My Mr. CEO

Reel to Real

CHRIS' POV

Ito hila-hila ko si Denise at hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan namin. Sa dalampasigan na kame dumiretso. Gusto kong lumayo sa kanilang lahat. Lalong lalo na kay Yoona. Isa lang naman ang nagpadala ng babaeng yun and it was Mama.

"Nasasaktan ako sa hawak mo!" napahigpit yata ang hawak ko kay Denise.

"I'm sorry!"

"ano bang ngyayari?! Why do we have to talk?"

"I'm sorry mukang nakaladkad na talaga kita sa kalokohang ito."

"I guess too. Una sa Victory Ball, you just announce to everybody about us na kung tutuusin wala namang katotohanan. Now ito kinaladkad mo ako palayo sa kanila. Ano bang paguusapan natin"

"I want you to be my girl"

"what?! You're crazy Liu!"

"I need to and we have to compromise on this."

"NO! Nasisiraan ka na ba?! How could I permit you?!"

"please Denise. I just need you this time. At this moment"

"sabihin mo kasi ang mga nangyayari para maunawaan ko!"

Ang kulit talaga ng mga babae. Kaya nahinto ako sa paglalakad at hinarap siya. I gave a sigh, ikinuwento ko lahat sa kanya. This might look like hopeless pero wala akong magawa. Naupo naman siya sa buhangin katabi ko. Ibubuhos ko na lahat ng sama ng loob meron ako.

"I want her out of my life. I want her out of my system at ikaw lang ang maaring makakatulong sa'kin."

"Chris, hindi kasinungalingan ang solusyon sa problema mo. I know there are many ways you could get rid of her."

"for now, I know this is the easiest way. Please pumayag ka naman oh. Yoona had painted pain in me kaya papalit-palit ako ng girlfriend dahil sa kanya. Before the girls get rid of me inunahan ko na sila. I don't want to repeat the same pain I got with Yoona. Ayo kong iwanan uli"

"isang kalokohan talaga 'to pero kaibigan ka ng kaibigan ko. Tutulungan kita pero kapag tapos kana linisin mo ang pangalan ko. Sabihin mo ang totoo sa lahat"

"I will." Napansin kong nilalamig na si Denise kaya ipinatong ko sa balikat niya ang tuwalyang nakita ko sa beach bench kanila.

DENISE's POV

Hindi ko alam bakit pumayag ako sa kalokohan ni Chris Liu. Narinig ko ang buong kwento niya at naawa naman ako. He don't deserve those pain. Kaya pala ang angas niya at napakamahangin at nuknukan ng playboy.

Napayakap ako sa sarili ng biglang humangin ng malakas. Ramdam kong ipinatong ni Chris ang tuwalyang nasa beach bench sa balikat. In fairness naman sa kanya eh may sweetness din pala ito.

"pumasok na tayo" then he held his hand para tulungan akong tumayo. I smiled and give my hand. Hindi na niya binitawan ang kamay ko. Nakakainis! Ito na naman ang kuryenteng nararamdaman ko.

Ramdam kong halos lahat ay nakatingin sa pagpasok namin. May mga matang nagsusuri at may matang nagtatanong. Bahala na, tutal nandito na ako at paninindigan ko narin 'to bahala na.

"don't mind them. Nandito ako para sagutin lahat ng tanong nila" bulong ni Chris sa'kin. It wasn't love that made me decide na tulungan siya. Di ko naman siya mahal eh sadyang nandito na ako sa sitwasyon na di ko inaasahan at di ko alam paano takasan.

"pupuntahan ko lang si Drake."

"sure!" binitawan niya ang kamay ko. Doon lang ako nakahinga ng maayos at agad kong tinignan kung nasaan si Drake and I saw him with Ate Ara. Lumingon siya at ngumiti. Drake had been the best buddy I had kaya he deserve to know.

"Can we talk?" ani ko kay Drake.

"mukang alam ko na ang sasabihin mo. Den, whatever it was bestfriend mo pa rin ako at kung ano ang set up niyong dalawa rerespetohin ko yun pero assure me that this won't hurt you. Dahil 'pag nangyari yun baka makalimutan kong kaibigan ko siya"

I saw the sincerity in his eyes. Tunay nga siyang kaibigan. I smile at him before I spill the news.

" Chris and I agreed na panindigan yung kwentong gawa-gawa niya for awhile. He told me siya na ang bahalang sumagot sa lahat. "

"as I told you, 'wag ka lang masaktan walang problema sa'kin."

"since you are my best buddy I want to be honest enough to you."

"mahalaga ka sa'kin Denise and if that's the easiest way for you not to be bullied go on."

"thank you Drake."

I give him a hug. Brotherly hug. I feel safe in his arms. I feel secured in his arms.

------------------------------------------------------------------------------------------