Flower Crown Dare || Larry Stylinson (Dutch)

• 30 •

HARRY STYLES

"Harry..."

Ik mompelde iets grofs en draaide me op mijn buik, terwijl ik slaperig mijn gezicht in mijn kussen verborg.

"Harold, wordt wakker..."

"Laame slapen...", mompelde ik. Ik voelde een gewicht op mijn rug, en even later hoorde ik Louis' schorre ochtendstem in mijn oor.

"Maar ik mis je..."

"En ik ben moe...", gromde ik terug. Louis slaakte een geërgerde zucht en zijn gewicht leunde niet langer meer op mijn lichaam. Ook de warme plek waar zijn adem eerst tegen mijn wang aankwam koelde af.

"Oké dan.", snoof Louis beledigd, maar ik kon aan zijn stem horen dat hij glimlachte. "Ik ga douchen. Laat mij maar weer alleen hoor, idioot."

"Wat zei je daar?" Grommend stond ik op uit bed, en Louis slaakte een verrukt - natuurlijk heel mannelijk - gilletje.

"Trek iets aan, holbewoner!", lachte hij. Zonder me iets van zijn opmerking aan te trekken, rende ik op hem af.
Louis schreeuwde, en giechelend rende hij de slaapkamer uit.

"Kom terug jij!", riep ik hem na, maar het was al te laat. Louis gaf me nog een snelle knipoog, en toen verdween hij in de badkamer.

"Louúú!", stootte ik klaaglijk uit, terwijl ik op de deur bonkte.

"Je hebt je kansen verspeeld, broeder!", hoorde ik Louis vanaf de andere kant van de deur roepen.

Ik grijnsde breed. "Oh, dus nu ben ik opeens je 'broeder'? Gisteravond in bed was dat wel wat anders."

Het enige antwoord dat ik nu kreeg was een droog gehoest en een droog "ik hoor je niet!". Ik rolde met mijn ogen en maakte mijn weg terug naar Louis' slaapkamer.

Tenminste, dat was mijn plan.

Op mijn weg terug botste ik namelijk in de gespierde borstkas van een jongen - of eigenlijk man - van ongeveer mijn leeftijd.

Pas toen realiseerde ik het me dat ik naakt was.

"Oh.", bracht ik geschrokken uit, terwijl de jongen tegenover me het op het gillen zette.

"Nee! Niet gillen! Ssst!"

"Een inbreker! Louis! Er is een inbreker! Bel de politie!", schreeuwde hij.
Het geluid van de douche stopte, en in mijn gedachten zag ik Louis' geïrriteerde uitdrukking al voor me.

Een beetje beschaamd hield ik mijn hand voor mijn kruis, en toen Louis, nog helemaal nat en met een handdoek om zijn middel, de douche uitkwam, hobbelde ik snel naar hem toe om achter hem te staan.

"Dit is zo'n gênante situatie.", fluisterde ik in zijn oor. Louis zuchtte.

"Dat is hem! Sla hem!", gilde de jongen.  Louis en ik bleven een tijdje naar hem staan kijken, terwijl hij maar bleef tieren.

"Houd je kop, stomme idioot!", barstte Louis opeens uit. Ik kon een grijns niet onderdrukken. Ik was nog steeds niet gewend aan het feit dat Louis eigenlijk heel goed voor zichzelf - en voor mij - op kon komen.

"Maar- maar...?", bracht de jongen hulpeloos uit. Louis zuchtte diep en gooide een andere handdoek naar me toe, die ik vlug om mijn middel knoopte.

"Harry, dit is Liam. Hij is niet zo aardig als dat hij eruit ziet en hij denkt dat we vrienden zijn. Liam, dit is Harry."

Liam's ogen werden groot terwijl ik hem een onzekere grijs toewierp. Zijn ogen gleden continu tussen mij en Louis heen en weer.

"Shit, Lou.", stootte hij na een lange stilte uit. "Waarom heb je me nooit verteld dat hij zo knap was? Dan had ik heb kunnen troosten toen jullie ruzie hadden!"