32.BÖLÜM: ..Yaşananlar..

5.8K 508 128
                                    

Bir Ay Önce..

Çağrının ağzından...

Sırtımda hissettiğim kurşunun acısı beynime doğru işlerken yere kapaklandım. Karın boşluğuma aldığım diğer tekme sırtı üzeri dönerek yuvarlanmama sebeb oldu. Başımı kaldırdığımda Loris'in arkasındaki siyah takım elbiseli adamın elindeki silaha baktım. Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Kaşları çatılmış silahı yüzüme doğrultulmuştu. Gözlerindeki karanlık öfkesini belirtmeye yetiyordu. Siyah saçlarındaki ıslaklık dışarıda yağan yağmurun belirtisi olmalıydı. Nereden çıkmıştı anlayamadım. Hızlı adımlarla üzerime gelip beni yerden kaldırdı. Yakamdan tutup kaldırdığında kan çanağına dönmüş gözleri üzerimde gezindi. Buda kimdi böyle? Başıyla burnuma vurduğu an feleğim şaştı. Daha önce böyle bir kuvvet görmemiştim. Beni elinde oyuncak gibi evirip çeviriyordu. Kafamı tutup duvara vurduğunda dengemi kaybettim. Başımın kalkıp kalkıp yere çarptığını hissedebiliyordum ama karşılık veremeyecek kadar güçsüzdüm. Daha fazla dayanamayıp gözlerimi karanlığa teslim ettim..
.......

Birinin koşarak önüme atlaması beklemediğim bir hareketti. Beni bir koluyla yerden kaldırıp ayaklandırdı. Karşımda duran insan kılıklı hayvan olduğu yerden tıslıyordu.

"Sakın bize yaklaşmayın. Yoksa kendimi öldürürüm."

Elindeki silahı başına doğrulttuğunda herkes olduğu yerde durdu. Bu kız kesinlikle delirmiş olmalı.

"Çekilin önümüzden.!!!"

İki adam yerinden hareketlendiğinde olduğu yere iki silah sesi yetmişti. Adamlar bir bir düşerken Yanımdaki kızın sesi depo'da yankılanıyordu.

"Size çekilin dedim. Adım atanın sonu şunlar gibi olur.!"

Kimse adım atmadı. Yavaş yavaş ilerleyip depo'nun çıkışına doğru geldiğimizde arkamı döndüm. Arkamda çıldırmış bir ordu vardı. Gözlerinden kan akıyordu hepsinin. Benimle dertleri neydi bunların anlayamıyordum.

Beni arabanın arka kısmına geçirip direksiyonun başına geçti. Arabayı çalıştırdığında arkamızdan bağırarak yaklaşan adama baktım. Delirmiş bir şekilde bize doğru koştuğunu gördüm. Gözlerinden nefret akıyordu. Ama bu kız hiçbirine aldırış etmeden gaza yüklendiğinde gözlerimin kapanmasına engel olamadım.

.........

"Günaydın aşkım."

" Neredeyiz?"

"Merak etme güvenli bir yerdeyiz."

Yüzüme aptal aptal gülümseyen bu kız'la en son depo'dan kaçmıştık. Ama sonrasını hatırlamıyorum.

"KİMSİN?"

"O ne demek şimdi Çağrı?"

"Çağrı kim?"

Cevabını beklerken içeriye uzun sarı şaçlı, ela gözlü, üzerinde beyaz bir önlükle içeriye giren kadın konuştu.

"Sonunda kendinize gelebildiğinize sevindim."

"Sizde kimsiniz?"

"Ben Doktorunuzum. Yaklaşık bir ay'dır uyuyorsunuz Çağrı bey."

"Nasıl yani? Bir ay'dır uyuyormuyum? "

"Evet. Son tahlil sonuçları birazdan elime geçer. Büyük ihtimalle başınıza aldığınız darbelerden dolayı hafıza kaybı yaşıyorsunuz. Omzunuzun sol kısmına ateş edildiği için kurşun kalbe doğru ilelemiş neyseki ucuz atlattınız."

KiMSiNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin