Unfair

Chapter 17 *Part 1*

VOTE. COMMENT. ENJOY :) 

xoxoxo-xoxoxo

Chapter 17 *Masakit pala*

Terrence POV

I have died everyday waiting for you

Darling don't be afraid I have loved you

For a thousand years

I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you

Time has brought your heart to me

I have loved you for a thousand years

I'll love you for a thousand more

Hindi ko alam kung bakit paulit-ulit kong pinapatugtog itong kantang to sa cellphone ko habang naka headphone ako parang ang gaan sa loob pakinggan at hindi siya hard song… marunong din palang mamili ng kanta yung dinosaur na yun eh…

Andito lang ako sa may bench nakaupong mag-isa habang hinihintay magbell dahil mamaya na ang duet singing naming lahat at naaral ko na din kung pano ang tono nito sa piano at madali ko namang nakuha dahil ewan? Siguro magaling lang talaga ako kaya yun ^__^V.

Bigla siyang umupo sa tabi ko na ikinagulat ko naman “Oh anu naaral mo na ba?”

“Oo naman ako pa tsk… teka bat ka tumabi sakin… type mo ko noh!”

“Oo type kita… type kitang ingudngud sa semento!”

“Sabi na nga ba eh may lihim ka ring nararamdaman sakin haha ^___^”

“Yuck asa ka naman dude !” akmang susuntukin na niya sana ako kaso umurong ako kaya nalaglag ako sa upuan at nasama ko siya.

Speechless lang kaming dalawa sa nangyari dahil nasa taas ko siya ngayon at 3 inches na lang ang layo ng mga muka namin. Agad-agad naman siyang tumayo at pinagpag ang uniform niya buti na lang walang nakakita samin.

Tumayo na rin ako sa pagkakahiga sa damo “S-sorry”

Hindi siya sumagot kundi naglakad na lang papalayo… hindi ko na siya hinabol dahil nahiya ako sa nangyari… oo kahit ganito ako nahihiya rin ako noh anung akala niyo sakin…

****

At  the Theater…

Magkatabi kami ni Jean ngayon dito sa loob ng theater pero hindi niya man makuha-kuhang lumingon at sa ibang direksyon parin nakatingin pero alam ko namang nahihiya rin siya sa nangyare kanina.

Hinawakan ko ang kamay niya at napatingin ito “Kalimutan mo na yung nangyari kanina hindi naman yun sinasadya, aksidente lang yun di ba?”

Tinanguan niya lang ako at binawi ang kamay na hawak hawak ko “Basta wala yun aksidente lang yun kaya sana kalimutan mo na hindi lang kasi ikaw yung nahihiya eh…”

“Pfft… hahaha :D” eyy?

“Oh bat tumatawa ka diyan?”

“Pfft… eh kasi naman po parang ikaw yung babae… pfft makareact ka akala mo ikaw nawalan ng virginity hahaha :D Aksidente lang nga yun di ba kaya Ok lang kalimutan mo na hahaha!” at some point bakit parang masaya pa siya…

“Ok class sinong gustong magprisinta na mauna na?” no one raise their hand as if naman na meron psh… show offs di ba..

“No  one? So I guess I have to pick now… Ms. Lopez and Mr. Anderson”

“Ma’am?”

“Kayo ang unang magprepresent ayaw niyo ba?” nagkatinginan kami Jean pero sumagot din agad ng hindi at syempre kinakabahan ako dahil baka pumalpak kami eh wala pa namang practice practice na ginawa.