verboden? Ik bekijk het wandkleed beter en zie allemaal Padawan's van een jaar of acht dood voor de man liggen. Ik hoor iemand kuchen en verschrikt draai ik me richting het geluid. Iedereen kijkt me afwachtend aan. Snel en met een lichte blos op mijn wangen loop ik naar het verhoogde podium. Twee marmeren treden leiden naar het podium, waar de hele Jedi Raad zit. De rest van de aanwezige Jedi staan langs de muren. Alle Padawan's zitten in rijen op de grond. Zenuwachtig ga ik op het podium staan, naast meester Solo. Iedereen kijkt verwachtingsvol naar de deur, maar die blijft gesloten. Ik kijk naar meester Solo en hij fluistert: 'Ik weet het niet.' Ik kijk naar voren en begin weer te trillen. Kinderen beginnen te fluisteren en sommige Padawan's die al een meester hebben, giechelen en kijken me afkeurend aan. Ik blijf naar de deuren staren. Ineens worden die opengegooid en een lange man in een zwart pak met een bruine Jedi mantel komt de zaal binnen. Iedereen draait zich naar het geluid van de klap van de deuren. Iedereen wordt ook doodstil zodra ze de persoon zien. Het is onmogelijk, hij heeft nog nooit eerder iemand getraind...