Until Forever

Chapter 16: Accept

No ones POV

Tatlong araw nang nakaburol yung mga magulang ni Maine.. Tatlong araw na ring tulala sa Maine. Halos hindi na sya kumakain. Kung hindi naman sya tulala umiiyak naman sya. Lahat sila concern sa kanya imaging and kanyang mga kaibigan. Lagi lang syang nasa sulok. Pagniyayaya naman sya ni Alden kumain lagi lang nyang sinasabi "busog ako". May puntong gusto na nyang sumunod pero lagi sa kanyang sinasabi wala ding mangyayari kung magpapakamatay ka. Paano yung mga pangarap nya? Pano na ang kanyang mga kapatid?

Sinusubuan ngayon ni Alden si Maine nang biglang nag ring yung cellphone ni Maine.

Ako na. Ako na ang sasagot.
Sabi ni Alden. Tumango lang si Maine.

Hello?

[Hello Maine? Apo?]

Hello po? Si Alden po ito boyfriend ni Maine.

[Ha? Eh asan si Maine?]

Nandito po kumakain. Saglit lang po ibibigay ko.

[O siege siege]

Maine? Lola mo.
Sabi ni Alden kay Maine

Hello po lola?
Umiiyak na sabi ni Maine sa lola nya.

[Apo.. Stop crying na.. Everything will be okay]

Lola wala na po si Mom and Dad.. Paano na po ako?

[Apo adyan naman and mga kapatid mo. Atsaka pupunta ako dyan ngayon]
Nagulat si Maine sa narinig nya mula sa kanyang lola

Talaga po? Lola maraming salamat po.
Hindi parin tumitigil sa pagbuhos ng mga luha nya

[O siege na apo.. Pasakay na ako ng eroplano. Atsaka mag uusap tayo tungkol sa boyfriend mong yan.] Seryosong sabi ng lola nya. Narinig naman iyon ni Alden na tila kinakabahan. Naka loudspeak kasi yung call.

Siege po mag iingat po kayo
And Maine end the call. Alden is still nervous after what he heard from Maine's grandmother about their relationship.

Maine sa tingin no magugustuhan ako ng lola mo para sayo?

Oo naman.
Seryosong sabi ni Maine habang pinupunasan nya yung luha nya.

Ano ba yang naririnig ko tungkol kay lola?
Tanong ni Nikki