Dealing with a Troublemaker | hiatus

Chapter 3 - Troublemaker's back

This was supposed to be last Wednesday kaso naging busy ako that day kaya pasensya na. At least napost ko diba? Spread the DWAT virus! Haha. Thank you sa mga supports! Happy 300 followers to me na rin and I'll update IAMH soon.

***

Chapter 3 - Troublemaker's back

It's been few weeks since dumating si Kendrick. Nalaman ng media na di totoo yung one week bago siya dumating. Bumalik pa nga siya ng pagmomodel e. Sikat parin siya kahit dalawang taon siyang nawala. Si Travis naman...well, napansin ko lang. Nagkakamabutihan sila ni Bea. Haha. Type ata ni Travis si Bea.

Andito kami sa auditorium ng school ngayon. Magkakatabi kaming anim sa upuan. "Huy, ngayon daw babalik si Ford!"

"Huh? Ford? Ayan kaya si Ford sa tabi mo!" Sabi ko kay Aiden. Napatawa naman yung lima sa sinabi ko.

"Actually Chix, hindi talaga Ford ang tawag sakin ng mga tao. Dahil yung'Ford' na tinutukoy ni Aiden ang totoong tinatawag na Ford. I'm called Handsford. Pero yung mga close sakin Ford na tawag. Ang tinutukoy naman ni Aiden ay si Clifford. James Clifford Anderson. Yun ang pinakahead namin. Lima kami in all."

Ahh. Pero bakit hindi ko siya nakikita? "E, bakit hindi niyo siya kasama? Never ko pa siya nakita."

"Hindi siya like us. He's not the typical rich kid pero he has the looks kaya siya sumikat. Pero, I heard he's adopted. Hindi kasi siya masyadong nagkekwento e." Paliwanag ni Travis. Adopted? Woah.

"People! Listen up! We would like to welcome you, James Clifford Anderson!" Nagsipalakpakan ang mga tao kaya nakisabay nalang ako. Lumabas ang isang lalaki at lahat ng tao ay napatingin sakin.

"Ikaw?" Napauoi ako at napaupo sa upuan ko ulit. Paano ba naman kamukhang kamukha niya si Mr. Nerd-guy. Syempre naman mapapasigaw ako sa gulat.

Wala naman masyadong nangyari. Nung nakita ko siya. Parang may something. Para bang ang lungkot ng aura niya. Tapos kun titingnan mo siya physically, hindi siya palangiti. Hindi rin siya palausap. Weird guy.

Matapos ang so-called 'event' sa auditorium, pumunta kami ng cafeteria kasama ang 'Clifford' na iyon. "Ford! Kamusta na? Long-time ah. Di ka na nagparamdam." Sabi ni Ford este Handsford.

"Pasensya na. Naging busy lang ako lately." Sagot ni Ford. Sa totoo lang nalilito na ako. Dalawa ba namang Ford? Sino di malilito doon? Tumayo si Ford at umalis. Ito na ang pagkakataon kong matanong siya.

"Uy, excuse me lang. Saglit." Umalis ako sa table namin at hinanap kung san nagpunta si Ford. Pinuntahan ko yung paboritong lugar ni Mr. Nerdy-guy at nakita ko si Ford. "U-uh Ford?" Napatingin siya sa akin pero saglitan lang. "Tanong ko lang, ikaw ba si ano...yung nakaaway ko dati?"

"Huh?"

"Si Mr. Nerdy-guy. Ayy, si ano pala... si --"

"I don't know what you’re talking about." Umalis na si Ford sa kinauupuan niya. Nainis siguro. He doesn't know what I'm talking about? Pero kamukha niya yung nerd e. Hindi ako pwedeng magkamali.

Naglakad ako pabalik sa grupo at andoon parin sila sa table namin. "Bakit bigla naging ganun si Ford? Biglaan siya naging tahimik?" Huh? Ano ba siya dati? Naguguluhan ako. Naging tahimik? Bakit? Makulit ba talaga siya?

"Ewan ko basta bukas, back to normal na iyan. Panigurado!" Sigaw ni Kendrick.

Natapos ang araw at nagtaaka parin ako kung sino ba talaga si Ford. Bakit hindi ko siya kilala? Siya naman raw ang pinakasikat. Nagaaral naman siya sa school namin. Bakit di ko siya kilala?

Nakarating ako ng bahay at ang lungkot nanaman. Day-off kasi for 3 days yung mga nagtatrabaho dito. Wala naman sila mommy. Never naman sila pumunta dito e.