Courting the Fortune-teller

52. Kasalanan

                 

Bago kayo magbasa, gusto 'ko lang iparating na love na love 'ko kayo! Hahaha.

PS. Baka hanggang chap60 lang tayo then epi na! Kapit lang.

//

Puting kapaligiran agad ang tumambad sa akin pagbukas pa lamang ng aking mata. Malabo pa ito sa una pero unti-unti ding luminaw ang lahat. Babangon dapat ako ngunit parang may mabigat na bagay na nakalagay sa buong mukha 'ko na para bang hindi 'ko magawang iangat ito.

            "Oh my God, Kira! Nay, gising na si Kira!" Nailipat ang tingin 'ko ngayon kay ate Kendice na maganang-maga ang mata at mukhang kulang na kulang ang tulog. Hindi 'ko alam kung bakit parang naiiyak siya habang nakatitig sa akin pero kahit na ganoon ay nakita 'ko ang isang matamis na ngiti sa kaniya labi. Naramdaman 'ko ang mahigpit na paghawak niya sa kamay 'ko at kasabay 'non ay ang pagtulo ng luha mula sa kaniya mata. "Are you okay, Kira? Anong nararamdaman mo?"

            Hindi 'ko alam pero kahit na nahihirapan akong kumilos at gumalaw ngayon, pinilit kong kumapit din sa kamay niya at ngumiti ng tipid. Ngumiti si Ate Kendice sa akin at ngayon, tuloy-tuloy na ang pagtulo ng luha mula sa kaniyang mga mata.

            Sinilip 'ko ang tao sa likod ni Ate Kendice at doon 'ko napansin na si Nanay pala iyon, may kausap siya ngayon mga nurse at doctor. Habang kausap ang mga doctor, kagaya ni Ate Kendice ay iyak din siya ng iyak. Hindi 'ko maintindihan. Ano ba ang nangyari?

            Hindi 'ko alam kung anong nayayari.

            Wala akong ideya sa mga nangayayari sa akin.

            Bakit pakiramdam 'ko ang daming bagay ang nangyari na ayaw kong mangyari? Bakit pakiramdam 'ko ang daming hindi magandang balita ang sasalubong sa akin?

            Habang sunod-sunod ang tanong sa isip 'ko ay isa-isa ding bumalik sa aking isip kung ano ang nangyari sa akin, sa amin, mula sa kung paano kinuha sa school hanggang sa kung paano dumating si Jared para iligtas ako. Lahat ng iyon, parang bangungot na pumasok sa isip 'ko. Hanggang sa nagtapos iyon sa putok na narinig 'ko. Sa isang putok ng baril na alam kong hindi na ako ang tinamaan.

            "Jared." Iyon ang pinaka-unang salita na lumabas sa aking bibig. Basag pa ang boses 'ko habang sinasabi ang pangalan niya. May itatanong na dapat ako kay Ate Kendice pero biglang pumaligid na sa akin ang mga nurse at ang doctor.

            Ang dami kong gusting itanong, ang dami kong gusting malaman pero hindi 'ko magawang itanong. Maya-maya ay nakaramdam na naman ako ng kung anong bagay na tumusok sa tagiliran 'ko kaya naman nakaramdam agad ako ng antok sa katawan 'ko at biglang pagbigat ng mga mata 'ko.

            Pero isa ang sigurado ako bago ako makatulog,

            Basa na naman ang mga mata 'ko dahil sa kaniya.

PAGKAGISING 'KO ngayon, ang buong akala 'ko ay si Ate Kendice at Nanay na naman muli ang sasalubong sa akin, pero hindi. Nakita 'ko si Mama na nakatulog sa gilid 'ko habang hawak-hawak ang kamay 'ko. Iginalaw-galaw 'ko iyon ng kaunti para lang maipaalam sa kaniya na gising na ako.

            Agad naman siyang bumangon at nakita kong kagaya nila Ate Kendice ay magang-maga din ang mata ni Mama. Magsasalita na dapat ako pero natigilan ako kasi biglang humagulgol si Mama, literal na humagulgol talaga na may kasamang maingay na pagiyak. Yung tipong akala mo patay na ako.