"ရွင္... ရွင္ကဘယ္သူလဲ"
Eonsuu အလိုလိုေနရင္း ေၾကာက္လန္႔ေနမိသည္။ မည္သူမွန္းမသိေသာ ထိုရုပ္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ သူစိမ္းက သူမေမးခြန္းကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ျပန္မေျဖဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့Kyungsooေဘးမွာ သြားထိုင္၏။ ၿပီးမွ အသက္ရႈမွားေလာက္သည့္အျပံဳးတစ္ခ်က္နဲ႔ သူမကို ေမာ့ၾကည့္သည္။
"ငါဘယ္သူလဲဆိုတာ မင္းသိဖို႔မလိုပါဘူး"
ႏႈတ္ခမ္းက ျပံဳးေနေပမယ့္ ေအးစက္စက္မ်က္ဝန္းရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ေျခာက္ျခားစရာ။ Eonsuu ကိုယ့္ႏွလံုးခုန္သံ ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရတဲ့အထိ ေၾကာက္လန္႔လာၿပီး...
"ဒါ... ဒါဆို ဘာလို႔ ကၽြန္.. ကၽြန္မအိမ္ထဲေရာက္ေနရတာလဲ"
"Hk... မင္းအိမ္ထဲေရာက္ေနမွေတာ့ မင္းဆီလာတာေပါ့.."
"NAE?!"
ဒူးေတြတုန္ မ်က္လံုးေတြျပဴးကာ Eonsuuတစ္ေယာက္တည္း ထိတ္လန္႔ေနရသည္။ ခုနက ျခံဝင္းနဲ႔ဧည့္ခန္းထဲက သူမလူေတြ ေမ့လဲေနရတာ ဒီလူေၾကာင့္ကလြဲလို႔အျခားမရွိႏုိင္။ Eonsuu ေတြးရင္းေတြးရင္း ေခၽြးျပန္လာရသည္။
"ေနာက္တာပါ။ မင္းဆီလာတာမဟုတ္ဘူး။ Kyungsooကိုလာေခၚတာ"
ဘယ္လို... Kyungsooကိုလာေခၚတယ္ဆိုပါလား။ Eonsuu မ်က္ေမွာင္ေလးေတြက်ံဳ႕သြားကာ ကိုလူစိမ္းေျပာလိုက္ေသာ စကားကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေနစဥ္မွာပဲ ျပံဳးေနသည့္ကိုလူစိမ္းမ်က္ႏွာက ေရခဲသမၽွ ေအးခဲတည္ၿငိမ္သြားကာ Kyungsoo နံေဘးထိုင္ေနရာကထလာၿပီး သူမဆီ ေလၽွာက္လာ၏။
"Wae? Wae..."
သူမရဲ႕ေမးေစ့ေလးကိုကိုင္ကာ ဆြဲေမာ့လိုက္သူေၾကာင့္ Eonsuuအသံေလး တိတ္သြားရသည္။ သူမေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ထားေသာလက္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူမညာဘက္ပါးျပင္ေလးဆီ ေရာက္လာ၏။ ပါးျပင္ကို ခပ္ေျဖးေျဖးခ်င္း အသာအယာပြတ္သပ္ေနသည့္ လက္ဖဝါးတစ္ခုက အနည္းငယ္ရွတတႏိုင္ေသာ္လည္း Eonsuu ထိုအထိအေတြ႕မွာ နစ္ေမ်ာေနမိသလိုလို။
"ျဖန္း"
"အား"
ရုတ္တရက္ႀကီး ရိုက္ခ်ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ Eonsuu ဟန္ခ်က္ပ်က္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ လဲက်သြား၏။ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားရင္း ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုတစ္ေယာက္က Dream BedေပၚကKyungsooဆီျပန္သြားၿပီး ကေလးေလးေပြ႕ခ်ီသလို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ သူမကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္၍...
