True Love or Soulmate??

Chapter 17: Is it over?

<---------------------------------------VOTE!

20 votes needed!!!!

SORRY MATAGAL NA WALA! XD WRITER'S BLOCK EH >_________<

SANA SUPPORT PA RIN KAYO!

READ, VOTE AND COMMENT!

-Raine

________________________________________________________________________________

Seline’s POV

One week na after nung birthday ko. One week na si William lang lagi ang kasama ko. One week since off ung engagement nila ni Aphrodite..At higit sa lahat…

One week na akong iniiwasan ni Alec.

At ngayon, miss na miss ko na sya…

Ang hirap talaga pag nakasanayan mo na ang isang bagay. Ang hirap alisin sa sistema mo. Ung bawat galaw mo eh maalala mo sya. Ang hirap nang nasasanay. At nasanay na akong laging nandyan si Alec. Kaya ngayon, nakakapanibago na wala sya.

Si Alec kasi ung taong ramdam mo talaga ang presence nya pag nandyan sya. He carries my bag everytime were together. Pag malungkot ako, bibilan nya ako ng ice cream. Everytime we’re together, everything is okay, na parang wala na akong poproblemahin pa. Haaaay…

Papasok na ako ng school kasama si William. For a change, naglakad na lang kami. Exercise daw? Haha.

“Queen, I need to go,ha?. May short meeting daw ang varsity before classes eh. Sige…Ingat ka ^__^”

“Okay William :) Ingat ka! “

Then he kissed me sa right cheek at umalis na.

Si William talaga eh…Lagi na lang sya ganyan..Kaya tuloy napagkakamalan ng tao na kami na.

Kahit na hindi naman talaga..hehe

Yup…I said no to him on my birthday.

Kasi…

Si Alec talaga mahal ko..

Sorry William :|

Pumasok na ako sa building and went upstairs. Sa third floor kasi room namin. Medyo marami rin tao sa stairs pero di ko sila kilala.

“Mindy!” a girl called me

I looked back pero may tumulak sakin.

O_______O

I fell pero someone catched me.

Tiningnan ko kung sino…si Alec pala.

“Sino tumulak sa kanya??! Sino??!”

No one anwered.

“F*ck!”

“Hey Alec…Easy lang…”

Tumayo kami parehas at pumunta sa may vacant na room.

“Seline naman! When will you learn to protect yourself??!”

“Alec, I…”

“Lagi na lang ganito! Pano kung wala ako? Sino magaalaga sayo?. Pano kung lumayo ako sa’yo? Maaasure ko ban a okay ka pa rin??!”

Di ko alam sasabihin ko…I just cried. Then Alec hugged me.

“shh..tahan na..sorry sinigawan kita. Seline…mahal kita pero hindi naman sa lahat ng oras eh nandito ako. I can protect you but you must learn to protect yourself.”

Tapos umalis sya sa pagkahug at lumakad na palayo.

“Alec!”

Di sya lumingon

“Alec!”

Wala pa rin…

“Alec! Bakit mo ko nilalayuan??!”

“I need to forget you Seline. Bye.”

At iniwan nya ako dun na umiiyak..

:’(