She sighed. "I still can't believe na buhay pa yung lalakeng yun"


4 years ago, nung sinabi ko sa lahat ang ginawa niya, bigla siyang nawala.


He disappeared.

Walang nakaalam kung nasaan na siya.


"Ali, I was just as shocked as you nung nakita ko siya. Worst part is, he made me remembered every pain I felt before. Kaya siguro ako nagreact ng ganun"


"Eh di hindi ka pa nga nakakamove on"


"PWEDE BA! Hindi ko na siya mahal! And obviously, GALIT LANG AKO SA KANYA! Mahirap bang intindihin yun? Puros galit lang nararamadaman ko! Kaya nga ako nagbago diba? Kasi sinaktan niya ko! Siya naman talaga ang dahilan kung bakit ako naging ganito! Binago niya kasi ako!"


Nanahimik si Alisha.

"What now? Friends pala ang parents niyo?"

"Who cares? It's not like kailangan rin naming maging friends"

"Oh, yun naman pala! Stop crying na bitch!"


*Knock Knock*


Napatingin kami ni Ali sa pintuan ng kwarto ko.

"Pasok po" Sigaw niya.


Nagulat ako nung si Mama nakita ko.

"Can we talk?"


She's mad at me.

"About what?" Tanong ko.

"Yung tayong dalawa lang"


Tinignan niya ng kakaiba si Ali.

Napatayo naman si Bitch.


"Ah Cassy, kita na lang tayo sa school tomorrow? Ha? I'll call you later. Tita, alis na po ako. Thank you po"


Nagsmile na siya sakin tapos umalis na.


I looked at my mom.

Sinara niya yung pintuan.


"Ano na naman ang pumasok sa utak mo at umasta ka ng ganun? Are you insane? Wala ka na ba ibang gagawin kundi sakit sa ulo! Nasaan ang manners mo?"


"Ma! You asked me! Sumagot lang ako!"

"But I didn't say you have to answer me like that! Pinahiya mo ang anak ni Eric!"


"Bakit Ma? Hindi ba ako napahiya nung pinagmukha niya kong tanga??"


The RoyaltiesWhere stories live. Discover now