Üvey Sapık #Wattys2017

Üvey Sapık - 13. Bölüm

" Gamze! Ne yapıyorsun yapma nolur!"
" Savaş uzak dur benden artık lütfen ben ölmek istiyorum annemin yanına gitmek istiyorum bana engel olma!"
" Gamze suan akıllı dusunemiyorsun gel oturalım konuşalım sana yardımcı olurum"
" Hayır istemiyorum elveda Savaş elveda hayat anne geliyorum yanına birtanecik kızın geliyor...."

Tam atlayacakken belimde iki el hissettim Savaş beni geri çekmişti.
"Hayır Savaş bırak beni ben ölmek istiyorum..."
Gozlerimden yaşlar süzüldü durduramiyordum artık gözyaşlarımı anne neden beni bırakıp gittin ha neden!
" Gamze ağlama lütfen mahvediyorsun beni lütfen kendine gel. Ne kadar zor olduğunu biliyorum ama hayat devam ediyor bir şekilde."
" Savaş artık yaşamanın bir anlamı kalmadı benim için o benim her seyimdi onsuz nasıl yaşarım?"
" En iyisi seni bir süreliğine psikoloğa götürelim hem icini dokersin rahatlarsin..."
Aslında psikolog benim için iyi olabilirdi. Savaşın dediği gibi rahatlayabilirdim...
" Gamze sen ölürsen ben de yaşayamam anlıyor musun?"
" Savaş deme öyle benim olmemle senin yaşamında ne değişebilir ki?"
" Çok şey değişir. Gamze ben seni çok seviyorum kabullen kabullenme sev sevme ama ben sensiz yaşayamam benim için çok değerlisin çok ozelsin."
Mutlu olmuştum az da olsa gülümsedim.
" Hadi şimdi saril bana ve bir daha intihar etmeyeceğine söz ver!"
Biraz düşündüm ve
" Söz." diye kısa cevap verip salona indik.

2 HAFTA SONRA

Neredeyse 2 haftadır psikoloğa gidiyorum ve az da olsa psikolojim iyiydi. Savaş olmasaydı bu kadar iyi olamazdım ilk başta öngöruslu olsamda ona karşı gercek ten de tanıyınca iyi şeyler hissetmeye başladım. Hele şu son dönemde bana verdiği destek beni gerçekten çok mutlu etti.

Savaşın gözünden

Gamze git gide iyilesiyordu onu biraz olsun mutlu görmek benide mutlu ediyordu. İlk başta Gamzeye sapık bir şekilde davranmış olsamda ona sevgim gerçek ilk defa birine karşı böyle hissediyorum ve bu beni mutlu ediyor. Bugün de Gamze ile spor yapacaktık eminim ki spor ona iyi gelecek.

Gamzenin gözünden

Altima rahat kısa şort ve üstüme de kısa kollu bir tişört onun üstüne de bir hırka giydim ve altına da rahat spor ayakkabilarimi tabiki..
Aşağı indim Savaş beni bekler vaziyetteydi.
" Savaş. Ben hazırım hadi çıkalım."
" Tamam hadi. Önden buyrun madam"
" Ah çok incesiniz bayim Thank you!"
Ve gülümsedim ben gulunce Savasda güldü.
Dışarı çıktık ve koşmaya başladık.
"Ayy Savaş hava sogukmus."
" Şimdi isinirsin"
Sesimi çıkarmadan koşmaya devam ettim.
.... Bayadir koşuyorum ki birden ayağım takildi ve yere yapismam bir oldu!
" Gamze! Dikkat etsene biraz gel bakalım."
Savaş beni hemen kucağına aldı ben ise birden gülmeye başladım.
"Neye gülüyorsun Gamze?"
Ben ise hala gülüyorum galiba krize girmiştim. Gülmem bittiğinde ise hıçkırık tutmuştu.
" Daha iyi misin ? "
"Evet bırakabilir misin bir su iciyim hıçkırık tuttu."
Savaş beni yere indirdi bende hemen spor çantasından 1 sise su alıp kafama diktim. Suyu geri çantanın içine koydum ve arkamı döndüğüm anda Savaşla dip dibeydik. Savaş ellerimden tuttu ve nefesini yüzüme vurdu. İkimiz de nefes nefeseydik.. Birden dudaklarimda hissettiğim sıcaklıkla heyecanlanmistim kalbim küt küt atıyordu neden böyleyim kendimi çok tuhaf hissediyorum. Sicaklanmistim ve nefes alamiyordum. O anda anladım ki ben Savaşa ASIK olmuştum....

Okuyanlardan ricam yorum ve vote yapmayı unutmayınız. ❤