A Walk in the Rain [1]

Start from the beginning
                                    

"Matthew naman dito!" sabi naman nung isa. Ano ba sila? As if I care!

Nilampasan ko lang sila at dumiretso sa upuan kong naubusan na ng tao sa wakas. Napalingon ako and GOSH! Ang samang tingin sa'kin ng tatlong lalaking 'yun ah. So what if I'm not interested with them? Lahat na nga lang gusto sila, so what kung may isang ayaw. Di ba!? They can't rule the world and make it go round. Duh.

Napansin kong papalapit sa'kin si Marcus-slash-Rafael or kung sino man sya.

"WAAAAHHH. Lalapit si Rafael sa girl na yun oh! Eeeeee!" Grabe. Ang lalandi talaga. Akala mo kung sinong gwapo 'to eh!

So, yun nga. Andito na sya sa harapan ko at ako? Wala. Nakatingin sa kanya.

"Seriously, di mo 'ko kilala?" Aba'y sinabi nang hindi ee! Ay hindi ko pala sinabi.  

"Nah. Hindi talaga," sagot ko.

Tiningnan nya ulit ako. From head-to-toe. OMGSH.

"Sila di mo din kilala?" sabay turo nya sa dalawang tao sa likod nya. 

"Kilala. Nagpakilala sila eh. Nathan and Matthew. =.=" sagot ko. Totoo naman eh. Nagpakilala sila. 

"AGH! Halika nga!" tapos hinila nya ako.

Psh. Sa'n ba ako balak dal'hin nito?!

Eto namang dalawang alalay eh kasunod agad.

"EEEEE!! Yung girl! Ang swerte! Grabeeee! She's WAAAHH!" Anong maswerte sa'kin?? Err. Flirt sila.

"SANDALI NGA!" sabi ko sa lalaking 'tong humihila sa'kin.

Agh. Lalo pa nyang hinigpitan yung hawak. Sobrang higpit. Feeling ko magiging violet na yung braso ko sa higpit nung hawak nya.

"ANO BA?! Ni hindi nga kita kilala tapos ano?!" sabi ko sa kanya. Ang sasama ng tingin sa'kin ng mga babaeng nadadaanan namin.

Eh sino ba kasi 'tong lalaking 'to?!

"HOY! Rafael na Marcus na ewan! Ano ba?!" Sabi ko sa kanya. Tumigil sya sa paglalakad. Tiningnan ko sya... yung aura nya.

AAHHH! He's scary. What the hell did I do?!

"Alyanna..." he said in the most serious and scariest tone. 

"Ah-eh..." Pfft. Di ko 'lam sasabihin ko. 

"Don't dare call me Marcus again. You. Alyanna Rain dela Fuente!" Talagang-- Anong karapatan nyang tawagin akong Rain?! Pwes. Kung ayaw nyang natatawag na "Marcus" eh wag nya akong tatawaging "Rain." 

"And don't dare call me Rain again," sagot ko naman.

Tiningnan lang nya ako. Ang seryoso nya ah. Ano ba meron sa MARCUS nya?! Eh ano tuloy itatawag ko?! DUH.

"So, you're making a deal with me, Ms. Rain dela Fuente?" PSH! Sabi ng wag e! 

"Yes I am, Mr. Marcus," EH ANO BANG APELYIDO NITO?! 

"And don't use that name to address me again!" Sumisigaw na sya. K. I'm scared. 

"Eh ano bang gusto mong tawag sa'yo?" tanong ko. Takot na nga eeee. 

"Call me 'Master'" sagot nya. 

"Master?! Am I your slave?!" sagot ko rin. 

"Ayaw mo? Then I'll call you by your name, Rain," Talagang inuubos nya pasensya ko! 

"Fine. Call me whatever you want but you'll never be my master!" sagot ko.

Then... hinila nya uli ako. Akala ko nalimutan na nya yung paghila sa'kin.

"Pasa'n tayo?!" tanong ko. 

"Shut up!" Ay. Galit? Ang cold nya. -.-

Tumigil na ako sa pagsasalita. Shut up nga daw eh. Ako na, ako na yung takot.

"Dalian mo nga!" utos nya. Ano ako yaya?! Ha? Yaya ako!? Slave?! Eh ni hindi ko nga sya tinawag na Master e! 

"Eh sa'n nga ba kasi ang punta?! Ha?!" sagot ko. Narinig ko na may nag-chuckle and pagtalikod ko... andun pa yung dalawang 'yun? Kasunod pa pala namin sina Nathan at Matthew. =.= 

"We're here..." sabi nya.

Napatingin ako kung nasa'n ba kami...

"HA?! Dito?!"

A Walk in the RainWhere stories live. Discover now