Chapter 8

7.6K 546 32
                                    

Ξύπνησες το πρωί με έναν μικρό πόνο στο χέρι σου γιατί κοιμήθηκες άτσαλα. Ο Ίαν αν ήταν εκεί θα πρόσεχε το χέρι σου παρόλο που ήταν σχεδόν καλά. Σούφρωσες τα χείλη και σηκώθηκες από το κρεβάτι. Τα Χριστούγεννα είχαν έρθει και το χιόνι που έπεφτε είχε καλύψει τον κήπο. Ο ελάχιστος ήλιος που μπορούσες να διακρίνεις αγκάλιαζε τα σύννεφα. Ντύθηκες με ζεστά ρούχα και κατέβηκες κάτω.

"Καλημέρα Κάρολαιν" είπε ο Όλιβερ και χαμογέλασε.

"Καλημέρα" είπες και κάθισες διπλά του.

"Τι θα έλεγες να πάμε για χριστουγεννιάτικα ψώνια οι δύο μας;" ρώτησε.

"Καλή ιδέα" είπες και σηκωθήκατε.

Ο Μάθιου παρακολουθούσε από το παράθυρο εσένα και τον Όλιβερ να μπαίνετε στο αμάξι γελώντας.

"Ίαν ο Όλιβερ θα σου φάει την γυναίκα" είπε τραγουδιστά ο Μάθιου.

Ο Ίαν δεν έδωσε σημασία και ας συνέχισε να διαβάζει. Από μέσα του ήθελε να σπάσει κάτι μέχρι και το κεφάλι του αδερφού του. Είχε προειδοποιήσει την Κάρολαιν απλά εκείνη ήταν πεισματάρα.

"Υποθέτω ήρθες εδώ για κάτι σωστά Μάθιου;" ρώτησε ο Ίαν χωρίς να πάρει το βλέμμα του από τα χαρτιά που ήταν σκορπισμένα σε ένα χάος μπροστά του.

"Αχ Ίαν στο ξαναείπα απλά θέλω να δω την γυναίκα σου" είπε ο Μάθιου.

Ο Ίαν δεν έδωσε παραπάνω σημασία μιας και ήξερε ότι ο αδερφός του δεν θα του έλεγε τίποτα.

"Έλα Κάρολαιν πάμε σε αυτό το μαγαζί" είπε ο Όλιβερ και σε τράβηξε από το χέρι.

Μπαίνατε από μαγαζί σε μαγαζί και άκουγες μερικά σχόλια από πίσω σου όπως "Τι ωραίο ζευγάρι" "Αχ δες τους ψωνίζουν μαζί" "Ταιριάζουν τόσο πολύ"
Όταν επιτέλους κάνατε διάλειμμα καθίσατε σε μια καφετέρια.

"Πρώτη φορά ψωνίζω για τα Χριστούγεννα με κάποιον άλλον εκτός από τον μπάτλερ μου" είπε ο Όλιβερ χαρούμενα.

"Με τα αδέρφια σου δεν πηγαίνατε ποτέ;" ρώτησες

"Χμμ όχι ήμουν συνήθως μόνος από μικρός" είπε.

"Και γω από μικρή ήμουν μόνη. Βλέπεις η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν μικρή και δεν είχα παρέα στο σπίτι. Μόνο μπάτλερ" είπες και έσφιξες την κούπα που είχες μπροστά σου.

Ξαφνικά ένιωσες δάχτυλα να ακουμπάνε τα χέρια σου. Κοίταξες επάνω και ο Όλιβερ βρισκόταν μπροστά σου.

"Θα είμαι μαζί σου μην στεναχωριέσαι" είπε. Ένιωσες περίεργα. Το άγγιγμα του δεν ήταν σαν του Ίαν ούτε το βλέμμα του. Τράβηξες τα χέρια σου και απλά χαμογέλασες. Δεν πρόσεξες πως το βλέμμα του Όλιβερ σκοτείνιασε.

Φύγατε από το μαγαζί και μπήκατε στο αμάξι. Ο Όλιβερ μιλούσε για άσχετα πράγματα αλλά εσύ δεν έδινες σημασία. Φτάσατε στο σπίτι και όταν μπήκες μέσα ο Όλιβερ έριξε ένα γράμμα. Πριν προλάβεις να του το δώσεις είχε ήδη φύγει. Το γράμμα έγραφε επάνω το όνομα σου, και επειδή είσαι περίεργη ανέβηκες στο δωμάτιο σου και το άνοιξες.

Όλιβερ,
Όλα γίνονται με βάση το σχέδιο μου. Παντρεύτηκα αυτή την απαίσια κοπέλα νομίζοντας ότι θα σώσω την εταιρία του πατέρα της ενώ εγώ θα την καταστρέψω. Τις προάλλες βγήκαμε και την φίλησα και αυτή νομίζει σίγουρα τώρα πως την αγαπώ. Δεν έχει μάθει καν για την Ρόουζ.. Έπρεπε να συμφωνήσεις για το σχέδιο. Ο Μάθιου είναι ήδη μέρος. Απλά τώρα έμεινε να ξεφορτωθούμε αυτό το απόβρασμα που μένει μαζί μας.
Δικός σου,
Ίαν.

Ένιωσες την καρδιά σου να σπάει σε χιλιάδες κομμάτια. Όλα ήταν ένα ψέμα. Ένα σχέδιο. Όλες οι αγκαλιές, τα φιλιά, όλα ήταν μια απάτη. Δεν είχες καταλάβει οτι δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλα σου. Τσαλάκωσες το γράμμα και οι αρθρώσεις σου έγιναν άσπρες. Ήθελες να φωνάξεις, να τρέξεις, να σπάσεις οτι βρεις μπροστά σου. Ένιωσες προδομένη αλλά και απογοητευμένη. Και όλα έγιναν μαύρα και όλα σταμάτησαν.


Ταραν. Δεν πέθανα :'( απλά άργησα ξανά. Ελπίζω να σας άρεσε σι γιου.

Αναστασία♥





Ερωτεύτηκα τον Άντρα μου.Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα