Ερωτεύτηκα τον Άντρα μου.

Chapter 2

Πέρασαν ήδη τρεις μέρες από τότε που ήρθες και δεν είδες καθόλου τον Ίαν. Όλο δούλευε. Εσύ και η Μαίρη γίνατε καλές φίλες και ζήτησες από τον Σεμπάστιαν να σου κάνει μαθήματα χορού μιας και έμαθες από την Μαίρη οτι ξέρει πολλά είδη. Έμαθες λίγα ακόμα για τον Ίαν. Τελικά ήταν είκοσι δύο τεσσάρων χρονών και τα αδέρφια του είκοσι δύο και δεκαοκτώ. Ο Όλιβερ ο μικρότερος του αδερφός ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος σου. Ήθελες πολύ να τον γνωρίσεις γιατί από οτι σου είπε η Μαίρη είναι πολύ γλυκούλης.

Το πρωί ξύπνησες από το τιτίβισμα των πουλιών έξω από το παράθυρο. Σηκώθηκες και άνοιξες το παράθυρο του μπαλκονιού και ακούμπησες στην κρύα του άκρη. Παρόλο που είχε μπει ήδη η άνοιξη ένα μέσο αεράκι επικρατούσε. Κοίταξες τον υπέροχο κήπο και σκέφτηκες να πας για τρέξιμο. Έβαλες βολικά ρούχα, μάζεψες τα μαλλιά σου σε μια αλογοουρά και βγήκες έξω. Κατέβηκες τα σκαλιά και βρήκες την πορτα που οδηγεί στον κήπο. Έτρεξες για λίγο μα σταμάτησες όταν την προσοχή σου τράβηξε ένα ιδιαίτερο δέντρο. Ήταν ανθισμένο με ρόζ πέταλα και καρπούς. Κάθισες από κάτω του και ένιωσες ένα κρύο αεράκι να φυσάει με αποτέλεσμα να παρασύρει μερικά πέταλα. Ήταν τόσο μαγευτικό σαν παραμύθι. Τα μάτια σου σίγα σιγά άρχισαν να κλείνουν και βυθίστηκες στο όνειρο σου. Η μητέρα σου, ήταν εκεί. Σου έκανε νόημα να πας μα κάτι δεν σε άφηνε. Κάτι η κάποιος σε κρατούσε. Η μητέρα σου άρχισε να φεύγει, ήθελες να της φωνάξεις να μην σε αφήσει μόνη να τρέξεις στην αγκαλιά της να σου χαϊδέψει τα μαλλιά όπως έκανε πάντα μα δεν μπορούσες.

"Ξύπνα!" άκουσες μια φωνή να λέει.

Άνοιξες τα μάτια σου και κοίταξες επάνω. Ο Ίαν φορώντας κουστούμι και κρατώντας έναν χαρτοφύλακα βρισκόταν μπροστά σου.

"Η Μαίρη δεν σε έβρισκε στο δωμάτιο σου" είπε. Ο τόνος του είχε θυμό; Σου έκανε εντύπωση αυτό.

"Βγήκα για τρέξιμο, πάντα το κάνω" είπες και σηκώθηκες.

"Να ενημερώνεις άλλη φορά κάποιον δεν είναι παιδικός σταθμός εδώ να κάνεις οτι θέλεις" είπε και έφυγε. Ήθελες τόσο πολύ να του χτυπήσεις το κεφάλι στο δέντρο εκείνη τη στιγμή αλλά λυπήθηκες το δέντρο. Έφυγες και ανέβηκες στο δωματιο σου. Άλλαξες ρούχα και κατέβηκες να πάρεις πρωινό.

"Κάρολαιν!" φώναξε η Μαίρη ενώ έτρεξε επάνω σου. Σε αγκάλιασε πολύ σφιχτά.

"Αέρας!" είπες ενω είχες κοκκινίσει.