Merhabalar.
Ben Duru. Duru Olay.
Esasında, böyle şeyler pek benim olayım değil. Ben genellikle pasif, sünepe tipli bir insan olmuşumdur. Yani dışarıya karşı... Ben bir şişmanım. Hani şu kendini iri kemikli yahut balıketli diye kandıran ve yeme düşkünü insanlar var ya; onlardan biriyim. Aynen. İşte sırf bu yüzden sanki sessizmişim gibi rol yapardım dünyaya. Kimseyi takmıyormuş, arkamdan konuşanlarla ilgilenmiyormuş hatta onların farkında bile değilmişim gibi. Çünkü bu işime geliyordu.
Sonra bir dizi gördüm, izledim ve kendime geldim. Tüm şişmanlar o diziyi biliyordur, bundan eminim. Yani sanırım. Başta komik bulmuştum böyle bir dizinin çekilmesini. Fakat izledikçe asabım bozulmadı değil. Duru dedim, şu kız bile bu çocuğu kapacak hatta terk edip iplemeyecek kadar kendine güvenebiliyorsa sen neden susuyorsun?
Ciddiyim. Abi -biliyorum ağabey yazmam lazım ama okurken o hissi vermiyor, sizce?- kız, bildiğin çocuğu terk etti ya. O kız. O tiple. Bir yerden sonra kendimi toparlamam gerekiyordu. Ben o derece şişman değilim, çok şükür. Eminim aramızda on kilo vardır. Rahat yani. Boyum da uzun bu arada, bilginize. Eh, benim neyim eksik? Neden lise hayatımı ezik benliğimle bağdaşmış olarak sonlandırayım?
Ve böyle düşünürken bir karar verdim, artık kendimi gizlemeyeceğim diye. Eh, iyi bir tercih olmuş mu olmamış mı bilemiyorum. Umarım olur.
***
Instagram: kopru_busra
